20 resultaten.
Nagelaten 1
netgedicht
2.7 met 6 stemmen
149 hoe in de Amazone
de superioriteit aan de natuur zegeviert
duizenden woudreuzen worden doorkliefd
voor een vierbaansweg
hoe een vissersvolk
al eeuwen leeft van bos en natuur
verjaagd wordt uit het regenwoud
voor een klimaattop aldaar
hoe het antropocentrisch perspectief
de leestekens van de natuur vertrapt
de zintuigen verschrompelt…
Mayday Mayday
netgedicht
2.6 met 11 stemmen
300 Moeder Gaia draait
haar blauwe planeet
in trage banen
door het doffe stof
en nevelige dampen.
Ruimhartig deelt
de oermoeder
van het ruimteschip
haar reserves
zwijgend uit.
Zij toont de wereldlingen
dat oneindigheid niet bestaat
het vermoeide
m’aidez m’aidez
blijft ongehoord.
Tot geen vogel nog
door de lucht zal dansen…
Bakken regen
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen
141 O gut, o gut,
Wat regent ’t,
’t Regent dat het giet,
Dus, droog houd ik ’t niet.
Ojee, ojee, ’k word drijfnat,
Geen draad aan m’n lijf nog droog,
Maar als ’k kijk omhoog,
Zie ik helaas dat,
Het regenen niet gaat stoppen,
Nog bakken zullen komen,
Daarna blijft ’t druppels droppen
Van blaadren van bomen.…
Weerbericht
netgedicht
3.2 met 5 stemmen
146 Je wilt met mij kletsen
over het weer, deze keer
over wolken, regen, wind
en dat er weer een herfststorm komt
meedogenloos voor zwakke bomen
de winter is geen witte winter meer
en de zomers te warm voor dromen
je maakt je zorgen
over het klimaat
het laat mij eerlijk gezegd
ook niet koud
ach het waait wel over
zeg je tot mijn verbazing…
OERMOEDER
netgedicht
3.0 met 5 stemmen
143 Een gladde, mooie, blauwe bol
Met oh zo'n tere atmossfeer
Geschapen door een Hogere Heer
Of speelde toeval hier een rol?
Een Thuis door allen uitgewoond
Dat aan het protesteren slaat
Met een veranderend klimaat
Dat chronisch lijden aan ons toont
Ze waarschuwt, maar wij horen niet
De woede waarin ze ontsteekt
De vurigheid waarmee ze…
Voetafdruk
netgedicht
4.0 met 5 stemmen
371 Er zit een onverzettelijke vernietigingsdrang
in het dagelijkse van onze voetafdruk
een onvermogen om de planeet te redden
en we doen er bijna allemaal aan mee,
vertelt ze en ze voelt de eenzaamheid
nu er veel meer handelingen nodig zijn
om moeder Aarde uit haar wanhoop te redden
ze kijkt naar haar voetafdruk in het zand
ziekte en geldgebrek…
GOD....
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen
489 Het is nog herfst
begin oktober
de 3e van Uw jaar 2025
maar het voelt als winter
we zijn Uw berg opgelopen
en ervaren WINTERBERG, Duitsland
voelen Winterberg letterlijk aan
de Pfarrkirche St. Jakobus
nodigt uit tot binnenkomst
echt warm is het binnen niet
en de verlichting lijkt op rantsoen
maar Maria warmt op
natuurlijk niet dat…
gelukkig is het nog zomer
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
348 de gedachten verglijden
als de zomerse wolken
boven de uiterwaarde
stromen als de beken
tussen de platgewaaide
vroeggemaaide velden
door naar de rivier waar
het plezier al van af spat
in aanwakkerende wind
hier vindt helder denken
de oersprong naar diepte
van verdronken verhalen
in alle talen langs oevers
als moeders van woorden…
Stervendebeukhaiku
netgedicht
2.7 met 3 stemmen
287 21 augustus 2025
Een plotse windvlaag,
een tapijt van bladeren.
Mijn beukenboom sterft.…
Even buurten
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
312 het is genieten buiten de deur
deze ochtend wel te verstaan
ik word omarmd door een frisse bries
en kan ik als bejaarde weer even naar buiten gaan
zonder dat ik amechtig geraak en de weg verlies
op deze dagen is het donker als de hitte regeert
en de mens op minder dan halve kracht functioneert
maar de vensters zijn zo goed mogelijk gesloten…
Nutteloos gejammer
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
275 het licht laat zich dees dag onstuimig zien '
t was toch altijd een vreugd voor onze ziel
de zon stemde de mens tot een goed humeur
waar binnen vaak de schaduw even wegviel
toch is de zon niet zondermeer een zegen
daarbij kiest het weder andere wegen
schalks gaat het klimaat om met het verschijnsel regen
de aardse opwarming gebruikt een venijnig…
Klimaatalarm
netgedicht
2.0 met 3 stemmen
278 Ze zei, ik heb ’t zo koud,
Wijl ’t toch al bijna zomer is.
’t Klimaat is niet meer ’t was,
Wat is er op d’aarde mis.
Enerzijds stoot de mens
Steeds meer broeikasgas uit,
Anderzijds was ’t altijd al zo,
Je in klimaathistorie stuit
Op grote schommelingen,
Hier was ’t eens tropisch warm,
En bitter koud in de ijstijd,
Dus niet vreemd…
middaguur
netgedicht
2.7 met 13 stemmen
300 hoe schilder je de
onbarmhartige zon
in het helle licht
van het middaguur als
niets zich verbergen kan
de lucht trilt
de hitte brandt
de wind werpt niets op
het penseel loopt in het honderd
je gaat te gronde
aan het helse middaguur…
Panta rhei voorbij
netgedicht
2.0 met 2 stemmen
232 De rivier stroomt meanderend
In een vloeiende loop naar de delta,
Waar het zoete water
In het ritme van eb en vloed
Vermengt met het zoute van de zee.
De stroomversnellingen en watervallen
In de stroom van bron tot monding,
Wisselt af met de rust van meren,
Waarin ’t hemelse blauw zwemt.
De zon schiet diamantjes op de golfjes,
Wolken…
NA REGEN KOMT ZONNESCHIJN
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
533 Als de wolken
de luchten bevolken
heeft de zon wel zin
er zin in
maar moet zich bedwingen
't heeft geen zin te beginnen
met stralen
dat is effe balen
maar als de wolken
gaan bevallen
laten ze regen vallen
en dan komt
na de regen
de zonneschijn!…
VER WAAIEN
netgedicht
1.0 met 1 stemmen
611 Harde wind blaast
over heel de Sahara
geweldige zandwolken
springen op draaien rond
dansen door en om elkaar heen
zakken tenslotte ineen
zeer verspreide korrels
ontvangen grote reislust
vliegen naar het Noorden
strijken voldaan neer
in en rondom steden
Nederlanders staan versteld van
de vage verfijnde
lichtgrijze stofjes…
Op een ijsbeer
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
507 Een ijsbeer zei met enige frustratie,
Wat hoor ik toch over polarisatie,
De ene groep die maakt de ander vuil,
Dat geeft voldoende reden voor gehuil,
Maar ’t ergste is, van mij zijn ze gestolen,
Waar zijn nu toch mijn mooie witte polen?…
Pakijs
netgedicht
1.8 met 5 stemmen
402 Ooit ademde pakijs dik bevroren...
Maar bij Newfoundland braken de flanken.
De kou gaf het op. Hij smolt open:
en smoorde voorgoed zijn mooie kristallen.
Als poolwater keek hij om zich heen:
gletsjer na gletsjer legt het loodje!
Ineens begon hij hevig te zweten:
kan de mensheid dit nog 'framen'?
Landmijlen verder hoort hij al angst:
de…
Opportunisme
netgedicht
1.5 met 2 stemmen
386 We kijken wel hoe een koe een haas vangt,
een worm geluidloos crepeert,
een schildpad z'n hoofd schudt om zoveel domheid,
een uil zich afvraagt wat de mensheid mankeert...
(Kennelijk om daarna smakelijk zijn muisje
en wij onze comfortzone te verorberen!)
Heerlijk om te constateren dat de wereld zich aanstelt.
Wat zouden we moeten doen…
MOONIE
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
446 MOONIE, A GRIN SMILE
Stardate met de tijd.
Het oog van de maan knipt aan.
Een windklok schilfert
in haar licht.
Tijd verglijdt als een trage wolk.
Een zee krabbelt even terug;
vulkanen rochelen –
vurig ijs in een kelk die kolkt.
Geruchten over een vervaldatum
doen de ronde
onder aardgenoten –
gefladder van opgespelde vlinders…