Alle inzendingen over wetenschap

Op een kleine schotel ligt het dunne schijfje meloen langzaam te vergaan het verdroogde oranje is vol schimmels ziekelijk groen vermengt zich met bultjes gebroken wit het helpgrage vergrootglas toont hier woedende strijd én bloeiend liefdesleven van de nietigste wezens na denken en zoeken kan uit het bedorven vruchtvlees een nieuw…

Het is haast niet van echt te onderscheiden, Zo’n tekst geschreven door die slimme ‘Chat’, Hoe weten wij nog of dit snelsonnet Wel van een dichter is? ‘t Zijn rare tijden. Ik vrees dat het nog erger wordt, m’n kind, Die chat weet vast al wat men hiervan vindt.…

Assepoester maakte wat mee zoiets is gewoon fantastisch maar helaas niet reëel het gebeurt slechts in sprookjes Want in de echte wereld worden muizen geen paarden toch zijn er onder ons mensen die dit tevreden zou stemmen Om genen te manipuleren en te klonen naar een uitkomst gewenst opdat zij absolute heerschappij heeft in de evolutie…

een hoopje nog en het is een mootje meer en het is een enkele tel en het is de daken dragen de regen die de daken dragen de mannen dragen het lichaam dat de mannen dragen de bomen dragen de takken die de bomen dragen de violen kermen de violen het einde stuitert op het einde der spiralen de hond blaft de hond je schouder haalt een schouder…

6 G zes g ik zit er niet mee ook niet op te wachten maar in 2030 'n feit dan wordt ik 78 jaar dan gaat digitaal alles nog sneller en met 85 jaar (2037) dan zit ik er ook niet mee maar zeker weten, zit ik er nog bovenop!!…

Hoe zeg ik dit precies en goed, Op enig moment begreep iemand Dat licht niet in water ontstaat, Maar dat je voor het maken van licht Wel veel naar water moet kijken, Hij gaf de voorkeur aan mooi water Dat geen voorzetsels nodig heeft, Water dat een bloem is, een hand, Een paar schoenen, een mol, Er waren nog meer dingen Die hij meende te begrijpen…

Met dank aan Joseline Bakx en haar gedicht waarin vermeende zekerheden van het geloof tegenover de groeiende almacht van de rede. _____________________________ EISE ÚT FRENTSJER Hij hield er een kreeft en twee vissen Een schorpioen als ascendant Maar als waterman droog aan de kant Had hij niets met een aquarium Ach die astrologie kon…

Als ik het woord brood lees hoe snel ga ik dan van de eerste naar de tweede o? En als ik het schrijf? ----------------------------------- uit: 'Tellen en Wegen', 2011.…

Wie 's avonds bewonderend opwaarts kijkt, Als de hemel met talloze sterrekens prijkt, Die blikk'ren en flikk'ren Als lichtende ogen, En, zacht hem onttrekkend Aan 't werelds gewoel, Tot eerbied hem stemmen, Tot ernstig geloven Aan liefde, aan schoonheid, aan hoger gevoel... Geniet wel de zuiverste poëzie, Maar...wordt nooit een kraan in…

de geleerde is in het huwelijk getreden met een koperen vrouw want die hybride verhouding wil hij proefondervindelijk leven teneinde de geldigheid van zijn eigen doctrine te bewijzen, dat er slechts een gradueel verschil bestaat tussen zogenaamd levende en zogenaamd dode materie. maar na amper één week van samenwonen daar…

Wat is des mensen geest beperkt! - Hoe lang, hoe zwaar hij zwoegt en werkt, Hoe vlijtig hij doorzoekt, hoe kloek hij is in 't gissen, Van niets is hij gewis, niets weet hij in de grond. 't Is al voor hem omringd van dichte duisternissen, Waarin nooit schemer daagt van 't licht der morgenstond. Dat vrij de toorts der wetenschap In de…

Wat drijft de onderzoeker meer dan eer? Nieuwsgierigheid, het houvast van het weten wat denkt een vis, hoe zwermen de planeten Hij dwaalt, verdwaalt en vindt en zoekt naar meer. Meten is weten. Wie verzon die leer? Hij meet en meet en raakt nooit uitgemeten. De meetlat breekt, door houtworm aangevreten, de bliksem slaat zijn weerballonnen…

Gij hebt zo wonderwel gereisd In raarbezochte landen, gij zaagd de Noordse schemerschijn, de volkren van de middaglijn, gij weet, hoe in de zandwoestijn de zonnestralen branden. Gij zegt met kort en goed bescheid, van oudsheid af tot heden, wat elke kunst heeft voortgebracht, wat elke wijsgeer heeft gedacht, wat elke koning heeft betracht…

In takken groeperen zich groene zinnen popelend om alle kanten uit te lopen Op stoeptegels een kindertekening door regenschrift al half gewist Achter een dakkapel begint een merel te zingen houdt dan midden in zijn herinnering op In mijn hoofd vertwijgt zich zijn lied - niemand ziet iets aankomen, dat is ons geluk. ------------------…

Tussen Pruisen en Silezië, En 't rijk der tsaren en Galicië Lag ooit het 'Congres Koninkrijk' van Polen Zo werd althans na 't Weens Congres bevolen *) Daar, in hoofdstad Warschau werd geboren Maria Salomea, naam: Sklodowska Haar vader was er mathematicus Zelf deed zij Physica, als physicus Of physica - ach, 't kan me nu niet storen…

ochtend op Mars: zonneparaplu open avond op Mars: zonneparaplu toe daartussenin: wachten op orders wachten er is geen uitknop voor de kleine marsauto beneden in het controlecentrum is de joystick die de auto bestuurt al jaren werkloos en elke dag: ochtend op Mars: zonneparaplu open avond op Mars: zonneparaplu toe daartussenin: wachten…

Biologen, die verliefd worden op het leven, kunnen dat leven niet begrijpen. Theologen, die te fanatiek in God geloven, weten niet of Hij echt bestaat. Schrijvers, beseffen heel trefzeker, dat zelfbedachte verhalen, moeten worden losgelaten. Dichters, omdat woorden spontaneren. Omdat wat losgelaten wordt, een eigen leven leiden gaat…

Kusje erop De waarheid achter 70 gezondheidsmythes www.levboeken.nl ISBN 978 94 005 1259 7 Tijn Elferink & Rutger Verhoeff hebben de degens gekruist In het gevecht van zin & onzin over gezondheidsmythes dat een prettig leesbaar en leerzaam boek opleverde wat ik het liefst lees bij m’n ochtendontbijtje om daarna met nieuwe feiten…

De professor stelt vragen en laat ze rijpen – tot de breinpluktijd.…

Dat beelden niet werkelijk zijn. Woorden slechts symbolen. Wetenschap niet-weten. Volgens Socratessen. Volgens dichters ook. Dat aanwezigheid bewustzijn is. Zoals wolken als gedachten zijn. Gevoelens die komen en gaan. Wolkjes die ik ontspannen adem, terwijl ik als zogenaamde bioloog, een fijn sigaartje rook, terwijl ik schrijf. Zoals…

Mijn leeftijd is negenentwintig jaar. Vermenigvuldigd met een factor honderd kom ik op drie millennia. Verwonderd krimpt mijn historisch inzicht in elkaar. Ons godganse ideeënrepertoire ontstond in deze zucht, geen uitgezonderd. Wereldgeschiedenis? Ben je bedonderd: de laatste nieuwtjes van een roddelaar. Slechts honderd keer de tijd die…

De foetus die ik was werd, wie ik nu nog ben, hoewel, geen cel is dezelfde meer. Alleen mijn oude namen bleven, die ik van mijn beide ouders kreeg. Als vrucht kon ik drijven. Denken kon ik niet. Ik kon niet lopen. Ik kon niet staan. Een schoolkind ben ik niet meer, want ik zit niet meer op school. De studentenfeitjes die ik wist, ben…

Aangekomen in de herfst van ons bestaan vraag ik me soms af hebben we genoeg gedaan? Aangekomen en de laatste jaren van ons leven vraag ik me af: waar zijn al die jaren toch gebleven? Aanbeland in de laatste weken, maanden van ons bestaan vraag ik me af, hoe zijn we hier toch aangekomen? Aanbeland in de herfst, lopend naar de winter…

Het is om je te laten weten Dat vloeken zo banaal Ver weg van Poëzie Een gebrek aan taal is…

buiten elke tijd 's morgens wakker worden gebonk bij de buren gapend tegenlicht een engel voor mijn angsten het voorhang gezicht weer strooien ze brood meeuwen ruziën om meer natuurlijk tango in bodystocking met een klein kanonnetje naar de wolkyshop een sloep naar vroeger einstein aan de overkant stelt de dekschuit vol…

Wetenschap! licht zonder warmte! Onverkwikkend! Onverblijdend! Gloort steeds heller uwe toortse, in het hoofd werpt gij de koortse, 't harte maakt gij koud en lijdend. Ach! waarom moet elke stap die het brein vooruitholt, op 't harte botsen als een schop, koude Wetenschap? O, 'k wil mij gaan koestren aan mildere stralen, mij…

De naam van de geliefde sist van voltage; de stap wordt vlak voor het rendez-vous een fractie gewijzigd: iets ingehouden of juist extra versneld. In het oog blinkt het heldere polaar van duindorpen; een strakke snaar die om je gedachten gespannen was. knapt onverwachts. Dit is wat de geliefde verspreidt: een geur van zomerlinde, van avondmelk…

Alles is twee keer zo groot. Het verdriet twee keer de stilte. De trots twee keer het verdriet. De zijgevel twee keer de dikte van de huid. Handen zijn het dubbele van de taal. Het hemd is het dubbele van de tafel. Het motorblok is twee keer het hemd. De herrie is twee keer de geste. ----------------------------------- uit: Parmentier jrg…

Waarom heeft de één beelden vol details in geuren en kleuren terwijl de ander slechts wat algemene flarden van verleden en jeugd bij zich draagt het geheugen blijft een grijs raadsel…

Zojuist heb ik beelden gezien, die prachtig getekend waren. Met gesloten ogen zag ik dat, terwijl ik rustig sliep. Een lieve grijze muis zag ik, die door mijn vingertoppen, fijn geknuffeld werd. Mijn muis genoot daar zichtbaar van. Dat heb ik zichtbaar mogen zien, met mijn beide ogen dicht. Mijn hart bleef kloppen, terwijl ik rustig sliep…