888 resultaten.
De huizen houden zich
gedicht
2.0 met 39 stemmen 10.105 De huizen houden zich op hoge krukken
meer dood dan levend overeind.
De warmte
der laatste kamers klampt zich vast aan kliffen,
de morsigheid van hun geheimenissen
wordt de voorbijgangers ten hoon getoond.
Hulp zoekend zwerft
de vuilnis door de straten.
------------------------------------------
uit: 'Het geduld van de dingen', 1996…
Ons eigen land
poëzie
2.0 met 11 stemmen 1.565 Ons eigen land, in zilvr- en parelwazen,
Omspeeld van zijden zilte zeeëwinden,
Belommerd koel van olmen, wilge’ en linden,
Hoe houdt ge ons gevangen in uw mazen!
Geen schelle kleuren, die de blik verblinden,
Geen vreemde vormen, die de ziel verbazen,
Uw luchten zijn als bronnen van extasen,
Die heeml en aard met bevend licht verbinden.…
Buurt
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 69 Alles wat puur is gaat verloren
mensen manipuleren
is het niet met woorden
dan met cijfers
getallen, geld en macht
in jouw spelonken
is er een buurt te leven
voor het bestaan
een bijzonder relaas
communicatie vloeit samen
via goedgevulde brievenbussen
in donkere afgeladen kroegen
waar het blond schuimend bier
op bloemen,…
Poldert
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 53 Poldert
de wind boldert
als je stolpert
langs het kanaal
de Lammertsweg
is recht
als een lineaal
in de vlagen verkoldert
Poldert.
Poldert
ben je bezoldigd
tot ideaal
woonplek totaal
geen saai gehucht
onder waaiende lucht
ben je bedonderd
je wordt honderd
dat wordt bevorderd
in Poldert.
Poldert
verwondert
de naam betekent
moerassige…
Ter Wisch
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 52 zit in de put
op plaggenhut
rijmt helemaal niets
toch is het iets
het is een woord dat
bij Westerwolde hoort
straatarme dagloners
werden bewoners
als het lukte in de nacht
met al hun kracht
een plaggenhut te bouwen
en ervoor te zorgen
dat vroeg de volgende morgen
er een schoorsteen was
die rookte
dan gedoogde
de landheer
hun nieuwe…
ONS HOLLANDS IDEAAL
poëzie
3.0 met 74 stemmen 9.981 Netjes op de wereld komen
Met 'n scheiding in je haar;
Netjes thuis bezorgd te worden
Door een nette ooievaar.
Als je Moe door 'n visite
Jammer niet de deur uit mag;
En je Pa niet naar kantoor moet
Op een Beursvakantiedag.
Juist op tijd geboren worden,
Niet te vroeg en niet te laat,
Net precies op je verjaardag,
Anders spreekt…
Scheveningen
gedicht
3.0 met 57 stemmen 6.559 dan wijkt het lange lint van zilver zand
voor uitgestoken broodmagere armen
sirenen vluchten lijdzaam voor erbarmen
geen scherpe rotsen maar een veilig land
na de havenhoofden zwarte kaden
verworden zeebenen tot vaste voeten
geen lager wal meer of het eeuwig boeten
van hun vrouwen door de zee verraden
het onheil komt niet van de woeste vloed…
Onze tuin met kamer
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 56 In deze tuinkamer vol planten kunnen wij wonen
nagedacht hoe elke plant zou moeten heten
op het ontwerp hebben we onze tanden stukgebeten
plaatsen voor mussen zijn we toonbaar niet vergeten.
Achter mijn bureau gezeten geniet ik ook van het groen
zodra ik ’s morgens de gordijnen weer mag opendoen.
Ook deze ochtend schoven de wolken alweer voorbij…
Rotterdam 'n schat van 'n stad
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 74 Wat zegge ze
van Rotterdam?
ze zegge dit
ze zegge dat
ze zegge maat wat...
Ik zeg je:
't is een schat
van een stad
een schat
aan verleden
een schat
aan heden
een schat
aan toekomst
een schat
aan moggelukheden
Rotterdam
'n schat
van 'n stad
dat zeg ik je!…
Autarkie
netgedicht
1.0 met 7 stemmen 179 Geen antieke, oude auto
die je in de prak hebt gereden.
Wel een tekst in goede staat
met zelfgekozen lettergrepen.
Geboren, afhankelijk gemaakt,
zorgde opvoeding voor warmte.
Aandacht kreeg vaak een ereplaats.
Gevolg: jouw povere ruggengraat groeide...
Onbekommerd verliep je jeugd.
Op 'geeft niks hoor' kon je terugvallen.
Waarna je vrienden…
Gewone Alikruik
gedicht
3.0 met 31 stemmen 5.591 Zijn verleden is zijn meesterwerk: kalken lagen
vormen wenteltrappen, waaiers, slagen.
Hijzelf, een paar gram snot zonder gehoor of gezicht,
bewerkt zijn tombe: geen dier van groot gewicht.
Hard het lot van de heremiet in zijn vochtige toren.
Gekookt wordt hij verkocht bij myriaden.
Zijn levenswerk is afval, een broze hoorn.
Strandwandelend…
Verlaten straat
poëzie
3.0 met 6 stemmen 1.578 In de oude straat, waar vreemd de voetstap klinkt,
En welig gras, voortwoekrend, ongestoord,
In groene lijst de grauwe keien vat,
Staat, droef vervallen, 't lang verlaten huis.
De ruiten blinken, blauw, in 't licht der maan
En staren, stil en strak, met glazen blik,
De blik van ogen, die geen licht meer zien,
De blik van een, die zich…
Ode aan een bungalow in het land van Lek en IJssel
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 81 In het land van Lek en IJssel
ligt een bungalow zich te verlekkeren
aan een groenrand met ‘n groot vergezicht
licht en lucht hebben vrij spel
spelen zowel buiten als binnen
en als de zon z’n intrede doet
straalt de rijkdom er vanaf
niet in geldelijke zin
maar in overweldigende zin
zelfs als het regent, giet, stormt, ijzelt
of sneeuw de…
Poëzie op Pleintjes
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 73 Dag mooi pleintje
Wat ben je ver
Vanaf mijn balkonnetje
Snuif ik je lucht
Adem ik je licht
Was ik een vogel
Dan was je dichterbij…
BRUSSEL
poëzie
2.0 met 5 stemmen 1.042 Grote Markt
Gul en kunstzinnig is het volk geweest,
Statig van bouw en prachtig blauw van ogen,
Die gretig-wijd het gouden zonlicht zogen,
Geestig van zin en zinnelijk van geest
Hun huizen zijn als vrouwen op een feest,
Voornaam en moe, iets tot elkaar gebogen,
Met rag van kanten beeldhouwwerk omtogen,
En blank verguld, de burgerlijkste…
Ver van elk bewoond gehucht
gedicht
2.0 met 20 stemmen 5.830 Ver van elk bewoond gehucht
Waakt het huis, geducht, berucht,
Dat geen zichtbaar leven bergt
Maar elks aandacht vergt en tergt.
't Nachtelijk zwijgen wordt verscheurd
Door een stem die gilt en treurt.
Niemand, niemand weet er van,
Niemand breekt zijn boze ban.
Overdag wordt niets bespeurd.
-------------------------------------
uit: 'Verzamelde…
Geen handen schudden, meneer Rutte
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 83 Rutte geeft het slechte voorbeeld
het is zijn intrinsiek automatisme
voelt bijna aan als robotisering
zeggen: geen handen schudden
doen: meteen handen schudden
herstellen: met een grap weglachen
conclusie: geheugenverlies kort
historisch: geheugenverlies lang
toekomst: Rutte direct vergeten!…
vinex
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 77 er staat een thuiskomst op de agenda
daarna een evaluatie van de dag
onder het gewicht van onzinbanen
‘s avonds hoeven we het huis niet te poetsen
na zonsondergang is de toegang verboden
ramen en deuren gesloten, de slimme
thermostaat regelt het klimaat, Tesla aan de
steenkoolstroom, carrière aan de
competentieplanning, wintersport geboekt…
Garoet bij Nacht
poëzie
3.0 met 11 stemmen 2.192 Drie palmen in het duister, drie palmen in de wind.
Gefluister, klein gefluister, klanken die men verzint.
De maan is door de wolken bedekt, bedekt: een schicht
treft, onder 't zwarte kolken, soms 't hele nachtgezicht.
Damars, ketapangbomen zijn angstig saamgeplet,
boven wat men hoort stromen, tot een kompakt boeket.
Daarachter zijn de…
Onbekommerd
gedicht
3.0 met 39 stemmen 8.318 Onbekommerd toont Amsterdam
haar rotte gebit, haar aan aardgas
stervende bomen, haar onrein water
waarin de zon zich weerkaatst.
Uit ontelbare vervuilde neusgaten
blaast ze kwaadsappige dampen
over haar daken vol televisie-antennes
en duiven, waarboven de hemel
licht wordt en weer donker, sterren
balanceren een paar minuten op de spits
van…
In Baarn
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 92 Het dorp waarin we wonen
is een doodgewoon dorp.
Mensen worden er gewoon geboren.
Mensen leven er zoals ze leven.
Mensen verdienen er hun brood.
Mensen worden er ziek.
Mensen gaan er dood.
De straat waarin we zijn gaan wonen
is een doodgewone straat
zoals alle andere straten.
Ons huis waarin we wonen
is een doodgewone woning.
Het huis…
Zonderlinge dorpelingen
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 109 Wij woonden ooit een wijle
tegenover klokkengalm
de torenspits benam het halve uitzicht
de ganselijke dag van acht uur af
de bronzen slagen tot de middernacht
wijl zonderlinge dorpelingen sliepen
De laatste klanken waren weggestorven
rond het middernachtelijke uur
hoorde je de verre hese roep
de muizenjacht der nachtuil was begonnen…
Bij het ouder worden
gedicht
2.0 met 23 stemmen 7.627 zo broos jonge baksteen
in een wei vol ervaring, zo
leeg nog de ramen, de koeien
keken daar dwars doorheen
vader, jouw huis is gaan leven
toen de veestapel verdween
en het gras
zo wit is het nu, zo rood
de rozen, met plukjes vacht nog
aan het prikkeldraad
soms vind je tussen de struiken
een poppenarm, een lekke bal
of 't ruikt er…
Het hofje
poëzie
2.0 met 7 stemmen 1.515 ‘k Ben weer in mijn oude hofje
Met zijn propere huizenrij
’ Bleekje met de appelbomen
Zonnig, vredig stukje wei.
‘k Hoor het suisend bomenruizen,
‘k Hoor de pompenslinger gaan,
En ‘t gesliffer van de muiltjes,
‘t Vrouwen-dribb’len komt aan.
En als ’s avonds ‘t stadsgerommel
Heftig aan de ziele slaat,
Is ‘t of met het hofjespoortje
‘n Andere…
Amsterdam 745
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 119 Vierhonderd jaren grachten en kanalen
Beroemd dankzij de gordel van smaragd
De binnenstad, gebouwd op houten palen,
De Beurs als centrum van de wereldmacht
Maar in de achtste eeuw verdwijnt die pracht
Als straks de zee, de Noordzee haar komt halen…
Zalmtoren, Hoge Erasmus en de nachtzoen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 101 hij
de Zalmtoren in aanbouw had
haar
de Hoge Erasmus 90 meter al direct gezien,
zien staan, zien schitteren
zelf nu nog een hele kleine jongen
werkend aan het fundament van zijn toekomstig bestaan
hij
de Zalmtoren 215 meter
de Zalmtoren koestert
de Hoge Erasmus en
zal haar van grote hoogte blijven koesteren, liefhebben
alhoewel…
Asiel
gedicht
2.0 met 12 stemmen 5.839 Je zou niet denken dat ze spelen,
viool, harmonica en tambourijn,
voor vijf verwaaiden op dit groot terras
en stoelen bij elkaar op schoot gezeten.
Hoor dan ons kaal en puur applaus
of wij al lang begrepen hebben
dat wij de schuld zijn van hun kou
en wat er meer lijkt op verdriet.
Zij spelen het gedreven of wij van
de wind hier op dit lege…
HEIMWEE
poëzie
3.0 met 30 stemmen 6.030 Kennst du das Land?
Kent gij het land, waar hoog de ceder wies?
een adem Gods door ’t moerbeiboomdal blies?
van ’t eêlste bloed de bruine druifrots zwol?
de olijftak glom, van malse koornen vol?
Kent gij dat land? daarheen, daarheen,
o leidsman mijner vaadren! voer mijn schreên!
Kent gij de stad? Haar hoog en heerlijk huis
maalde, eeuwen…
Geheimpjes
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 55 Ik wil niet alle geheimen weten,
Ik kan daar niets mee doen.
Ik zou ze willen vergeten,
Kon jij dat ook maar doen!
Ik wil niet medeschuldig zijn,
Aan de dingen die ik nu weet!
Daarom neem ik afstand, ook al doet het pijn,
Het is voor mij beter, dat ik het vergeet!
Lion Queen @
Geschreven 29 jan.2007.
Overleden 20-02-2008…
blinde muur
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 55 met gedempte doofheid
ligt het uitzicht kort op het oog
want hier is niets, geen waarheid
geen eigen gelijk
geen vuil om woorden in te dopen
midden in de kamer
schijnt een middernachtzon
is dit een ets in steenvlees?
misschien een foto van de vader
nergens is verte
buiten spelen kinderen bal op dak…