Netgedichten

netgedicht (nr. 51.723):

Onvoltooide dingen?

Met het schudden aan de boom
treuren tranen in het vangnet
van de voorjaarswind, het zijn
de wilgen die het lot bepalen
tot de waterspiegel hen vindt

De witste seringen uit het verhaal tonen
de geurigste kleuren van het avondrood
in het groenste kroos gaan ze ten onder
in de ademnood van de onvoltooide dingen

De hemel richt zijn bühne in,
trek een blinddoek voor de zon,
hier is geen souffleur voor nodig
de mijmeringen te vinden langs
de boezem van de sloot.