Alle inzendingen over heelal

Er ligt in mijn huis een strekkende meter Die ik Jeffrey genoemd heb Het is bij mijn weten de enkele strekkende meter naar een oom vernoemd Ik heb hem niet gedoopt en nooit een achternaam gegeven Jeffrey verplaatst zich heel de dag doorheen de kamer Ligt soms naast de boeken Als een ring rond mijn borst Nabijheid te zoeken Jeffrey…

De aarde De lucht De zee Een zucht Het leven De dood Huidskleur Of rood De dagen De morgen De nacht Geen zorgen De liefde De pijn Overkomen Het zijn De drank De drugs De waarheid Het gerucht Het werken Het geld Je gezondheid De helft Donkere materie De zee Zwarte gaten Ga je mee?…

de Maan is aan de Maan is uit de Zon gaat onder en de Zon komt op de Aarde draait en draait en draait en iedereen is weg iedereen is weg en de Maan is aan en de Maan is uit de Zon gaat onder en de Zon komt op de Aarde draait en draait en draait en iedereen is weg iedereen is weg waar is iedereen naartoe? de lucht is geel en de…

tussen dood en geboorte liggen communicerende gaten hier en nu en overal de kosmos vol zwarte tunnels trechters valstrik voor versleten sterren ijlend naar het absolute nulpunt van materie licht en tijd gebalde energie massa onomkeerbaar wentelend in het zwarte gat de nieuwe ruimte tegemoet naar het onhoudbaar orgasme dat leven…

In het nachtland van dromen zwemmen zwoele rivieren naar verre horizonnen om de zee te voeren ik heb je lief fluistert ze maar je bent doof voor argumenten je hebt haar lief dat weet je maar je bent blind voor haar schoonheid beelden zwijgen woorden dansen in echo van jouw ratio eindeloos is de stilte van het roekeloos heelal…

Alle elementen die we schikken in het Periodiek Systeem, de allereerste bacteriën en ook wij, mensen zijn scheppers van het heelal In tijd en ruimte veranderen we de energie en schrijven we mee aan de onvergankelijke feiten aan de randen van zwarte gaten Die informatie bestond al als de Schepper die er met een oerknal ruimte en tijd aan…

Het is mooi om sterren weer terug te zien in de hemel waar zij voor onze ogen de geboorte van een nieuwe dag aankondigen, omhelzend met heel veel liefde Hun lange, zoete kussen afgedrukt op klein stukje eeuwigheid. Elke vorm van schaduw stante pede weggeveegd zodat ze schitteren in al hun blauwkleuren tot roodtinten Iedere kijker en liefhebber…

Kijken naar boven adem bezinning en rust tijdens volle maan Een schittering in donkere hemel waar zij puur en zuiver een ongerepte nacht aankondigt Stap voor stap word ik door haar begeleid en ondersteund om diepe rust en stilte te bewandelen, een kans die je niet zomaar laat liggen. Dat de aantrekkelijke lagen van helder en kleur zoveel…

Reizende komeet langs en van de zon vandaan moment in de tijd O Mooi lichaam, reizend door het heelal waar je de diepte van de hemel zal ontdekken Op zoek naar bestemming ergens hier ver vandaan Laat je meestromen met de kleuren van een sterrenregen. Op jouw levenspad obstakels en hindernissen overwinnen zodat alle dromen werkelijkheid…

Hoog boven hemel een kleurrijk lichaam verschijnt avondster glinstert Na enige tijd afwezig te zijn geweest meld jij je weer aan in een hemel van openheid en samenhang waar jouw puur en zuiver gezicht straalt o zo dicht, maar eveneens ergens hier ver vandaan Hoe ik jou heb gemist daar ik jouw verschijning wou zien tegelijk wist ik niet waar…

Eindeloos sprookje van duizend en één nacht De allerliefste waarnaar ik dag en nacht smacht Steeds zin je oortjes lief zo op te peuzelen, je te likken ook wel te bijten Op onze gezegende leeftijd vaak dik zin je het echtelijke bed op te smijten! Sinds mijn veertiende , met genot en plezier je ' kindvrouw ' Hield verdraaid stand zo heftig,…

elk begin gaat naar een einde er is geen winst geen onderscheid nochtans wat niet verwekt is moet niet sterven wie niet meespeelt wint altijd…

moeder Aarde vader God broeder Zon en zuster Maan en ik die het liefst van al niet had bestaan…

Puur in een ornaat omgeven door sterrenlicht verbonden met jou. Hoe uitdagend en vastberaden jij een gedicht hebt achtergelaten op mijn breekbare lippen van waar verlangen wordt gelezen op elke regel terwijl een strofe is geschreven in taal van liefde en licht Enig gebaren van aandacht en vriendelijkheid zitten op dezelfde lijn; dat smaakt…

Wat een geluiden, wat een oceanen! Elke letter opent de verte. Door op een knop te drukken, Door aan een touw te trekken, Door een handel over te halen. Elke lettergreep opent de verte. Met een donkere zucht uit de diepte, Met een kameraadschappelijke lach van opzij, Met een schrille kreet in de wolken. Elk woord opent de verte En ruikt…

Het is al bijna vijftig jaar geleden, Dat astronauten vlogen naar de maan, Ze willen binnenkort maar wéér eens gaan, Het leek destijds zo simpel wat ze deden. Dan ziet de wereld alles live in kleur! Maar wie wordt deze keer de regisseur?…

Soms zie ik in gedachten op een lange ijzertrap Die wentelend omhoog gaat naar Elysisch wonderwel Mijzelf op treden treden als een gave oesterschelp Ik voel hoe in verborgenheid in mij de parels rijpen Langzaam puur ik korrels zand die landen op mijn tong En in het duister oergeweld van weekdierengedachten Dring ik langzaam dieper door tot…

Vervolg op mijn eerdere bijdrage van 16 juli jl., "Jupiter's Roos" _________________________________ DARK ROSE Nog even over de recentste versie Van 't altoos immer uitdijend heelal Het tijdloos eindeloos oneindig al 't Is iets van Webb dat ik nu van heel ver zie... Nu lees ik in mijn notapaperassen De infraroodopnamen van James…

IOVIS ROSA Polaire cyclonen in witgrijze stromen meedogenloos snijdende ijzige winden magnetische velden in couleur locale Thor laat tornado's genadeloos gieren in noorderlicht vlammend rond tollende manen Wodan werpt woedend de riem met de dieren in nevels en ringen die vuren bedwingen Dan rijst uit dit allegaar van godenduistering…

Goed nieuws! Nu Elon Musk zijn Marsavontuur heeft laten varen kunnen wij, voyagers van ruimteschip Aarde, collectief deelgenoot worden van een missie in onze eigen explorer. Toevend op Cloud nine rond middernacht maakte zich een euforisch gevoel van mij meester. Alle humanitaire rampen en klimaatellende verdwenen als bij toverslag in nevelen der…

Elke maand is de maan vol en even groot en rond. Maan, moeder der idee, het ding onkenbaar. Vol is zij het voorbeeld van cirkel, onaantastbaar gaf zij ons te denken, schiep de rechte lijn. Een appel is nooit zo rond, te eetbaar daarenboven. ---------------------------- uit: 'Landgoed', 1989.…

Een nacht ging ik wandelen naar de vijver God was niet in het water En de wilgen verhulden dat niet Afasisch. Onhoorbaar bestond daar een lelie Witter dan ik kon betreden, heden Begreep ik de wil en de waan Aanlandige winden te smaken Onroerbaar te zijn als het kruid Geen ogen zelfs voor zon of maan Er zal, voor het einde komt…

Ik kijk liever naar de maan dan naar de mens. De mens, ik word er zó moe van. Dat roepende, smekende, lachende, verlangende, niet wetende, willen wetende ik hou van jou zeggende, of denkende, op schoenen of op eelt lopende, van de een naar de ander rennende, met sieraden en muziek beklede mens. Ik kijk liever naar de maan die altijd hetzelfde…

LXIV Waar tijd en eeuwigheid elkaar beroeren, Worden de sterren in de nacht geboren, Vuurbloemen die de rijzendranke roeren Van donkre aardtochten naar Gods ooglicht boren. En waar de heemlen van voor Hem vervloeren Tot glazen glansbaan eindelozer koren, Lijnen der stelslen weemlende contouren Door 't klaar kristal donkervermoede voren…

's Namiddags zagen we haar staan aan de drukke hemel, boven de helle daken: verdwaald, lauw en flets had de maan, het dient gezegd, toen allerminst iets van een baken. Misplaatst als een kikker op een racefiets, een smeltende, vale, in een dof laken gewikkelde bol kaas, hinkend naar niets via zenit en nadir, geenszins blakend. En later,…

Ik stel me voor, hoe God soms zit te kijken Misschien wel op zijn troon. Wat ziet hij dan? Een wriemelende massa mensen, die op bezige bijen lijken. Soms haalt hij ze wat dichterbij. Bekijkt ze dan wat nader en is verbaasd. Haast iedereen in stoere spijkerbroeken of op naaldhakjes, super hoog. Ze paraderen over straat en iedereen heeft…

's Avonds vanaf mijn balkon Zie ik het licht van de Maan Of eigenlijk dat van de Zon Die net is ondergegaan De Zon is uit het zicht Het is de Maan die wordt verlicht Maar als de maan straks verdwijnt Is het weer de Zon die schijnt…

het heelal gezien als immens schoolbord... geef de dichter een krijtje en weldra staan er de mooiste verzen aan het firmament…

Als ineens de zon de schaduwen opzij veegt naar de verste hoeken van de kamer, kijken we op maar zeggen niets. Ik buig me naar het stof, neem af, jij strekt een been om naar de keuken te gaan. De richting staat elegant gecomponeerd lichtval te verdragen. Over de tafel hangt een gesprek. We hebben het verlaten, we bewegen ons nu schuchter…

Van honderdduizend jaren her Kwam tot mijn oog de straal van een ster, Hij kuste mij met zijn milde licht, Ik voelde mij leven als in een gedicht, Want wat is tijd? Meer mijlen ver dan mens verstaat Bewoog mijn oog dat stergelaat, Ik was nabij haar met mijn blik En ondervond een zoete schrik: Geen ruimte telt! Tezaam geschapen…