inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 12.161):

Onheilvoorspellend

flarden zon verwarmen mijn koude gezicht
terwijl ik gedachteloos paden betreed
waar ik normaal gesproken angstig bezweet
met spoed mijn hielen zou hebben gelicht

wervelende wind verwaait zijden herfstdraad
als het pad donker en onheilspellend wordt
het daglicht in razend tempo verkort
en de omgeving gaat ruiken naar onraad

vanaf hier is elke stap er één teveel
om te verdwalen in grillige schaduwen
die spontaan verschijnen op het toneel

spelend met de toppen van mijn zenuwen
kronkelt de huiver zich zacht als fluweel
richting rand zonder afgrond te schuwen

Schrijver: Nina Laverona, 21 augustus 2006


Geplaatst in de categorie: individu

4.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 290

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)