6113 resultaten.
Mistig weiland in de ochtend
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 97 Grijs doorbroken
lijdzaam mededelen
zuigt een zwaar verlangen
mee te gaan
op gezamenlijke vleugels
temidden opgenomen
wijds en ver
ja, te gaan
verstilde grauwheid tastbaar
verlaten van hun vlucht…
Oude eik
gedicht
3.0 met 6 stemmen 3.299 Hij staat voor ons huis
altijd naar binnen te kijken,
de oude eik met de ogen waar
vroeger takken zaten.
Ik kijk wel eens terug
en dan lijkt hij contact te willen
maken, hij te zwaaien en
het spijt hem dat het niet lukt.
Hij heeft als geen ander uitzicht
op de weg, scholieren op omafietsen
die in lachende rijen door de laan rijden
en…
De seizoenen
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 313 De herfst zoekt zijn weg tussen zomerse buien
Een enkel blad valt op het bruingroene mos
De wolken bedekken de zon die wil schuilen
De dauw legt een zilveren gloed op het bos
Opnieuw weer een ochtend, een middag, een avond
De nacht maakt de vier dagseizoenen compleet
Zes uren per dag voor een lente, een zomer
Een herfst mondt uit in wat…
Een vlucht in extase
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 104 ik drijf buien uiteen
men de wolken
tot zij uitgeraasd zijn
boven het vlakke land
span de wind
voor mijn wagen om
ze stormenderhand
weer op te jagen
bliksem licht op
als we de aarde raken
wielen aan bruggen
en kerktorens haken
donder rolt
bulderend door lagen
warme en koude lucht
een vlucht in extase
ik heb dit fenomeen
al…
de paddenstoel
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 256 ze zeggen dat je ze zo kan eten
de zachte zwammen uit het bos
ik geef toe, ik zou ’t niet weten
pluk je verkeerd, ben je de klos
wat zijn ze mooi van vorm en kleur
in miljoenen variaties
en dan die toch aparte geur
in ontelbare gradaties
onzichtbaar trekken ze in ’t bos
geruisloos en doordacht hun sporen
slim verscholen onder blad en…
Wanneer dichters zwijgen...
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 118 Wanneer mensen leren begrijpen
dat woorden slechts symbolen zijn.
Wanneer mensen gaan inzien
dat het onvervalste leven
zich spontaan aan ons voltrekt.
Wanneer wij mensen leren luisteren
naar de wijsheid van de stilte.
Wanneer dichters leren begrijpen
dat gedichten slechts illusies zijn,
zullen zij verwonderd zwijgen.…
kringloop
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 112 de bladeren vallen
in ontelbare kleuren
vormen en getallen
van bomen naar benee
zij dwarrelen gedwee,
nemen de zomer mee
kleuren met hun kleed
de grijze aarden wallen
de tak, het blad, de steel, de nerf
wurmen zich weemoedig in de aarde
ondergaan het ondergronds bederf
om verder nog dan ver te gaan in waarde
vergaan, verlaten…
DE WILDE WIND
poëzie
4.0 met 8 stemmen 2.210 Door ‘t haaghout raamt
de wilde wind,
verblind,
zijn reuzensprongen:
en al dat ooit
hem tegenstaat
verlaat
hij, losgewrongen.
Gebogen hier,
gebroken daar,
malkaar
de bomen schenden;
die, scheurende uit
de gronde, huis
en thuis
de gruw inzenden.
Nu maalt hij…
Avondrood brengt
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 155 een rode gloed
betovert
een stille avond
na geflirt
tussen
zon en zee
wordt de horizon één
met rustig
kabbelend water
fenomenale kleuren,
weerspiegelingen
van roodoranje
geboren uit liefde
van natuurelementen
drijven eindeloos
mijn geheugen
legt vast
al dit moois
op mijn netvlies
voor eeuwig
gebrand!…
de visarend
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 161 sierlijke vleugelslagen
maken hevige wind
een bruinwitte schicht
raast
sneller dan het
licht
Om dan even te zweven,
beter dan
een vliegtuig
enkel wat wolken
belemmeren zijn
zicht
als jager geboren,
hangt hij hoog in
de lucht
Om plots dan
in zee te vallen
echt doelgericht
na weinige tellen
schiet hij omhoog
met tussen zijn…
Lucide
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 92 Struikelend sleep ik door kwade dromen
onverklaarbare mist naar een nieuwe tijd
van dode bomen en versteende mensen
binnenin een fossielen bos
onverklaarbaar sla ik glasgordijnen open
van motregen, dat viel in de ochtend
voor mijn gevoel alreeds expres gesloten
tussen mens en de natuur
binnen het eeuwigdurende gedruis
blijf ik abrupt hangen…
Niet zo slim
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 151 Een smartphone is onderdeel van de natuur,
omdat geen enkel levend mens in staat is
om zo een ingewikkeld ding te maken.
Zoals een klompenmaker nog klompen maakt.
Een horlogemaker kan geen horloge maken
zonder de eerdere uitvinding van het wiel,
het idee van tijd en duizend andere zaken.
Wanneer het natuurlijk moment daar is,
wordt het onmogelijke…
Inundatie
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 157 Het kraaien van de haan
waarschuwt voor ongenade.
Hoe de schop de grond ingaat,
er kracht gezet wordt op de spade!
Emmers worden neergelaten
en vullen zich met zand.
Het graafwerk door soldaten
is nog geen ogenblik gestrand.
Er is koortsachtig overleg
dat vast en zeker ons betreft.
Vinden zij hier net als wij de weg?
Is er ook van ons…
Boswandeling
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 232 Wolkje aait zachtjes
‘t ideële levens sprookje
een thuisloos dromen bestaan
wanneer jij afstand
in stilte kan overbruggen
is jouw zwijgen tijdloos
hoogtij van zomer
tooit zich nu
mens hoge varens
onder bomen schaduw
omgevallen stammen, takken
mos, bosgrond en grassen
strijden tegen droogte in luwte
wandelaars slenteren
over ’t…
HET GRAAN
poëzie
3.0 met 3 stemmen 508 Zon en wind zijn de gezellen
Van de helle vreugd,
Die hun moedwil op doet wellen
In de bloem der jeugd —
Waaiend haar, gekreukte kleedren
En een losse strik,
Zelfs de ziel draagt lichte veedren
Als een leeuwerik. -
Maar zich 's middags neer te vleien
In het warme graan,
Al die gouden arenrijen
Rond zich te zien staan,
En het wonder…
Ochtend glorie
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 108 in alle rust en kalmte
raken stralen hier de aarde
bevrucht alles door de warmte
om een mooie dag te maken
dieren en vogels gaan naar buiten
wolken drijven over
die de blauwe lucht deed sluiten
een felle bol zweeft hoger
velden worden zichtbaar
door knijpende ogen heen
een nieuwe ochtend is daar
laad alles op, neemt alles mee
het…
Stille wateren
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 94 Stilleven tekent
dageraad in een landschap
waar de mist optrekt
met woorden in gedachte
in harmonie van stilte.…
EEN KORENWANNER AAN DE WINDEN
poëzie
4.0 met 4 stemmen 306 Ik offer vermiljoene rozen,
En leliën en violetten
En bloemen vers geplukt, die blozen,
Waar op de dauw haar paarlen zetten;
En strooi ze met gewassen handen
Op uw altaar, o lichte veugels!
Gebroederen, die alle landen
Der wereld met uw snelle vleugels
Doorreist, en met een duislig ruisen
Het schaduwrijke loof beweegt,
Waar door gij zachtjes…
de zonnebloem
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 186 och, ranke stengel
omringt door
groene schilden
je groeit en bloeit
zo recht omhoog.
zoekend naar licht
wijst je bloem
met gele kroon,
bereidwillig
naar het oosten.
een hart van goud
met duizend draden,
gesponnen echt ragfijn,
kunstwerk van jewelste,
je mag er best wel zijn.
zelfs krom gebekte vogels
maken ruzie om je vruchten…
herfst
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 110 o, mooie herfst, mijn jaar getij
je komt al dichter, dichterbij
soms voel ik je al even
wanneer ik vroeg de deur uitga
de zon al schijnt, dan sta ik af en toe
al wat van kou te beven
en later op zo'n mooie dag
dan pluk ik als het even mag
een emmer vol met bramen
zo heerlijk lopen door het duin
of ik pluk asters uit mijn tuin
en zet ze…
De natuur
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 105 Genietend van de schoonheid
de schoonheid van de natuur
vraag ik me af
waarom heb ik voorheen dat mooi niet gezien
waarom heb ik voorheen dat schoon niet opgemerkt
hoe komt het dat ik niet eerder die pracht heb bewonderd,
de grootheid, de glorie, ik ben overdonderd
van de kleurenpracht
alles wat rijpt en openbloeit
alles wat stijgt en hoger…
Een rit door het bos
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 85 De zomer loopt ten einde, een bosrit in de zon
de nazomerdagen laten vergeten hoe 't ooit begon.
Ineens valt mijn oog op een sprookjesboom
die stond daar naast andere, heel gewoon.
Ik moest er een kiekje van maken niet synchroon
van die overjarige, door de tijd aangetaste pracht-boom.…
Over bomen wil ik schrijven
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 153 Ik zeg: ik schrijf bij drama
Zij zegt: schrijf maar niet
Ik schrijf
En ik schrijf en ik schrijf en ik schrijf
Over bomen wil ik schrijven
Over de lucht die zij ademen
Die wíj ademen
Over de seizoenen mét
en de seizoenen zonder zoenen
Over liefdes aangevangen
over havens en schepen
en dat alles tijdelijk is
Maar o zo mooi
o zo…
winters landschap
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 116 een dansende spreeuw
die luidkeels krijst
bij het zoeken
naar voedsel,
laat zijn wintervoetjes na
op een wit kleed
van kristal heldere sneeuw.
een dennenbos
in de buurt,
bedankt,schaduw en
zonlicht,die toveren
de dennenbomen om tot
sprookjesachtige figuren
op een bouwvallige muur.
een bevroren vijver
weerkaatst het…
Huiverig oord.
poëzie
4.0 met 1 stemmen 257 De bloemen, die slank daar rijzen,
zijn bleek gelijk de dood;
ene enkle staat in 't midden,
als bloed zo vurig rood.
Doch kuste haar niet de zonne:
nooit zag zij die stralengloed,
de bloeme is de aarde ontsproten
en die dronk mensenbloed...…
eb en vloed
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 143 jouw voetafdruk
in het
nat zand
Liet me weten
dat je hier
ergens was
maar uren later
waste het
spoelend zeewater
die waarnemeing
volledig
van het strand!…
dag winter
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 167 je tijd is bijna om
de lente is in zicht
dieren slaken blij gegrom
voelen het warme zonnelicht.
temperaturen stijgen
het gras begint te groeien
de winter moet nu zwijgen
zelfs bloemen gaan al bloeien.
bomen gaan wijd open
hun takken krijgen knoppen
stil, verlangend hopen
op bladeren die ontpoppen
de mensen komen buiten…
Aankomend nieuw seizoen
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 83 Vreugdevol wakker
in beneveld dageraad
fris als een druppel
dat water laat cirkelen
op grond van eerste herfstblad.…
Er heerst een brand
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 215 Ik kan's nachts soms niet slapen
mijn gedachten kennen geen rust
dingen,die me steeds blijven plagen
daarvan ben ik me zelf van bewust.
Je leren kennen kost me veel kracht
omdat jij jezelf ook nog niet kent
iets, in jou vind ik soms zo apart
dat blijft in mij iets dat niet went.
Wist ik maar, hoe ik dat kan leren
het te overwinnen en te…
de vleermuis
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 141 grillige rotsen overheersen
een stukje puur natuur,
waar ook duistere spelonken
zorgen voor angst en vuur
in het donker gedoken,
hangend, onderste boven
met zijn kop in een
zwarte mantel verscholen.
rustig slapend, misschien
wel dromend van de jacht,
wat hij allemaal vangen kan
in deze sterrenloze nacht.
vleermuis is de…