Autarkie
Geen antieke, oude auto
die je in de prak hebt gereden.
Wel een tekst in goede staat
met zelfgekozen lettergrepen.
Geboren, afhankelijk gemaakt,
zorgde opvoeding voor warmte.
Aandacht kreeg vaak een ereplaats.
Gevolg: jouw povere ruggengraat groeide...
Onbekommerd verliep je jeugd.
Op 'geeft niks hoor' kon je terugvallen.
Waarna je vrienden je spierballen rolden:
je deelde al rake klappen uit!
Thuis, school, de eerste baan -
handig zigzaggend hield je het vol.
Jij bepaalde de richting wanneer
beslissingen vielen voor je gezondheid.
'Testcase' werd natuurlijk het huwelijk.
Kon je je staande houden als je lief
haar eisen stelde met een kind op komst?
Gevoelens kraken soms bedrieglijk...
Nu je blijkbaar gesetteld bent,
onzekerheden zijn overwonnen,
stuit je Prisma op autarkie:
met welke auto je ooit bent begonnen.
Inzender: K. Bladzij, 23 april 2020
Geplaatst in de categorie: woonoord
Maar is niet erg, ik respecteer de auteur in zijn stijl en woordkeus, dit is in elk geval een te volgen gedicht. Beter dan raadselrijmelaars die verstrikt raken in hun eigen enigma's - let op het woord 'eigen' in dit verband! - en op het eind de weg kwijt zijn. Sterker, er schijnen zelfs (PC Hooft-) prijzen mee gewonnen te kunnen worden...
Nog één puntje: grappig genoeg moest ik bij autarkie en dynamiek ook denken aan de 'condition humaine'. Ontmoeten we elkaar toch weer ergens op een kruispunt(!)...
Ieder zal dat 'een tikje' anders doorstaan. Autarkie geeft daar blijk van.
De woordkeus en invalshoek mogen dan wel origineel zijn en passen in de strekking van het gedicht - iets waar de maker geheel vrij in is. Niettemin ben ik net als andere lezers benieuwd naar drijfveren en motieven van de jij-figuur. Juist op de momenten waar het op aankwam: de kruispunten in zijn leven.
Hoe valt dit te rijmen met ecologie, de tak van de biologie die zich bezighoudt met de relaties van 'materiële entiteiten met een eigen stofwisseling' (organismen) en hun leefmilieu?
Als u het Prisma-lexicon had geraadpleegd, hadden ecologie en dynamiek u de weg gewezen:
een treffend synoniem voor wat hier gaande is.
Het woord 'auto' voert een leidende gedachte: zelf de boel klaren, je zelf
handhaven als je opgroeit, kortom worden die je kennelijk bent.
Door achterom te kijken ontdek je dat
soms later, via de Prisma, via poëzie.
Waarvan akte.
Mijn gedachten gingen in eerste instantie uit naar 'zelfstandigheid' en naar 'heerschappij', maar dat is autarchie. Weer wat geleerd.
Dat met de autarkie in de laatste strofe de 'puberteit' (= de fase van de 'puber'tijd) wordt bedoeld verklaart veel over het karakter van de tweede persoon enkelvoud die hier ten tonele wordt gevoerd. De conclusie laat ik aan de lezer...
Enfin, 'interesting' vind ik het perspectief dat de auteur in zijn retrospectief hanteert: de tweede persoon enkelvoud, zoals gezegd.
Liever dus niet treden in diens huwelijksperikelen, maar vanwaar dan de vraag in de voorlaatste strofe? Of: waarom deze niet helderder en minder vaag en ontwijkend beantwoord? Het maakt de lezer juist nieuwsgierig naar de intentie van wat er gezegd wordt.
En tot slot een minor detail: wat heeft dit gedicht met eco-dynamiek te maken - dit moeten wij hoop ik toch niet lezen als eco-dynamiet...
De eerste autozin speelt met de klank van autarkie en de ouderdom,
de laatste is een metafoor voor de puberfase. Wat is daar 'jammer van'? Verklaar.
Jammer is dat u zo naar mijn privé
op zoek bent. Omschrijf eerst eens
uw 'interesting'!
van die auto (beetje autarktisch bestuurd, wellicht?).
Wat ons natuurlijk het meest intrigeert is die 'testcase' van Kees...