Alle inzendingen over Begerig

En ik gaf eraan toe, of was ik begerig Begerig naar meer, ….wat ik nooit meer kreeg.…

hoe kom ik ertoe je zo charmant te modelleren hoe kom ik ertoe je in alle lichtheid voor dag en dauw te zien flaneren zonder dat je het weet ontsteekt die tred dat luchtig kleed in mij die vlam die lust je te begeren kan al dat groot begeren eens gekust eensklaps ook geblust…

Ik droomde vannacht van jou Verdomd het was levensecht Opeens lag je naast mij in bed Hoe kwam jij daar nu terecht Je nam me gelijk in je armen Alsof je mij nog dagelijks zag En kuste mijn lippen zo zwoel Ik werd bedolven onder je lach Handen begonnen te strelen Jouw lichaam tegen mij aan Verslavend versmolten begeerlijk Ik dacht….. laat…

hongerig hang jij aan mijn lippen speels wandelen nieuwsgierige vingers over mijn warmte ondeugende ogen ontmoeten de mijne ze beoefenen geduld met grote passie wachtend tot 't moment daar is, en het feestmaal kan beginnen…

Schone schijn Het is heerlijk om begeerlijk te zijn het is begeerlijk om heerlijk te zijn het is vooral eerlijk om eerlijk te zijn…

haar lichaam te begeren vertroebelde zijn zicht hij zag haar ronde vormen zelfs met zijn ogen dicht kon zich niet concentreren verloor daardoor zijn baan en ook zijn vrouw (zijn vierde) is er vandoor gegaan uiteindelijk na maanden kreeg hij haar in ’t vizier en warmde haar wat hitsig op beloofde haar plezier zij heeft hem afgelopen nacht…

mooi je was Hoe gracieus je bewegingen Hoe zacht je gezicht en Hoe bekoorlijk je vormen Nog nooit gedacht Dacht ik op dat moment terwijl dat Eigenlijk niet kon of mocht Maar wie houdt dat soort dingen tegen -ze zijn immers van mij- Hoe het zou zijn om je heel Dichtbij me te hebben Hoe ik je overal zou strelen Hoe ik je zou kunnen begeren…

parels op jouw huid dansend in het schemerlicht ogen begeerlijk…

Je keek hongerig en ik voedde jou blikte Je leek dorstig en bleek ik schonk je drank Je scheen begerig en ik ging met jou naar bed Geen enkel ogenblik kwam het in mij op dat je begerig was naar inzicht dat je dorstte naar genegenheid dat je hongerde naar begrip…

en zing mee uit volle borst Hèt leven smaakt altijd naar meer Hèt leven smaakt altijd naar meer Hèt leven smaakt altijd naar meer dat begeren nooit verleren dat begeren nooit verleren dat begeren nooit verleren Dat is mooi een stoere man een mooie vrouw oerlelijk of aartsdom een echte man een echte vrouw wie zingt er mee…

Hoe gulzig is het gers en goed om in te baden tot boven uwe boeg, o gierig rundervee, dat, in de oude stal, hebt oude voederbladen en vuile draf geteerd, zo menig maand alree! Hoe geren zie ‘k u, hoorne omhoge, neuzegaten wijd open, almedeens, in ‘t gulzig gers gelaten! Ge'n weet uw weelde niet, noch uwe weg! Ontheven…

dit was een dag van groot begeren die verzoop in ononderbroken regen zelfs de wind kon er zich niet tegen weren…

Jij bent begeerlijk, een ijskast die kiert en dampt -- Het vuur lekt eruit.…

heupen die op hoge hakken in de knieën beven lichtvoetig zweven ranke benen slanke tenen in een ludiek moment door je spel geveld weef ik om je frêle leest een stil begeren statig schrijden bevallig glijden hopeloos aan je voet bezwijken.…

Mijn handen Raken de sfeer Van jouw lijf Mijn ogen Kijken in Kraters van Stil verlangen Trechter voor Liefdessap die Wordt vooraf Gegaan door een Begerig estuarium Van zin 'k Zou je willen Kennen. Graag weten Door liefde bevangen Door haren kroelen Hoe jij en ik elkaar Als m/v voelen...…

je knipt je nagels in de zon als ik onopvallend door het venster naar je kijk in het vliegtuig leek je mij zo klein kwam het door die fokker of die wolken zo immens maar je zit daar en je knipt je nagels zo bevallig dat ik heel begerig in je nekvel bijt…

Begeer wijs, fluister ik vol stil verlangen, want lief het liefste dommig.…

wat eens was gerinkel van herinneringen meet volume van het gas dat glas doet bollen in de ruimte die jij gaf glazen beelden tollen draaien sokkels in vernieling knappen als een ruit ik pas niet in de transparante tolerantie en breek uit geef mij de hel de geilheid van de stoeipoes kerels met verhitte koppen daar louter ik begeren…

ze twinkelde maakte mijn stemming zacht hing aan het glas in loom verglijden knipoogde haar lach geurde begeerlijkheid bespeelde mijn papillen met scherpe eerlijkheid ik had haar vast wij warmden elkaar tot aan de eerste barst was haar slaaf zij mijn godin maar heb met haar gebroken mijn onafhankelijkheid heeft haar voor…

De een die ik begeer Zal nooit meer de mijne zijn…

Slingerend door rijen coniferen en takken als noten- balk begeren ziet haar knop ont- sluiten plotseling blauwviolette, pracht speelse, steeltjes rond haar hart laat zich niet be- plukken los te rukken gekruld fijn groene dra- den aan takken coni- feren begeren, eren blauwviolette pracht passievolle macht…

negeren van veelzeggende blikken begeren van een gave huid Volendam als ijkpunt niets te klagen het kan erger dooddoeners van formaat…

Traag Reikt mijn begeren, Reikt mijn afgunstig begeren, te keren In tot de sneeuwkoele, diepe, volkomen rust omlaag. --------------------------------------- uit: Nieuwe verzen (1909)…

een breder dak Mijn ogen op mijn gangen slaan Meer goed op weg dan welgedaan Ik wil het juiste in die mate Dat algoed en begeerlijk is…

Maar uit begeren ging zij zich smeren. Haar vel spreekt nu een andere taal.…

De tram ritst door de stad soms begerig soms nieuwsgierig glijden ogen soms ook koel achter het getinte glas…

De nacht brengt ons samen We laten ons voeren op vleugels Je ogen fonkelen als parels Wetend dat we elkaar gaan begeren Langzaam sluipen we om elkaar Ademend onze liefdesgeuren Ik plaag je met onweerstaanbaar genot En laat je sluipen totdat je me aanraakt...…

En in de zomer verre wandeltochten en dromen in het gras, veel grote plannen, nog groter woorden; meisjes plagen, stoeien, gezoen en nu en dan een vleugje liefde, een wenk, een oogopslag, een stout begeren als blauwe heuvels, schemerend hier en daar door dichte stammen van het donkre bos. -------------------------- uit: Verzen (1912…

’K en kan ’t niet weigeren', zegt Pieternel, 'aan Heren Van aanzien en gezag, die vreugd van mij begeren.' Zij kan ’t niet weigeren, ’t is waar; maar vat het wel: Die zij ’t niet weigeren kan, heet Pieternel.…

D'r oogopslag maakt 'r begeerlijk. Wat is ze charmant! D'r gevoelige hand maakt behaaglijk contact. Het is heerlijk. Bij 't samenzijn vliegen de uren. Het kan 'm niet lang genoeg duren. Ze maakt nu een bad. Hoe verwarmend is dat voor z'n voeten. Ze is pedicure.…