Alle inzendingen over 34 jaar

Wat de toekomst je brengen gaat. Als al je opgespaarde hoop je verlaat. Wat enkel overblijft is onzekerheid en verdriet. Je verbergt het zo dat niemand dat ziet. Onzekerheden blijven malen in je hoofd Die toekomst waar je zo in had gelooft.…

jaar de duivel op mijn schouder Reeds 34 jaar in de nabijheid van God Hoewel hemel en hel stralen in elkaars nabijheid Verdomt de Hemel de hel te negeren Terwijl andersom beide verlangen positief te branden...!…

Het wanbeleid in de hoogste kringen Was de reden voor een financieel zetje Zo draagt men zorg voor een opgemaakt bedje En kunnen ze het even uitzingen Het wordt in de zorg tijd voor een fris windje Want ook dit jaar blijft het een zorgenkindje … De overheid heeft het afgelopen decennium 73 miljoen euro geïnvesteerd in 34 noodlijdende zorginstellingen…

Waarin jij mij En ik jou herkende, In de gewogen beslissing Van het moment - De tijd die zich niet Langer alleen voor jou Of voor mij uitstrekte, Maar voor ons samen, Tijd die we gingen delen, En liefde die ons verbond In de tijd, zo lang Die ons gegeven is…

Herinnering, gestage pijn ingevreten in mijn hart -rosse roestschilfers- dat ouder is dan 34 jaren. In de Netedalen zie ik steeds vager de dierbaren oprijzen uit oktobermist en bleke blaren. Een beeldengroep uit vroeger jaren, dan weer een schimmenspel met onwezenlijke gebaren.…

Kolderiek periodiek (nr. 34 uit een reeks van 100) Doordat de populaire zanger de sterren van de hemel zong moest de NASA het werk tijdelijk neerleggen...…

Ze orakelde:" na tien jaar samen is de vlam gedoofd" Mijn hoofd draaide als een tol, ik heb haar niet geloofd. 34 jaar later liggen wij sprankelend en nog steels... In bed, fris, kirrend en kakelend, heet en speels. Oprechte dank, lieve, schattige hartendief Ik bemin je meer dan ooit en heb je zo lief.…

In de ochtendschaduw van het leven kun je somber of gelukkig zijn Niemand weet wat de dag zal geven een donderbui of zonneschijn Leef het leven als het kan bewust en optimistisch want het duurt maar zo even (gepubliceerd in Libelle nr. 34)…

(naar Mt.6,24-34)…

34 jaar leek slechts een dag Op het moment dat ik jou weer zag Jaren leken uitgewist Oh wat hadden we elkaar gemist!…

zij dwarrelt mij voor ogen uit het laatste oorlogsjaar mijn hart slaat over het is weer net als toen ik door de weide schoof en zij zo traag en vlug bewoog nu zie ik pas hoe groot hoe levensgroot haar aandacht was die doet niet onder voor gebed ----------------------------------------------- zonneleen 34 www.abelstaring.tk…

34 jaar en een hartstilstand, ondanks alle inspanningen niet overleefd, een jochie van zeven, zonder een moeder, oh heer U was toch de hoeder? Wie ben ik oh heer, nou ik zeg U deze keer, de keuze is op de verkeerde gevallen deze keer. Ik begrijp als ongelovige Uw keuzes niet meer.…

laatste gierzwaluw verkent stil de blauwe lucht en sluit de zomer…

In 34 jaar slechts heel sporadisch een vluchtig contact, zonder proberen nader tot elkaar te komen. Toen jij heenging was het te laat, de kans verkeken. Nu praten wij al twintig jaar zo af en toe als volwassenen en in alle redelijkheid.…

Het is Moederdag ieder jaar weer ik maak het zelf mee al zo vaak, 34 keer Het is niet nodig want moeder zijn is liefde geven en altijd er zijn, ieder dag weer dit is waar we naar streven Helaas is het niet altijd zo mijn moeder is al 20 jaar bij mij vandaan maar ze blijft voor altijd in mijn hart ik ben haar dankbaar voor mijn bestaan…

Rûte 34 Hoe djip moat it gean it skriuwen fan de wurden foardat se te ferstean binne Hoefolle moat de boer siedzje op it earme winterlân dat der genôch te fretten is Hoefier moatte fûgels fleane nei frjemde fûle plakken om kjeld út de fearren te foegjen Hoefolle moat ik fan dy hâlde yn dit hûs, yn dit bêd foardatst dy oerjoust?…

Zie jij hoe dromerig het avondrood weerspiegelt in het Passievollemeer? het stille lauwe water lokt alweer hoor het kirren dat lendenen omsloot zou zij nog komen waden in de nacht sporen strelen reflectie van de maan wenkend, jij op avances in wilt gaan luister het zachte zingen van haar pracht? droom jij al in het Buitenwestenriet bedwelmd…

in 34 geluiden de ander feilloos verstaan desnoods 18 kilometer verderop jouw vocabulaire divers en zoveel groter ook na veel meer dan 18 kilometer verderop wiens communicatie loop de spuigaten uit legt gewicht in de schaal in wiens woorden wonen schatten van woorden gelaagde taal van heldere betekenis…

Ziet, daar gaat de oude pen Hij is erg in touch met zijn Zen Heen gaat de carnivorische bloembollenteler En toch lijkt de linkerkant geler De rolstoelcoureur met 34 wijzers Maakt iets merkbaar, iets donkerders en grijzers Oh, een bril, in polonaise van waterhoofden waren de enigen die een paddentrek uitdoofden Waar blijft nu die eeuwige…

Vroeger was zij mooi, maar de jaren brachten menig plooi. Plots voelde zij twee warme lippen, vluchtig in haar nek, lachend draaide zij zich om, laat dat toch, oude gek. Hij zei niets, maar deed gewoon wat hij moest doen, teder beroerde hij haar lippen met een zachte, warme zoen.…

Ach de jaren `50 Thuis bij pa en moe Op het meeste van het leven rustte nog een taboe De meisjes waren Klokzeepzacht de jongens hadden pit De teevee had maar twee kleuren enkel zwart en wit Dit bracht het voordeel met zich mee dat kinderen al snel wisten wie Sinterklaas was en wie Piet omdat niemand dat nog betwistte Vaak bleef men…

Mijn dagen weken Mijn maanden in jaren Mijn weken vermaanden Mijn jaren van dagen Mijn maanden verjaren Mijn wekende dagen Mijn jaren vermaanden Mijn weken en dagen…

‘t oudejaar waarin verloren wat zo lief was kwijt geraakt leeft in hoop en wordt herboren als het nieuwe jaar ontwaakt…

helen herfstdagen weer waar bruin langzaam verrot raakt hij het laatste groen al mijmerend nog even aan het was in die dagen dat lachen verboden leek en luiken gesloten werden licht heeft geen gordijnen wanneer een pen lange dagen van de kalender streept en ogen verlegen lachend door het venster naar binnen kijken…

Wij op weg naar altijd nog duizend jaar klaar staan voor elkaar als vrienden als zielschrijvers als lichjes die elkaar verstaan in ieder magisch bos…

En dan gaan we opnieuw in een heel vers jaar weer doen wat we altijd al wilden we denken, we praten, we voelen we doen maar eerst nog van negen naar tien, laten we dat maar eerst doen!…

Het vuur van het Leven zal in ons hart branden Het Licht zullen wij zijn, Jij en ik De stem van dove en het oog van de blinde Het woord van almachtige Liefde zullen wij tussen de ongelovigen onder ons verspreiden…

Over de helft Tja, weer een jaar voorbij, En wat moet je daar nou mee?…

De laatste dagen zijn aangebroken, van een zeer rumoerig jaar, de laatste etmalen zijn ingegaan, van een zeer enerverend jaar, de laatste loodjes zijn ingegaan, van een zeer bewogen jaar, de laatste trekjes van een zuur, lief, ontroerend, triest, emotioneel jaar, waarvan we strakjes zeggen: gooi dat oude jaar snel weg, en begin met…

Ik bind u binnen 't Woord, de Mate en het Getal, dat, binnen 't dansen der cadans éen en verscheiden, dat, binnen 't veren van de ritmen en hun val, mijn vers, o Jaar, wie 't leest en peinzend smaken zal, treurt 't eigen kort bestaan om 't vluchten der getijden, van 't eeuwig schoon, u, Jaar, geleend, zijn ziel verblijde.…