1638 resultaten.
wijze spreuk...
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 180 Ga eerst naar huis,
bezie het Uwe.
Vindt ge daar
dan geen gebreken,
kunt ge vrij
van het mijne spreken.…
Afkicken
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 222 De woordenslaaf is hondsmoe,
hij verlangt naar een woordenloos paradijs
vol naakte Eva's in een bos bij Stroe,
waar talloze borsten hem omringen,
hij snakt naar avontuur, onwijs,
als van een losgeslagen nar
en continu dwaze liederen zingen,
reizen als Pipo in een bontgekleurde huifkar.
Hij zet de denkmachine uit,
eindelijk is de juiste knop…
Mijn thuis
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 192 Ik ben in een plek
Die alleen maar liefde kent
Ik heb het licht hier
Maar soms ook het donkerte
Er zijn vrienden die naar mij luisteren
Ook is er hier een mooie bos achter mijn appartement
Waar ik soms in wandel
En soms in dwaal
Als een stille dromer
Die de wereld soms draagt
En ik anderen en mijzelf soms daarin uitdaag
De muziek die ik…
beklonken
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 148 vanaf tel nú betreed ik mijn
woordkennis slechts nog met
de taal der liefde, geen schennis
aan de deugdelijkheid van de mens
bekomt nog aansluiting met de
klankkast van mijn humeur
het is besloten en beklonken
in een sfeer van gehaaste
diep gewortelde gedachten om
geen haattaal te zaaien in
de lege hoofden van hen die
ten aller tijde de…
Kooitje
gedicht
4.9 met 8 stemmen 12.480 mooi is een kooitje
met een kanarie erin
heel mooi ook een kooitje
met een parkiet erin
met een merel erin, met een kolibrie erin,
een slavink erin, een bos wortelen erin
blokjes marmer erin, een glaswater erin
maar het mooist is eigenlijk
een kooitje met niets erin.
---------------------------------------
uit: '128 vel schrijfpapier…
Zijn troost
gedicht
4.5 met 2 stemmen 8.254 Men maakt een dier dood
in de nacht; iets kleins en
wilds wordt in de struiken
omgebracht.
Omdat hij stemmen hoorde,
dacht hij dat het volstond
als men geloofde;
maar even later huilt verschrikking
in een gracht.
Men heeft je niets beloofd bij
de geboorte;
maar overlast, het roken en het
drinken tot in de ochtend,
de volle maan die…
En golvend in mijn Brahman, diep en koel
poëzie
3.2 met 13 stemmen 1.214 En golvend in mijn Brahman, diep en koel,
Zal 'k naar Zijn wet ons beider glorie eren,
En, noctiluca, vroom fosforesceren
Met vonken kunst en eeuwigheidsgevoel;
En slaat smartelijk mij Zijn golfgewoel,
Ik weet: de schok zal zich tot vlam verkeren;
Tot trots in Brahman zal dat vuur verteren,
Wat bleef van angst om Noodzaak zonder Doel.
Want…
d-day diehard
netgedicht
3.5 met 2 stemmen 164 Ik ben de oudste 20th century
fox
De diehard van de laatste Mohikanen
Van Yankeesoldiers en Amerikanen
Die met geallieerde troepen kwamen
Kanonnenvoer geland op
Franse rocks
Vlak voor de nazitanks op
Frankrijks kust
Een broekie nog van amper twintig jaren
Kwam ik in amfibieën aangevaren
De omgekeerde weg der Founding fathers
Wier ziel…
Liberté
netgedicht
2.5 met 2 stemmen 147 Ergens tussen Vluchten kan niet meer
En Vluchten kan nu weer, daar lonkt de vrijheid
Om voor ver weg te kiezen of nabijheid
Hij werkt voor zijn vakantie, die meneer
En vrouwlief zegt, 't zal onze tijd wel duren
De TGV brengt ons zo à Paris
J'aime toute la ville lumière,
J'aime la vie!
'k Heb lak aan dure auto's van de buren...…
Resumee
netgedicht
2.2 met 5 stemmen 132 Wij zijn bevrijd. Nu Oekraïne nog.
Grijp de Nazi-Rus bij z'n kladden.
Het Totalitaire de wereld uit.
Niet de macht moet ons beheersen
maar de ruimte om vrij te leven.
Ook bij de Zwarte Zee!…
Vrijheid
poëzie
3.2 met 19 stemmen 4.518 Quid est libertas? Innocentia.
Epictetus
Wat’s Vrijheid? — Onschuld. — En wat’s Onschuld? — Smetloos zijn:
In ziel en lichaam vrij van ingestort venijn,
Met bloed en merg aan ’t kroost uit de Oudren ingevloten;
Gezuiverd door de Geest uit Hoger kring ontsproten.
Wie andre Vrijheid zoekt, zoekt, op de naam van VRIJ,
Slechts strafbren eigenwil…
De vlieger
gedicht
4.7 met 11 stemmen 8.784 Vlieger, vlieger, rode vlieger,
voor wie ga je op de vlucht?
Verder, verder altijd verder
door de blauwe zomerlucht.
Hoger ga je dan de vogels,
hoger dan die vliegmachien,
hoger dan de hoogste wolken
tot geen mens je meer kan zien.
'k Wou dat iemand mij eens even
op kon laten aan een touw,
om daar boven rond te zweven
en te schommelen…
Spiegel
netgedicht
3.3 met 3 stemmen 135 Wilt heden treden
in de avond
stilte van de wind
Houd dan je adem
in en luister
naar de avondwind
Decennia decaden
koude oorlog
Neurenberg
Na shoah Bergen
Belsen Sobibor
het is te erg
Voor woorden,
wie het niet gelooft
verbergt ze in zijn stijl
Negeert ontkent
de holocaust en
koketteert met 'heil'
Het is…
vrede in oorlogstijd
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 149 waar wij de vrede vieren mogen
wachten ergens over de horizon
wanhopig kinderen en vrouwen
op een boodschap van het front
zien wij de tranen van de jeugd
om het gemis of de herinnering
van de vader die vechten moest
weten wij van moeders met pijn
die uit liefde doorgegeven leven
meedogenloos vernietigd zagen
horen wij het smartelijke krijten…
Zo Vrij
hartenkreet
4.5 met 2 stemmen 268 vrijheid vliegt
met de vogels mee
er midden in en tussendoor
heel onopvallend heel gedwee
en de vogels vinden het zo fijn
ze zijn zo tevree
daarom alleen daarom
zijn er zo veel mensen
die vogel willen zijn…
Territoriumtwist
netgedicht
3.3 met 3 stemmen 189 Zelfs de natuur geeft grenzen aan
Woestijnen, zeeën, bergen, meren
Soms kon de vijand die passeren
Zo ook de koopmanskaravaan
Avonturiers ten overstaan
Van dreigen en intimideren
Moesten manhaftig zich verweren
Om overbruggingen te slaan
Vaak werden regels afgesproken
Was Niemandsland van iedereen
Krachtdadig…
En als de zon voor de uittocht uit haar zaal
poëzie
4.1 met 9 stemmen 1.570 En als de zon voor de uittocht uit haar zaal
Zich peinzend-artistiek staat te draperen,
Of zo -, Of zo -, en groenig irizeren
De feeërieke zomen van haar shawl,
En ongeduldig de avondster 't portaal
Ingluurt, of 't nog niet klaar is, dat proberen,
Hoe 't grootst effekt zal zijn van mooie kleren,
En maar vast waagt zijn blauwfonk'lend signaal…
Vrijheid
gedicht
5.0 met 7 stemmen 19.342 Voor doodslaan en gelukkig zijn en schromen
en weifelen
en in een afgrond vallen
en ontkennen en schuldig zijn
en koortsachtig zoeken naar waarheid, schoonheid
maakt vrijheid geen verschil,
of hooguit een verschil als tussen een bloeiende appelboom
en geen bloeiende appelboom,
of tussen een kus en geen kus, hoe vluchtig
en verraderlijk ook.…
Rust in het gebied
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 191 Jouw veilige plek
Waar natuur zal wonen
Geen mens zal komen
Vogels zijn hier goed gebekt
Een blinde vlek
Tussen vele bomen
De tijd lijkt eeuwig stil te staan
Geen mens komt hier spontaan
Je hebt rust gevonden
Het ging niet onomwonden
Niemand die er komt
Al het geluid verstomd
Slechts ritselend blad
Tijd die je vergat
Nooit zullen…
'S AVONDS ZIE 'K DE STERREN GEREN
poëzie
3.7 met 20 stemmen 4.086 's Avonds zie 'k de sterren geren,
die daar zitten, hoge en fijn,
als ik, moe van ‘t lastig weren
onder 's arbeids leed en pijn,
ene oogslag naar omhoge
buiten 's werelds enden sla,
en mij eens de hemel toge
nog, aleer ik slapen ga.
Al de lieden rusten neerstig:
hier en daar nog een die tiert,
en de blijdschap…
Het eerste mislukte begin
gedicht
5.0 met 1 stemmen 11.700 Ze hebben de muur bezet,
de zolder gegijzeld,
het dak vermoord
en het raam dichtgetimmerd.
Ze dwongen het balkon
zijn planten
op de stoep te gooien
en zelfmoord
te plegen.
Ze begroeven de kelder,
ze bevalen de schuur haar rommel achter te laten
en te verdwijnen
en
ik
leef nog.
Ik kook voor mijn vrienden,
koop beltegoed voor mijn woorden…
Vluchteling
gedicht
3.8 met 12 stemmen 8.794 Vertel ik mijzelf steeds weer mijn leven
een verhaal verreisd door mijn woorden
ik hoorde nooit ergens, ik sprak mijn geen thuistaal
kijk lege portretten, ik ken geen verlangen
dan zijn in het heden volmaakt als een merel
zijn lijfje een peertje, niet groter
met veren
en zingen om niet.
-------------------------------
uit: 'Tirade', jaargang…
Schepen liggen er; waarom zo...
poëzie
3.3 met 9 stemmen 2.252 Schepen liggen er; waarom zo...
het lieve water leed het zo.
Vele zeilen zijn uitgehangen
brede, slepende. Huizengangen
stonden; zacht gestreden nu
schromelijk, want het was alles luw
vervuld; in de heldere streken
van de witte hemel geleden
wensen te wezen, mijn zinnen dreven
er in, in een zachte trek opgeheven.
Dromen bleef over…
De smalle straat
gedicht
4.0 met 3 stemmen 7.105 De smalle straat
de meidoorn heg
het werkhuis met
machines, wipzaag, schavelingen
de varkensstal
de boomgaard met
de pruimelaren overheerlijk
ijzige winters en
azuren zomers
waarin oorlogen som kwamen
onverklaarbaar
tot ze ook weer gingen
auto's voor het eerst verschenen
roestten
als in dromen reden
zich vermenigvuldigden
en…
Onafhankelijk?
hartenkreet
4.5 met 2 stemmen 371 Afhankelijk zijn, nee, nee, in geen geval.
Toch hebben we meesters zonder tal.
Dat weten we veelal niet,
omdat je ze niet ziet.
Ze blijven op de achtergrond,
houden ons stiekem gezond.
Toch zou het beter voor ons zijn
te beseffen dat ze er zijn.
Ons hartje klopt van vroeg tot laat.
Houdt over ons de wacht, want...
zolang het met de adem…
Vizioen, hoe handen woelen in de wrong
poëzie
3.1 met 16 stemmen 1.527 Vizioen, hoe handen woelen in de wrong
Van vuurrood haar, en, twee hong'rige honden,
Zoeken op vrouwelichaam, waar ze vonden
Het heerlijkst vlees - hier - daar - met gulz'ge sprong,
En door de hersens 't bloed dreunt als een gong,
En tanden, wreed, het druipend tandvlees wonden,
En de uren smelt tot dropp'lende sekonden
Half bewust'loze…
Vrijheid
gedicht
3.6 met 22 stemmen 19.229 Als vrij zijn is: hou jij je mond
want ik heb iets te zeggen
Als vrij zijn is: jij achter tralies, want
dan hoeven wij niet bang te zijn
voor al jouw anders zijn en doen en anders
laten
Als vrij zijn is: de dag van morgen
strak bepalen door de dag vandaag
iets minder dag te laten zijn
Als vrij zijn is: de deuren sluiten
en op het beeldscherm…
Ontvlam
netgedicht
3.5 met 2 stemmen 228 Een kaars die brandt
met kleine vlam
schijnt
zoveel als wordt waargenomen
in eigen glorie en vol vuur
aangewakkerd
om meer te tonen…
Klemde het deurtje?
gedicht
3.3 met 10 stemmen 7.348 Klemde het deurtje? Een beetje.
Maar ik stiet het open en liet
- diep snoof ik de zeelucht
toen blies ik mijn hand leeg -
de dief los.
Dicht boven de golvende golven,
- natuurlijk klemde het hout,
zo lang hield het dieren
en goden gescheiden -
vloog ik mijn dief.
------------------------------
uit: ' Hersenmutor', 2005…
'K voel mij de mens niet meer dan 't dier verwant
poëzie
3.8 met 18 stemmen 1.876 'K voel mij de mens niet meer dan 't dier verwant:
Mijn voortijd eer 'k in kunstige infuzoren;
'K vervloei, hen ziende, in schem'ring vreemd verloren,
Waaruit tot mijn ziel Brahman is ontbrand;
De vonkjes eer 'k, uit wier heilig verband
Ik ben, een vlam, meer dan hun som, geboren,
Zoals een Boeddhabeeld, dat als een toren
Over de wereld…