Alle inzendingen over individu

het terugzien van jeugdbeelden brengt de verwarrende realiteit in conflict met statisch verleden tijd waarin we ons niet verveelden de vliegerhaspel gaat over de kop losgescheurd uit de grond gevolgd over stoppelland en door bietenveld tot omheining voetbalterrein: stop! met nieuwe rode bal naar sportpark twee voetbalfans doen volop mee…

ik geloof je ogen niet als ze tot mij spreken hun schaduwkleuren leiden af en ook de pennenstreken zetten aan tot muiterij gewapend is mijn hart ik geloof je ogen niet dus sluit ze voor mijn part…

Een sluier werpt zich, over zonlicht en dag. Gedachten die dansen, jij die naar mij lacht. Hoofd in de wolken, een waas verandert kleur. Van een wereld vol verhalen, roze, het mag. Van een hak op een tak, aan de stam van een boom. Bomen die buigen, voor een takje op een troon. Niets is onmogelijk, je kent iedereen. Angstig of verdrietig, meestal…

Vannacht heb ik de maan gekocht voor weinig Met het symbolische bedrag Van anderhalve lach En een enkele traan In hapklare brokken Laat ik haar zakken Heel ver hier vandaan Vanaf morgen in de schappen Magere, halfvolle en volle maan…

avond avond kamer klein sfeer bepaald door liters wijn jij gevangen in mijn geluk avond avond morgen weer stuk…

Bloed, dik en druppelend, rood en stinkend. De adem, van een open wond, gapend in de sneeuw. Een vat wijn, pittig en donker, avontuurlijk en smaakvol. Een steen, puntig van vorm, sneed in zijn vlees. De berg, hoog en gevaarlijk, spijkerhard en messcherp. Hij klom, met teugen, zijn lippen op de fles.…

beetje bij beetje vervalen de dagen verkleuren mijn woorden verbleekt het gezicht verlies ik geheugen door veelvuldig schrapen vervliegt de herkenning in schemerend licht verzwak ik mijn geest door langdurig dwalen in wit zwarte dromen en beelden van toen herinner ik zinnen uit zwijgende talen weet ik te zeggen vergeet ik te doen…

Geborgen in je hand veilig voor het oog zo teer en ongevaarlijk is er niets dan de natuur. Ik teken namen in het zand streel de wind uit mijn haren fluister bladeren op de lente van mijn leven. Het doet pijn te zien dat niets zich aan de regels houdt want wie het hardste schreeuwt schopt het het verst. De zon steekt zijn licht op…

Een zwartgekleurd verleden Bekadert mijn bestaan als een donker kaft Van een zwaarlijvig boek Dat stoffig ergens uitrust Erbinnen dansen letters tot een mooi verhaal Illustraties als een meesterdoek Begeleiden klare taal Met gekleurde strepen Het is een feest daar in dat boek Het sprankelt dat het doet Maar elke letter hoewel zo blij…

Ik draag ze als een doem. Mijn stofnaam mens Een mager woord, een woeker, Een overschrijden van de grens. Mijn eigen naam, die niemand kent De som van al mijn trilling Van mijn lot equivalent Tegelijk mijn warmte en verkilling. Plaatsnamen, zaaknamen. Liefdesnamen Die nooit voorbij zouden gaan, Waarvan sommige al vergeten zijn Terwijl wij…

Het heeft te maken met beleving Hoe je je voelt, waaraan je denkt Het zijn de prikkels van omgeving Dat wat je raakt en tijd aan schenkt Het zijn ook wel van die momenten Die jou doen struikelen op je pad Onsterfelijk beeld, vergeelde prenten Filmdozen vol, soms meer dan dat Wat je pad kruist, stuurt jouw stemming Van heel uitbundig…

ik wil leven als een vlieger los maar toch ook vast wil me verliezen in de lucht en naar huis weer op de tast laat me zwieren als een vlieger los maar toch ook vast ´k wil me verliezen in de lucht maar terug weer op de tast…

Bejubelt op pleinen in Rome De arm gestrekt bloedig rood Ik gelauwerd en vereeuwigd Verdoemd verankerd in de dood Gekwelde dromen bittere nacht Verschijnen doden die ik bracht Wee mij veldheer in grote slagen Geen roem doch leed is mij te dragen Verlost mijn zege van de vloek Golvend over velden bloed Gedreven waanzin van haat…

Gedachten ontsnappen uit de wachtkamer, gaan naar hun eigen gang en provoceren vastzittende gevoelens met spitsvondigheid. Terug naar het verleden flitst voorbij. De afkeer van een kommervolle jeugd belandt in de speelzaal van de onbezorgdheid. Madeliefjes steken de kop op, terwijl koeien goedig toekijken. De nieuwe brandweerauto wordt geplet…

Het is waar. Het liefst ligt ze in bed. Met achter haar het open raam, het geruis van de bomen, het geluid van de voertuigen die van A via B naar C gaan. Met aan haar rechtervoet de poes, aan haar linkerhand de krant en in het midden van haar hoofd de rondrijdende gedachten. En papier, zo wit als het laken, de pen tussen de tanden,…

Een schijnsel van licht doorkruist mijn donker geweten ik voel pijn en toch ook verlichting het tintelt door al mijn aderen heen vergiffenis is mogelijk maar de makkelijkste weg kies ik niet graag ik wil vechten voor elk stukje eigen geluk en de blijdschap zal groot zijn wanneer ik iets geven kan vanuit de zwarte hel waarin ik leefde…

in een taxi op weg met z`n 2-en naar het einde van de stad als sterren op de achterbank in elkaar gekropen naar het einde van de stad zij komt naar mij en ik voorzie haar van momenten op weg naar het einde van de stad…

Lila tranen Mysterieus onbekend Die zich een weg langs de wangen banen En snel van de ziel wegrent Zilveren ogen Onthullen de geest Geheime wensen niet vervlogen Maar ook nog niet geweest Aura, wit glanzend Toont de herwonnen hoop Door nieuwe energie dansend Een nieuw begin op zijn loop Een gouden wil als zegen Alom zichtbaar geworden…

de spiegel moet aan scherven reflecties ben ik meer dan beu het bloemenveld is rood in plaats van wit jouw woorden wegen zwaarder mijn hoofd vormt eigen beelden soms leek je monsterachtig terwijl je sierlijk danste wie weet hoe spiegels breken? ze lijken duurzamer dan mooie gouden sieraden die ik in mij reflecteer…

de weg nog zo lang te gaan het snijdt mijn adem af als ik besef hoe lang ik nog te gaan heb ik moet vechten voor mezelf om opnieuw op te bouwen wat verloren is gegaan de tijd strijkt voorbij telkens kijk ik naar de klok om de tijd terug te draaien want ik ben bang niet wetend wat er komen gaat minuten, uren, dagen strijken voorbij ik…

Ik ben mezelf Ik ben ik Ik ben niet volmaakt Maar zo ben ik Ik weet wie ik ben En ik weet wat ik wil Soms ben ik een prater Soms ben ik heel stil Om mij te kennen Moet je dit kunnen leren; Ik ben wie ik zijn wil Zo moet je mij accepteren…

ik moest wel kijken hoe hij versleten gracieus bijna op het voetpad liep neen, danste een lichaamstaal verworven met handen vol en hoe hij tuurde naar de overkant zijn sprong berekende toen overstak ondertussen viel de deur weer dicht ik luisterde draaide terug moeilijk is dat niet integendeel handen vol met medicijnen vinden…

vandaag of morgen veel te laat en ook te vroeg less is more think big live small be happy twee is beter dan een drie is ook leuk vijf het toppunt…

ondefinieerbaar maar toch benaderbaar een moment een plaats een gebeurtenis vereist is een bepaalde mate van een state of mind een bepaalde ontspannenheid let it all come down geef je over en geniet…

Als gif van roddeltongen spuit dan gaan de praatjes rond het kletsen is begonnen en het gaat van mond tot mond. Zeg, heb jij het al gehoord.... zo begint steevast de eerste zin er wordt vanalles bij verzonnen al bij het allereerste begin. Als gif van roddeltongen spuit dan is de waarheid heel ver zoek behoren wij ook tot die mensen die…

verzegelde lippen verzwijgen geheimen van duizenden tranen verloren in tijd verkies ik te praten verlies ik een vriendschap vergeet ik beloftes verkeer ik in strijd verlang zo naar vrede verzand slechts in woorden vergis mij in mensen verdrink in verdriet verdring de gevoelens voor vrienden en vijand verboden te praten … verwijt…

Het is nu niet echt anders en toch ook weer wel Alsof ik nu pas praat over wat ik net vertel: In rust zijn Bezig, druk Alleen zijn Met geluk Kunnen, doen en weten Voelen wat ik wil Willen reiken naar wat mijn vingers grijpen Blij zijn, Vreugdevol verdrietig Groot zijn en nietig Groeien en rijpen Ervaren als hetzelfde…

voordat de wekker de stilte verstoort drukt hij het off-knopje naar beneden slaat de dekens terug voeten betreden de kille vloer het ochtendlicht gloort nog niet wintertijd hult in schemerduister wat tastbaar is op weg naar het toilet met lege blaas trap af luikjes opengezet ter opfrissing even hoort hij gefluister van wind en dakgoot smeert…

blinde vlekken dode hoeken in mijn hoofd geheugenlekken herinneringen uitgedoofd schier onwetend wat de dag hierna mij biedt snel vergetend … en zelfs dat onthoud ik niet…

langzaam opkomend of ineens plotseling daar al dan niet gepaard gaande met warmte en kou een gelukzalige golf maakt zich van je meester en stijgt langzaam op het laatste restje lucht is er uit vacuum getrokken alleen op de wereld in een zoemende wereld groene velden bloemenzee aan zon geen gebrek eens spat die bel uiteen het…