1291 resultaten.
Teder tenger lijf
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 177 Paarse linten
doorweven zilveren haren
in schuchtere wind
de rilling nabij
wacht een elfenkind
op ongeboren woorden
tussen bijeen geraapte gedachten
van rozenblaadjes en maneschijn
op ragfijne lijn
balanceerd
in onwerkelijkheid van dromen
haar teder tenger lijf
tot ochtend zal komen…
Rinkelend zilver
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 118 Het was in de laatste dag
van die zomer
waar stilte dwaalde tussen woorden
hij naam kerfde in hout
en zocht naar voetstappen van haar
die hij droomde
in lange nachten
van samenzijn
de herinnering
aan rinkelend zilver
ragfijn
verstopt in heden van bestaan
dwaalt hij nog eenmaal
langs het maanmeer
veegt zout van zijn ranke lijf
streelt…
de era voor de Narten
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 113 van voorbij de Panthalassa zee
voer ik
lang
ik meerde mijn scheepje aan
op Pangaea
daar waar
mijn adem
tevoren gezweefd had
overzag wederom het land
het was goed
mijn ogen ontwaarde
een utopia
ik zag het groene Kumari Kandam
waar middenin
de berg Meru
de hemel raakte
in die tijd
was er geen krijg
verderop markeerde
de…
Vleugellam
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 160 Vleugellam,
zou zich de geschiedenis herhalen
met gedichten over de dood en het verval
en liefde die bleef zwijgen in alle talen
zelfs hoop, toch ooit een vriend
bevond zich dwalend in een dal
waar het hart sprak als een mond
en het brein zweeg over pijn
sliep een taal zonder venijn
vleugellam,
hadden we willen beweren
maar de mystiek…
mystiek
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 81 Ik zit te wachten
op mystiek een beetje
misschien is het er
misschien is het er ook niet
sigarettenrook kringelt
naar de hemel en ik wacht
ik denk aan slakken
zonder huis die zich teder
vastzuigen aan elkaar
en ik weet niet of ik denk
als ik dat zie…
Krachtplaats
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 101 Klaprozen in knallend karmijn,
als de 'coquelicots'van Monet
herboren in een berm,
trekken onze aandacht.
Verder, in een uitgeholde terra-nis,
daar ruist een 'rio', spuit een waterval.
Schemer, een waas, met zweempjes pastel.
Een kikker springt op
uit een verstilde aqua-krul.
Mimet hier iets? In deze holte
huist een goddelijke grond
die…
En toen kwam ik in het sprookjesbos
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 197 Eerst liep ik met mijn hondje in het gewone bos.
De alledaagsheid daarvan begon mij te vervelen.
Ik liep slechts door een herkenbaar woud van louter palen en staken.
En toen door het gebladerte heen ontwaarde ik een verroest hek.
Daarachter lag het echte bos wat je moet ondergaan.
Het sprookjesbos.
Nieuwsgierig als ik was greep mijn hand de…
Belofte
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 256 Hoe vaak in zwart doorwaakte nachten
de dood ook kalm zijn troost aanprees,
steeds overwon (uit hoop of vrees?)
het ongewetene dat wachtte.
Wat alles nog voor mij beschoren
zo in de schoot der goden lag,
ik strekte naar de nieuwe dag
opdat het mij zou toebehoren.
En wat mij wacht aan gene zijde
van dit bestaan aan zacht soelaas:
als ik…
Onder gunstig gesternte
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 262 Zij lijkt uit steen gehouwen
trotseert de winterkou
nu macht der overwinning
meer tegenstand ontvouwt
Vraag haar niet naar ’t verleden
of waar de zondvloed ruist
haar oorschelp is een wereld
waarin men degens kruist
Zij veegt met gouden vleugel
de tekens van de wand
en rijdt met strakke teugel
door onherbergzaam land
Zij weet zich…
er zijn
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 181 ik heb een schrift
met daarin
niet geschreven woorden
waar ik sta ga
is het binnen handbereik
soms lees ik er in
dwingt het mij;
traanogen bedruipen
beduimelden
niet geschreven woorden
schrijven mij…
Geluid
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 262 Het geluid van geluk
is voor mij
de stilte waarin
de zon haar eerste stralen
over de aardbol schijnt,
en de merel weet dat
waarna mijn angst
voor de dag
met de donkerte verdwijnt.…
Licht
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 196 Het gevoel
is breed en licht
ik dans van geluk
mijn dag
kan niet meer stuk
ik kijk
naar de zon
en naar
het felle zicht
ik zie de wereld
opeens
in een compleet
ander licht.…
voornoen
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 282 langzaam schuift licht
schaduw verdrijvend
mijn hof in
talmende opgewektheid
maakt zich meester
van mij
zon, ankh, moeder
van mijn bestaan
baart wellustig
maan, vader
knipogend
achtergrondig
een ochtend
als de eerste dag
aangebroken…
Klaas vaak
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 251 Wie nooit gaat slapen komt hem tegen
Wie volgt zijn zandwegen?
Hij is hier vaak, maar nu heeft hij geen tijd is hij moe
En doet klaas vaak zijn ogen toe…
Bidden nu wat vaker
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 180 vaak dreigt
de hemel te ontladen
of is het de hel
wij baden wel
maar het bewijs kwam
nooit met bakken uit de lucht
wij zijn gevlucht
voelden al nattigheid
in onze hoop op boven
de hemel is weer blauw
wij bidden nu wat vaker
dan breekt de hel los in het water…
saambloei
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 261 geruisloos
kieteltast
in mijn hoofd
oeroud temperament toont
deelbereide erkenning
mijn beeweg
naar wijsheid voldaan
bomige kromtaal
voelverstaanbaar
geen graftak,
groene spruit
tot bloei aanwassen…
enigma
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 279 ik heb een spiegel in mijn tuin
zonder weerbeeld
stap niet door de lijst
het scheidende membraam
beweegt heen en weer
op mij toe
van mij af
raak niet aan
eens vloog er een vlinder op
die nooit weerzien werd
regen dringt drinkend
wordt weer afgescheiden
ik vang het
hopend op een glimp
vanachter
moet mysterie
niet mysterieus…
Als je...
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 357 Stilte beleeft
Zonder woorden om je heen
Zo puur mag ademen in haar natuur
Is wat zij je geeft
Het mooiste geschenk
Zo voortbewegende achter het stuur
Het maakt niet uit
Waar we gaan of staan
Stilte wijst mij de weg voortaan...…
Wenselijk
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 217 Wat jij voor mij betekent
en ik beteken voor jou
dat is magisch
en houdt tegelijkertijd
contact met de aarde
maar stijgt boven alles uit
en alleen jij evenaarde
me tot in eeuwigheid.
Ik weet nu,
dat jij wenselijk bent
in mijn leven
en ik vergeet niet
jouw bovennatuurlijke rol
gegeven in en aan me zo vol.…
Zen - zijn
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 151 even tijdelijk
Zen - zijn
met jezelf
tevens
met niets
dus
dan
alleen
stilte
leeg hoofd
gedachten
laten komen
en
laten gaan
niet
analyseren
niet
bij stil staan
luister
naar
je
hartritme
en
adem
laat alles
los...als een korrel
zeezand
zijn…
Hier en nu
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 217 Het is niet dit,
het is niet dat,
maar telkens wordt het weer gegeven
voor vandaag, voor hier en nu
zoals het manna
in de woestijn.
Niet om te bewaren
voor morgen,
enkel om van te leven
vandaag, hier en nu.
Vanuit Brasil
waar het heet is
en droog
hier en nu.…
steenvrouwe
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 134 ze gaf me Engeland en meer nog
kreeg ik paarse prikkels
in een rode lach en voelde ze
de maan
-ik bladerde-
vond warme steen -en zag
het alziend oog zomaar langs de weg
wit water zuiverde een klankschaal
tot haar schone toon
me toezong van haar elfenwoon
ze glimlacht
rond mijn kaken
in de tussenwereld woont
mijn hart en ook mijn…
Natuurlijk
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 186 de boom
vertelde over
zijn geringde
jaren
hij kon
zonder woorden
mijn ongeduld
verklaren…
De wijze man
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 630 Opeens stond hij daar
Recht voor mijn neus
Je kon er niet omheen
Een oude man
Met een volle bos witte haren
En rimpels in zijn gezicht
Die zijn oude leven tekenden
Hij keek mij doordringend aan
Zijn lippen bewogen
En zijn stem was helder van geluid
De toon was iets apart
Het kwam alleszeggend over
En zei: “Tel niet de jaren in je…
Stilte
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 268 In de stilte sluimert het geluk
in de stilte sluimert
haar geheim
ze geeft het niet prijs
ze gaat niet open
of geeft zich bloot,
daar, daar in het woud
waar takken en bomen
een dicht gegroeid bos vormen,
daar heerst de stilte,
het evenwicht en de harmonie
van de natuur,
van Moeder Aarde;
ze geeft zich niet prijs,
ze geeft zich niet bloot…
Nimue
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 281 ik ken een waterpartij
die na de val
rimpelloos
de plas vormt
onpeilbaar diep
donkerblauw delfisch
om de maan
komt zij, wit
feeëriek
en beroert de spiegel
één rimpeling
verspreidt zich
omarmt haar
gaat verder
middenin de plas
een hand
omhoog gestrekt
als invitatie
geen fakkel
geen zwaard
alleen de uitnodiging…
Het dansende meisje
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 195 Ze is eigenlijk heel normaal
Eigenlijk valt ze niet eens op
Ze is wat verlegen
Misschien ook een beetje bang
Als er niemand is
En niemand stiekem kijkt
Dan doet ze haar ding
Een beleving in haar hart
Iets van passie en veel kracht
Ze gaat dansen
Midden in de nacht
Het meisje danst
Haar voeten komen van de grond
Ze zweeft in de lucht…
Met een ruiker
poëzie
3.0 met 8 stemmen 647 Tussen haar zusters, de verkoren rozen,
Verbergt zij kuis en bang de zaligheid
Die haar verwart en mijmerend doet blozen
Nu zij vermoedt waartoe ze is voorbereid.
De bloemen op haar haastige adem beven.
Waarom die vrees?...want ze is mij teer verwant
En heeft mij daarom argeloos gegeven
Dit warme speelgoed, haar verliefde hand.…
Pasen
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 244 gedragen klonken de koralen
alsof de dirigent daarmee
de sfeer van pasen wilde verhalen
een sopraan vertaalde stilte
van het graf en een bariton
de zwaarte van de steen die daarvoor lag
tot in de ijlte van de hoogste tonen
de ontsteltenis van vrouwen zichtbaar werd
door de ontdekking van de lege tombe
opgewonden stemmen gonsden
keer…
De nacht fluistert mij geheimen toe
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 498 De nacht bevangt mij.
Niets is meer zeker in de nacht.
De woeste wellen breken zo lijkt het door elke dam.
En ik lijd in de zwaarte van de donkerheid in de nacht
aan hallucinaties van vele aard.
Gezichten herken ik niet meer.
Zelfs de meest vertrouwde gezichten worden voor mij onherkenbaar.
De nacht is zwaar en haar donkerheid een spook gelijk…