Alle inzendingen over algemeen

Het water druipt langs de muren er groeien zwammen in de hoeken het glas valt uit de ramen klimop zoekt zijn weg naar binnen ratten knagen door de vloer een weg naar boven. mijn doos rumbonen,repen chocolade, koekjes,dadels,aardappelchips, alles nemen ze mee zelfs geld,horloges en telefoons. Dan word ik woest begin alles te bekleden…

de eerste druppels sinds lange tijd vallen spatten uiteen op de dor droge grond ogenschijnlijk zonder effect toch luiden zij de overgang in even nog lijkt de warmte van de zomer te blijven hangen maar de lucht grijst en de wind wakkert aan een rilling loopt langs mijn rug jaren vervagen het kind in mij loopt voorbij verliefd,…

Op afstanden die bijna niet de overbruggen zijn groeten mensen elkaar met snelheden die bijna niet bij te houden zijn vragen mensen elkaar, luid roepend, schreewerig hoe het gaat met doorgaans de woorden: "ALLES GOED?" , uit oprechtheid, eerlijkheid of gewoonte veelal ten principale goed bedoeld Houd je antwoord ook goed bedoeld ten principale…

ik zie hem wel komen mijn tikkerkameraadje met eigen flegma haalt hij me stilaan in neemt zijn tijd want tijd heeft hij alle tijd de tijd van mijn leven hij zal mij krijgen dat weet ik maar niet wanneer dat weet alleen hij gelukkig maar…

het was donker en zwart grauw en duister toe kwam jij en maakte mij blij jij vulde het met warmte en liefde het werd helder en licht mooi en kalm zonder jouw was het duister gebleven zonder jou wist ik niet wat leven was zonder jou was ik niets nu ben ik iets,iets wat leeft iets wat licht is en niet donker…

Met het besef hoe kwetsbaar we kunnen zijn hebben we ook het hart onze ziel te laten zien wanneer het dagboek van weten en twijfels open gaat lezen we voor uit eigen werk om houvast te vinden klimmen we weer in de pen met het verlangen dat het morgen mooier zal voelen dan het vandaag op papier staat…

mijmerende zeilboten van ongerijmde gedachten zoekend naar taalvissen zacht waaiend ademgeruis wit golvend gefluister sprekend tegen de zilte wind het wordt nooit zonneklaar in dit bewolkte hoofd maar alweer neemt de zee me in…

Het leven is hard Het leven doet pijn Het leven is grauw En echt niet zo fijn Je komt en je gaat Je leeft en gaat dood Vanuit de hemel kijk je naar laag Dan denk je Wat gaat alles toch traag Een heel gezond kind Opgevoed en wel In de put gevonden Verwaarloosd door een stel Leuke tijd gehad En je bent gegaan Over een paar jaar ben…

Al diezelfde blikken op de weg die me met dezelfde ogen aankijken ik huiver slechts alles is van glas schud wat leven in het stilstaande betraande zilveren, behoud je speel buiten als het windekind in de frisheid van je ogen het kleine het gave wonderlijke en spontane sprankel je vrij met het schuwe diertje in mij de vogels vliegen…

de oude camionette van onze tante Mariëtte een versleten Volkswagenbus een krakkemikkig dingetje dus als onze tante Mariëtte zich achter het stuur zette bleef ieder ander beter thuis op ’t straat was ’t niet meer pluis maar rijden dat hij deed over bollige kasseien was het alsof hij gleed over gepoelierde plaveien in de zon of in de…

ik loop tussen twee golfbrekers van gestrande zinnen toch ligt het hier vol openheid een onbeslist einder…

Ik weet wel dat ik op moet staan om niet te blijven liggen weemoedig staar ik naar de einder golven met witte kruinen vertellen een verhaal maar het spookt zo in mijn hoofd Ik spaar de tijd in ongebruikte kamers ik zit daar uren lang maar het vallen van de noten maakt me zo klein van binnen hij staat vaak boven aan de trap de man zonder…

wanneer de mistige ochtend de dageraad kleurt in eigenwijze grijze tint verdwaal ik in de straten mijn niemandsland waar goden en feeksen engelen en heksen eenogen en stommen in stilte de koning half te rijk zijn ik voel mij keizer niet voor lang de hemel klaart gedachten vlieden de ruimte in onbegrijpelijk ongrijpbaar voor hen,…

Ik zie de flonkering in de gracht een licht dat luistert als overwinning op het duister de reling van de brug buigt licht voorover onder het gewicht van de nacht er ligt een glanzende oude stuiver in het koperen vallende blad de vis geeuwt zijn kus aan het oppervlak plast dan rustig verder in zijn koude vacht ik geef geen cent voor…

Watertrappen heeft geen zin meer hier midden op de oceaan in de stroom waar ik verkeer wil zeemansgraf voor leven gaan waarom steek ik mijn vingers op tussen deze hoge golven noodkreet in natte notendop onder weer en wind bedolven mijn leven draait als film terug naar kusten met een veilig strand via de ingang van een luchtbrug vervlieg…

een vliegende spin aan een herfstdraad de tijd om weerkrachtig te worden ook bij donderwolken en regenpraat het moment om de windfluister code aan te leren en te verbuigen tot woordopwinding…

Soms wil je de makkelijke weg nemen, omdat alle moeilijke wegen doodlopend blijken te zijn. En soms moet je de moeilijke wegen blijven nemen, omdat je weet dat er vast wel een moeilijke weg naar de oplossing leidt, want via de makkelijke weg kom je elke keer weer op hetzelfde punt uit.…

In deze tandenloze tijd verbijten wij het oude zeer tot diepe afgronden bereid zoekend naar sterke ommekeer wij staan op de kleinste markten met ons geestelijk eigendom perkjes die we samen harkten bruut uitgevlakt door reuzengom zo verteerd tot blanco vellen ooit vol integer ingevuld zullen wij elkaar bestellen in hopen, liefde en geduld…

september drijft in regenbuien naar oktober de wilde eenden zijn er nog alsook wat schokkend nieuws als vals getij licht en donkervallen argeloos in stervend gebladerte en wij maar belachelijk doen in een mengeling van eigenheid realiteit en dromen…

Zie de dag ligt aan mijn voeten de ganzen roepen me langs de schemer van mijn adem zoek ik zorgen langs de kade wei de ritssluiting van de deur staat open hij drenkt het weten in de wijn zo knevelt hij de stad maalt zijn engelen klein hangt het vocht aan het plafond en druppels vallen in lege handen van een volle maan tastend…

achter het riet van de rivier heb jij mijn lief opnieuw ons lied gezongen dat galmde over karrenspoor en fluisterlokte door mijn oor tot in de warme onderstroom van passievolle kracht waar na een lange nacht van zien en van berouwen wij elkaar opnieuw aanschouwen geleid door grenzenloos verlangen en de passie die we delen in de veelheid…

Ik heb mijn kleren uit gedaan naakt loop ik door de kamers nog een huid moet ik stropen voor het licht wordt uitgedaan En dan de vrienden die ik schikte om 's nachts op pad te gaan zonder vrees en zoete dromen voor het licht wordt uitgedaan De kelk heb ik leeggedronken als was het het laatste avondmaal of blijf ik nog even zwerven…

De vlinder streek neer op het blad dat wiegde lichtjes in de wind je voelde je weer als in de eerste lente je voelde je wiegen in de kribbe al heb je die nooit écht gehad.…

Lieve mensen, hedenavond is het met de mensheid toch nog goedgekomen het einde van de wereld is goddank voorlopig van de baan er heeft vandaag weer iemand naar zijn eigen angst gekeken en het toch gedaan.…

wat jaagt je door stormige zwarte nacht doet je bijten van iedere rijpe vrucht zonder ooit een boom te planten zo hopeloos op weg naar je graal nu alle mythes opgeblazen zijn wat rest er te geloven zoek niet in donkere hoeken tussen spinrag en bederf de honger in je oogopslag hoe je uitzinnig feesten wil danst met starre gestolde lach…

Zoek me in de uiterwaarden achter het riet van de rivier volg het karrenspoor der paarden en breng je diep verlangen hier wil mijzelf met jou vermannen tot natuurlijk vrouwelijk schoon vul de kruiken en de kannen met passie uit de onderstroom tussen lelies wil ik dansen tot we samen overvloeien op het veld waar levenskansen met de laatste…

Alleen met mezelf kan ik goed overweg Alleen met mijn handen kan ik maken wat ik wil Alleen mijn lippen kunnen zeggen wat ik meen Alleen mijn hart is vol met dat van jou Gewoon wat ik zeg wat jij hoort Wat ik nooit versta naar jouw woord Ik ben niet zo vaak Alleen wat ik ben.…

Sommige dagen zijn mooi, andere niet. Sommige dagen zijn uniek, andere niet. Sommige dagen zijn te mooi om waar te zijn, andere niet. Sommige dagen droomde je al eeuwen van, andere niet. Sommige dagen laten je de werkelijkheid zien, andere niet. Sommige dagen doen je schrikken, andere niet. Sommige dagen zijn nachtmerries, andere niet.…

De buitenwereld zie ik niet als een innerlijke veste door al wat daarin tekort schiet haal ik uit mijzelf het beste het is genoeg alleen te zijn in poedelnaakte kwetsbaarheid ik hou de roedel aan de lijn als hondsvod zonder zielenpijn binnen grenzen van het voelen deert mij de buitenwereld niet ga de weg die wij bedoelen en die alleen…

De weg van steen zal mij verraden, het harde pad ondersteunt en wil mij beschermen, tegen voetstappen zo instabiel en ondoordacht. Maar ik weet dat het geen steun mag zijn, vertrouwen moet ik op mijn enkels en niet op de harde weg. Het brandt aan mijn voeten, de blaren zo dik. Doorlopen, doorgaan, doorzetten, niet vertrouwen op dat onder mij…