Alle inzendingen over BESTENDIGHEID

Verder gaan is een beleven wat niet klaar is af te geven, pijnlijk te zien wat ongesnoeid bleef aan bomen, vergat de wrange vruchten te plukken die niet rijpten in de dromen gedwongen afstand van het hopen. De beloofde jeugd en kind dat alles anders zou gaan lopen erin te berusten als een deugd, het moede hoofd te laten rusten, waar het…

Het sterke geloof mag bescheiden schijnen als een kaars in dalende schemer of nacht. Dat wassen zuiltje heeft mateloze kracht; verleiding wil steeds bij zijn vlam verschijnen. De dansende vuurtong kan zich verkleinen, dan walmend opspringen met trotse macht. Misschien wordt een boze domper gebracht; zij zal als gloeiend puntje wegkwijnen...…

repeteerde in een verlaten kerk het spelend orgel zonder organist we daalden en stegen op onbekende wegen in een zacht heuvelland die zich rond een kerk groepeerden geholpen door krachtlijnen uit gods hand we reden op het subtiele kompas van onze liefde vulden samen foto's van leven doel en bestemming wat nog ontbrak was de bestendiging…

Een beek stroomt eeuwig, stort zich in zee en heelal. Zo blijft steeds Gods Woord.…

Maar op een dag die pauw zich schreeuwend meldt, mij voor de keuze stelt het doodlopende pad te verleggen naar zijn believen en terug te brengen naar mijn roots, bleek de ultieme toets, overleving door het hoofd te buigen, naar een wereld vol bestendige madelieven,enkel die kreet bleek mij te overtuigen.…

achter veranderlijkheid schuilt zuivere schoonheid heeft ze me laten ontdekken door subtiel haar eigenheid open te bloeien zo volmaakt mooi ik bestendig aan haar verknocht blijf al floreert ze kort de herinnering blijft…

"Dit is de dag, die de Heer heeft gemaakt," begint een lied, dat geloof wil sterken. 't Komende uur mag zegenrijk werken, waarbij Gods gunst de mensen heerlijk raakt. Hoopvol vooruitzien, klankrijk samenzijn waakt wellicht als rondgaande arendsvlerken over blije feesten, zingende kerken, belevenis, die snel en glanzend naakt. Stil voorbijgaan…

Mistrouw haar zoet genot: Geen liefde is als van God, bestendig, rein, verheven, Het stoflijke is te zeer met ons bestaan doorweven, Gij vindt beneden niet, wat slechts bestaat bij God.…

Ik draai me om ze slaapt op haar kussen haar kussen slaapt ook, haar knie heeft een gat in mijn rug geslapen Slaap jij nog? vraag ik haar uitgestrekt wijl ik het gat in mijn rug demp ik stouw een belemmering tussen holte en knie met haar laken ik verwijt haar het slapen achter mijn rug Ik gaap een valse opening in de dag trompe-l'oeil…

vrouw jij mag het op mijn buik schrijven als echtgenoot speel ik soms het lijk maar ik heb een alibi mannen hebben een soort magie noem het speelgoedgeluk ik gok en waag jouw vrouwelijke noden in de schaal van intieme gebaren en corps bij de ringen ‘k kan niet dollen geringeld in ‘t gareel ik zeg het niet gauw als ’t zo is zij het met de…

tegen ’t raakvlak van licht en schaduw leunen mijn ogen aan op momenten, zo heftig of luw die na een ogenblik vergaan blikvelden zie ik, volgroeid van gedaante in vol ornaat fluisterend en luisterend geboeid naar het bestendige waarom 't gaat…

In ‘n geslaagd huwelijk dooft vuur dat verteert maar de warmte beklijft verliefdheid dooft tot tijd bestendige liefde die vriendschap inhoudt zo’n vriendschap heeft een verleden dat je niet opnieuw opbouwt, het is een deel van onszelf het heeft ons gevormd; onze herinneringen zijn we zelf…

waarom het broze beglijden wakkeren wekt weerstand lichte beweging doet onderwerpen kilte overmeestert welk lieflijk leven evenzeer erkent ontdooit in tranen van een lege geest naar bestendig zuchten laat hier onbuigzaamheid niet samensmelten…

En leert, Dat blindelingsvertrouwen in de liefde pas na een langdurige en bestendige relatie ontstaat.…

mijn zomer anders, mooier mens veel meer mens lichaam vol leven zingend hart als een vogel gevoed door licht alles zien alles horen zuiver als de poel met spiegelwolken wiegende rietstengels bestendig in de storm anders veel meer mens gunnende fraaiheid onschatbare tijd…

Het huis heeft gekalkte kamers breekt in splinters altijd zelfs zomers woont er bij tijd en wijle een dichter hij belt nooit en zingt nog minder in de geheimzinnige afstand openen zich blauwe luiken als een muze ontlokt zij zijn gedachten buiten ver van waar bestendigheid de dag kan bevlekken…

de trein is kwetsbaar wat u zegt maar zeg eens zelf wie is dat niet ik ken een grote kerel Piet die is twee meter negen maar als ik met hem praten wil dan is hij zó verlegen u bent wat dat betreft een vent en stress-bestendig tot 't end en koeler nog dan vissen niets zeggen meer u bent vast GOD dat kan gewoon niet missen…

niet zelden roepen woorden mij uit de mond vervliegen spinsels in notenschrift zonder zang komt alle hulp voorspelbaar te laat blijft niets van weinig over houdt de klok rust tot nader order leve scharreltijden met vrije uitloop kwetterbeek schatergoud klaterlach geen eeuwig zo bestendig als voorlopig…

Tussen kei en korrel – leden van één lichaam - sluimeren eeuwen van gestaag verloop Twee gedaantes aan de uiteinden van tijd krijgen nieuwe maten bij 't wassen en slinken Er is geen verliezen of winnen voor wie afstaat of opneemt De wind waait bestendig van een oeroude vorm naar een nieuw volume.…

Slechts even raakte ik bevangen En zag dat het ook jou bewoog Het betrof zorgzame aandacht Die van jou voor mij raakte me diep Maar die van mij voor mezelf Bracht me stilletjes van slag Alsof ik een oeroude honger voedde Een vergeten kind de hand reikte Jij gaf me dit, door mee te gaan En mij met moed te bestendigen…

Zoeken, twijfelen en vragen, door de liefde toch gedragen durf ik weer op pad te gaan; ook al blijft er duister staan, ook al blijft er duister staan, en het vragen onvoldaan; leven moet bestendig groeien, in de lente weer ontbloeien in de lente weer ontbloeien, als het water verder vloeien door nabijheid warmte geven en zó zin en hoop…

Brekensgereed houdt zij de duinen bestendig. Zij heeft haar kusten lief en kust ze. De zee plant zich voort in het water. De zee is voedzaam als een rijpe boomgaard. Zij is de moeder van de grootste sterren. De zee is een regen van goedheid, beken het maar, zij is onmisbaar.…

Alles komt en gaat, wordt geboren en sterft weer: de glimlach en de grimassen, de tederheid en het mededogen, alles komt en gaat en niets is hier bestendig. Vervloeien van werelden en van atomen; opengaan en dicht, kind-zijn en oud worden, niets staat stil, de roos verwelkt.…

Beeld Steen is ouderwetse plastic harder en ook zwaarder nu lopen lichtvoetig haastig de mensen geen indruk is bestendig Recreatie Fijne dag slampampen eten op het strand in de bossen kuieren ’s avonds futloos humeur en afval blijven liggen Pensioen Vier decennia succes of catastrofe verplichting of plezier hoe dan ook…

voor mij ben je van glas je woorden zijn aan het breken wat je was een transparant gedichtenbeeld gedachten onderweg bestendigen in licht verveeld je bent gelezen in blikken van opzij een solitair met voeten in de wereld je handen komen dichter bij ik slijt je passen op het pad dat uitgelopen overbleef en zich opnieuw als…

voor mij ben je van glas je woorden zijn aan het breken wat je was een transparant gedichtenbeeld gedachten onderweg bestendigen in licht verveeld je bent gelezen in blikken van opzij een solitair met voeten in de wereld je handen komen dichterbij ik slijt je passen op het pad dat uitgelopen overbleef en zich opnieuw voordeed…

Geloof me of niet dat het liefde is, jou mijn zwerven om je heen te besparen en het hoogste, straffend geluk voor mij als je je dan warmend in honkvaster gezelschap nog eens schamper aan me denkt: 'In gedichten probeerde ze nog iets van liefde te bestendigen ja, in gedichten probeerde ze dat nog wel.' ----------------------------------…

zij de zee alles dat verloren lijkt is niet langer zeewaardig neemt het vulkanisch landschap in haar dodendans mee voel hoe de wolf huilt in het duisterbiotoop in dierlijke commercie van het landenconflict bemerk hoe tranen zich banen in beekjes terwijl het onschuldig bloed zich verdikt en alles dat gewonnen is blijft niet bestendig…

in bestendige eenzaamheid woont haar wisselvallige ziel die als een ongedurige zee raast beukt en breekt spektakel maakt als de duisternis haar besluipt om dan weer in schijnbare kalmte te verzinken en zich traag en eindeloos naar alle kanten uit te rekken soms is zij een roerloze vlakte een spiegel van ongekend formaat…

in het stapelen van tijden beginnen oude waarheden te glijden hun structuren blijken niet bestendig tegen democratische druk met een constant administratief ad hoc houden zij het leven op maar in de reparatiemodus blijven deze heilige huisjes staan bij monumentenzorg zijn zij opgenomen met behoud van plaats en baan zo klit de…