inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 12.176):

mijn lach en ik

heb je mij wel eens zien lachen
niet dat zo'n uiting mijnerzijds
een zeldzame aangelegenheid is

ik geef toe
het is wel moeilijk om dat uit mijn
gezichtsspieren op te maken

dat komt omdat ik ernstig geboren ben
dat heet een zware bevalling
waarvan mijn moeder nu nog zegt,
alhoewel haar verleden steeds
dichterbij komt,
jij werkte niet echt mee,
blijkt dat de ernst er vroeg in zat

sindsdien neemt men
mijn uiting van vrolijkheid
kennelijk moeilijk waar

och denk ik thans
wat viel er nu te genieten
in dat vrome systeem
van vroegere tijden
was ik niet immer aangewezen
op tweedehandsschoenen

ik vluchtte in dromen
van geestelijke aard
dacht diep over dingen na
las derhalve boeken van Bomans

ja die wist het wel
raakte de diepe snaren in mij
bij tijd en wijle brak er
zelfs een glimlach door

omstanders keken verbaasd op
hee, binnenpretje?

ook hij bleek een twijfelaar

Schrijver: Julius Dreyfsandt, 23 augustus 2006


Geplaatst in de categorie: individu

4.0 met 12 stemmen aantal keer bekeken 805

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
nonna
Datum:
23 augustus 2006
Email:
Dit gedicht brengt in ieder geval een lach van oor tot oor op mijn gezicht,wedden dat je bij het schrijven hiervan ook met moeite een glimlach hebt kunnen onderdrukken.Lachen doet leven!Toppie!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)