Alle inzendingen over Boezem

Kleine donshaartjes onder zonlicht bedolven. De zomeradem laat je lichaam langzaam golven. Een goudroze kleur vraagt of ik je wil strelen en twee zachte glooiingen vragen of ik kom spelen. Een warme schaduw die tussen hen waakt stopt bij een jurk die aarzelend je huid raakt. Zodat er nog zoveel te raden valt en voor mij nog zoveel te wensen…

deze vrouw boezemt mij vrees in lijf en geest torenen boven mij uit slaafs dien ik betaal ik al haar ideosyncrasieën op goed geluk…

bepalen tot de waterspiegel hen vindt De witste seringen uit het verhaal tonen de geurigste kleuren van het avondrood in het groenste kroos gaan ze ten onder in de ademnood van de onvoltooide dingen De hemel richt zijn bühne in, trek een blinddoek voor de zon, hier is geen souffleur voor nodig de mijmeringen te vinden langs de boezem…

verlangend staren holle ogen de oertijd in waar monden vertwijfelend murmelen en laten zo het troebele water spreken leg je hoofd neer op het eiland van verbeelding luister naar de hartenklop in mijn boezem en laat je woorden tot leven komen in de glans van het bestaan laat het vuur zwepen over het land giet de bliksem in een ton en laat…

Terwijl ik in de spiegel kijk Zie ik meer dan mijzelf alleen, Spiegel die voor mij meer is dan Weerkaatsing van de werkelijkheid, Wat ik zie is mijn geheugen Dat ik zo graag eens had opgeschoond, De totale waarheid die, beschenen door Onverdraaglijk licht, af en toe Te veel voor mij is - Niet te verdragen weerglans van De herinnering…

Ik zeg u, wat mij zo aan Kerstmis stoort, -’t is wel niet veel maar toch moet u het weten, al is ’t alleen maar dat ik word gehoord- is dat er zo godsgruwelijk wordt gegeten. Iets extra’s met die dagen, nou akkoord, maar wat er niet naar binnen wordt gesmeten, is wat mij met de kerst toch danig stoort en dat mag u van mijn part best wel weten…

Ik zeg u wat mij aan McDonald's stoort, -’t is wel niet veel maar toch moet u het weten al is ’t alleen maar dat ik word gehoord- is dat er zo godsgruwelijk wordt gevreten. Iets extra’s af en toe, nou ja, akkoord, maar wat daar niet naar binnen wordt gesmeten, is wat mij aan McDonald's danig stoort en dat mag u van mijn part best wel weten…

Uit onderzoek naar onze lichaamsbouw Bleek dat ons volk weer flink is aangekomen. Zo is de borstomvang zelfs toegenomen Van onze doorsnee Nederlandse vrouw. Derhalve zingen wij: Hup, Holland, hup, Wij gaan alsnog voor de Europa-cup!…

Kers en pruim in bloei Bloesem laat boezem vloeien vol met levensvreugd…

ach ik zag Greetje zingen ach ik zag je boezem springen het spinnewiel met charme draaien ik wilde in je haren graaien je ogen bloeiden als het vlas ik droomde dat ik je minnaar was je haar zo mooi getooid als morgen- en als avondrood ik verga aan je gezang ik verdrink in hoge tonen je keel is puur kristal kon ik in je boezem wonen.…

Dronken fotonen lessen hun dorst aan de boezem van de nacht. Dansen met het licht uit. Twijfel afgeworpen als ballast. De kern van hun bestaan zijn zij immers zelf.…

Op 't hoekje van de Hooigracht En van de Nieuwe Rijn, Daar zwoer hij, dat hij zijn leven lang Mijn boezemvriend zou zijn. En halverwege tussen De Vink en de Haagsche Schouw, Daar brak hij, zes weken later zowat, De eed van vriendentrouw.…

Z'n oog viel op d'r blanke boezem. Ze huiverde. 't Viel uit z'n kas.…

Ook scheen 't zuchtjen louter weelde, 't Zij het schalks haar boezem streelde, 't Zij het suisde in 't blonde haar; Echter wuifde 't uit het lover IJlings meer dan geuren over, Zoet accoord van stem en snaar.…

God van leven en van dood Schenk verâming aan mijn boezem! Als een afgestormde bloesem Leg ik voor de orkanen bloot. God! geef vrede aan mijn gemoed! Sta ik aan de grens van het leven, Doe mij het getuigenis geven: ‘Amen, God! Uw doen is goed!’ God!…

Zijn uitdruk, neen, moet geen vertolking zijn in rede, Geen kunst; maar zelfgevoel dat uit de boezem breekt; Geen dichtspel dat ten schouw op fiere brozen trede, Maar 't uitgestort gemoed dat onbedwongen spreekt. Doch zie, wie dicht zo?…

De zoetgekruide wijn, hij laat in de beker bittere droesem, en telkens laat die herinnering meer bitterheid in mijn boezem.…

Zoals een Syrene lokte zij mij met haar grote boezem in haar netten, ik raakte verstrikt en er was geen ontsnappen meer aan. Voor haar geen probleem om mij met mijn vriendin te delen...zo hopeloos smakte ze naar 'liefde'...…

achter het zachte witte nylon zoekt met vingertoppen strelend de weg verder naar het eindstation Ze sluit haar ogen in extase genietend kreunend verslappen haar spieren achterover glijdend in het zand plakkend aan haar lichaam zwetend van verrukking Adrenaline brandt Sierlijk drijven de druppeltjes langzaam van haar romp tegen mijn boezem…

Zij doken in haar boezem. Met stenen die nog over water stuiteren, van her en hot tot aan de horizon. Hij wou dat hij haar zoenen kon.…

blus dit eerste vonkje, eer het tot een vuurgloed wordt: Droog dees eerste druppel water, eer hij u op 't harte stort; Zij het eerste kleine zaadje, eer het wortelt, uitgerooid: Zuiver 't hart van ieder stofje, door de ledigheid gestrooid: En die onbetembre driften, die geen macht kan wederstaan, In haar oorsprong reeds vernietigd, doen uw boezem…

want mijn kloppend hart Zou haar op uwe boezem doden. Dan, ach! hoe beeft, mijn teder hart! - Ligt leeft ge alleen in mijn verlangen.... ô Kloë, zo ik u niet vind', Staak ik voor eeuwig mijn gezangen. 1786.…

. - Al toon ik soms een blij gezicht, En opgeruimde zin, In 't binnenst van mijn boezem ligt Altijd nog de eerste min. Geen liefde is de eerste min gelijk, Hoe men ook de andre roem: Is 't lieflijkst waar deze aard mee prijk: Niet de eerste lentebloem?…

Wat tooit ge met benijde vingren Die schone boezem schoner op? Wat vlecht ge blaadje, bloempje en knop, En doet ze óm ‘t fladdrend rokje slingren, Terwijl ge 't haar met loof borduurt, En spieglend in het vlietje gluurt? Hou op! de tooi, waarmee ge u siert, Verbijstert en verblindt mij de ogen! Hou op!…

De liefde bliksemde uit haar bruine en draaiende ogen En zette al de zaal in lichte vlam en vier; Zij lachte en greep mijn hand, Mijn boezem sloeg aan 't beven; 't Hart zwoegde door de brand; Ik zwijmde en blies het leven Op rozenlippen uit; maar och! hoe onverwacht, Vond ik mij toen gewaakt in ene donkre nacht!…

is de brug over de Boezem van Crooswijk naar het Oude Noorden. Vroeger woonde je in twee kamers aan de overkant een om in te dansen een om van het dansen moe te zijn. Er waren nog geen woorden waarmee ik je liefhad. Toen nog niet.…

De kust de boezem waaraan ik in een zoete zeeslaap val.…

gevraagd een eindredacteur malheur of bonheur maakt niet uit zolang geen zuip geschuit ik dan lekker gewassen en geschoren als cupje boven het koren om ledig stil te zitten aan de boezem van L.Vanderpitte…

De beentjes recht en lang Dun als een ijzerdraadje, De boezem fier omhoog Zonder behaatje. Hij zingt een oerontroerend liedje. Is het een hij, is het een zij, Of is het een sierlijk travestietje.…

Van vlees en bloed ben ik en niet van steen, Nooit lukt het mij haar boezem te ontwijken. Ik heb het bij de vrouwen nu verbruid, Maar ik kom er tenminste rond voor uit.…