Alle inzendingen over natuur

Pure eenvoud markeert de komst van de zomer blauwe korenbloem Wat is het heerlijk om te proeven van een harmonieuze en gezellige sfeer in een ruimte waar men heerlijk kan ontspannen en tot rust komen maar ook ademen van verse creativiteit en inspiratie opdat een nieuw stukje poëzie het levenslicht zal zien. Het is geschikte plek voor opkomende…

Werkelijk, men moest de steen met menselijke waardigheid bekleden, zijn woord voor menswaardig aannemen. Men moest, om nog in de mens te kunnen geloven, zijn oor te luister leggen bij de steen of met de stem spreken van een steen. Men moest, om de eerste de beste steen te citeren, uit de steenrots een geheel nieuwe mens slaan…

Een zachte zomernacht  Verlicht door volle maan  Jij kwispelt ons bekende rondje Voor het slapen gaan  De kikkers kwaken driftig  Geluiden van de nacht  De watervogels slapen  Hun kroost bijeengebracht De linde wuift in stilte Een nachtelijke groet Het blad filtert het maanlicht Zoals een boom dat doet De nacht verhult geheimen…

Op de langste dag zijn je dromen het kortste over wintertijd Hoe je ogen in alle zachtheid ontwaken en hun schoonheid onthullen terwijl ik een hart hoor kloppen met nieuwe geluiden badend in een zee van geborgen- en tederheid Wat is het heerlijk ontspannen en rustgevend om nog een poosje naast jou te liggen. Open de twee vensters en hoor…

In de blije berm zwaaien kleurrijke bloemen een grauwe passant Hoe heerlijk het is om weer te proeven van de heerlijke buitenlucht waar ik zal genieten van het hemelsblauw en een onbekende berm in tinten groen die mij heeft uitgenodigd om haar van dichtbij waar te nemen. Geschikte plek voor insecten en kriebelbeestjes waar ze gezellig…

De vlinder fladdert dwarrelend en dartelt vrolijk in het rond. De rups roept jaloers: Ik wil ook vliegen, maar ik kruip hier op de grond.   De vlinder zegt: Lieve rups, heb een beetje geduld. Want voor je het weet wordt je wens vervuld.   Na een poosje verander je en word je een pop. Ja heus, zo heet dat, het is echt geen mop.   Ik ben…

Of de aarde een sterrenhemel schijnen wou, Sidderen zonnestelsels, fijn gesteeld: En ied're graspluim is een sterrenbeeld, En als een Melkweg hangt die streep van dauw; 'K zie, als ik 't hoofd eerst zo, dan anders hou, Hoe rode Mars oranje Sirius speelt, En hoe, knipogend, 't groen zijn gunst verdeelt Naar 't geel en 't violet van achter…

mijn kleintje mijn hartendiefje in jouw ogen zie ik de zin van het leven met z’n eigenlijke doel ook al slijt bij mij langzaam dat gevoel jij weet mij dat telkens weer terug te geven ook al is het maar voor even met jouw zonnetje in het zuiver wit toon je hoe het leven eigenlijk in elkaar zit zo heel eenvoudig en open en toch zo subtiel…

Hemel is dichtbij als wolken onder mij zijn rustende zielen Als ik gedurende de dag omhoog kijk naar uitgestrekte hemel, komen daar wonderlijkste dingen voorbij: de plek waar wolken verschijnen onder wakend oog van zon Stuk voor stuk maken ze indruk terwijl afdrukken nog een poosje zullen nazinderen in het hart. Van licht naar donker,…

Onderwaterijs: massief weerkaatst het lichaam -- kleuren de zee in.…

luister naar het geluid van stilte voed je ogen met het licht van de nacht proef de smaak van water voel het wezen van lucht doorzie en ervaar de essentie van leven en geniet…

de slang kruipt giechelend tegen de dikke boomstam op. hij heeft net Adam en Eva verlinkt. nu luistert hij bezweerd naar de grote zwarte tovenaar die naakt met een zwart luipaardvel op een dwarsfluit speelt in de diep betoverde nacht waar de maan vol doorzichtig licht de hoogst zwijgende toeschouwer is met een kraanvogel en nog meer zwarte slangen…

het lichtend blauw van helder water ontneemt me elke zorg om later wat betreft mijn eigen ik resteert de aandrang te behouden niet het moeten noch het zouden enkel alleen het zijn…

In het zicht van golvend water gefilterd door lage wolken zie ik de eindeloze branding als een schuimkraag van een groot glas goed getapt bier Een lichte bries aait langs mijn blozende wangen terwijl het taaie helmgras op de duinen achter mij me lauw nawuift tot later Dan sluipt langzaam de dag de zee in met de ondergaande zon de donkerte…

dromerig weerkaatst het rimpelloze water de strakblauwe lucht…

Parel der beken kronkelt zich een weg door dal, van spreng tot de Rijn. Stromend langs stuwwal met haar kraakhelder water, vele eeuwen lang. Bron van waterkracht voor papierwatermolens, tot die verdwenen. Kokerjuffers die nu tussen waterplanten aan het zwieren zijn. Grote grazers die in dienst van natuurbehoud de beek flankeren…

jonge vogeltjes opengesperde bekjes net een zangkoortje…

de bloem bloost door de vlinderlichte aanraking ze voelt zich geliefd…

De witte schermen van de vlier, in geur en kleur naar 't licht geheven vertellen mij 't geheim van 't leven: 't is enkel nu, 't is enkel hier! Maar dwars doorheen die kleine bloemen in duizendvoud ontloken, klinkt een roep, een zucht, een stem die zingt en zoveel dat ik niet kan noemen. Er trilt een snaar die 'k lang al stil en niet bespeeld…

Dit is een vers... voorjaarsliedje 't Gaat over het speenkruid in maart. Over een gabber die flirt met zijn grietje In 't gras van de wei, waar de ooi bijna baart…

Twee handen woelen in vochtige bosgrond Een stem. 'Tien dagen geleden - hier - veertig of vijftig.' Binnen de jaarringen is dit moment nog geen tiende millimeter dik. 't Graven stokt het licht druipt langs de stammen. Twee handen de polsen gebonden steken zwart biddend uit de aarde omhoog. --------------------------…

De zon gaat onder, overal uit het water -- klimt het donker op.…

dag, ben je daar weer, zei de vlinder tegen de  ontluikende bloem…

Daar sta je, Met je bladeren, van zijde en fluweel. In een tuin vol met bloemen, Een orgie van leven; Eis jij alle aandacht op: "Kijk naar me, bewonder me, aanbid me!" Dwing je met jouw kleuren en geuren af. Jij belichaamt alles wat een mens zijn verstand doet verliezen, en tot waanzin drijft. Alleen al om in jouw aanwezigheid…

Lijzig rimplend vloeit de Nete door de diepe dennenwouden, door de weiden, langs de dreven, in dit land van peis en vreê, wouden, lanen, vee en hoeve, slanke scherpgespitste torens en de dunbewolkte hemel wentlend in heur rimpling meê. Glijdende uchtendzonnestralen zilvren fijn de lichte nevel, traagzaam wuivend om het landschap als…

na m’n wankele werk fietste ik tegen zessen naar ‘t broek, zette één stevige voet op ‘n eenvoudig stenen muurtje keek omhoog naar ‘t populierenbosje en liet me zegenen door de rijke klanken van ‘t roekenkolonieconcert.…

Elke boom schittert in de zon na die regen zacht dampt de aarde Hoe al in de vroegte van de morgen het grijs wordt ingericht in een nog maar korte tijd geleden ontwaakte hemel waar ze verschillende tinten aanneemt bij voorbij drijvende wolken die steeds meer samenkomen tot ongekend geheel. Een bijbehorende wind beweegt door bladeren en…

op de rand van de goot kwettert in toverlicht een mussenkoor een bries streelt vogelveertjes de winter stierf ongemerkt een stille dood argeloze takken weerkaatsen zich in helder water in een handvol zonnescherven de diepten van onze ogen de opmaat een prelude voor wat komen gaat…

Ik hoorde dat de pad door de opwarming voortijdig wakker wordt gekust, zodat hij als hij écht in actie komen moet allang is uitgeblust. De beste suggestie voor die amfibie is daarom padden-poëzie te maken. Zonder ambitie maar wat kwaken. Zo lang als maar kan het ritme radbraken. Zich niet te vertillen of energie te verspillen en zoveel…

De ongenaakbare oude zee zal niet met je dansen In zilte nevels danst zij weg met de geesten van de dood Haar rusteloze danse macabre met donkere despoten van de nacht De wind blaast onweer in de wolken strijkt over het hart van de storm De oude gulzige zee zingt van zwarte diepte Van saudade dat vreemde verdriet van zee en…