Alle inzendingen over Buigen

Ik sprak mijn woorden niet uit. Ze werden gezegd. Ook ik hoorde ze En, min of meer verwijfeld, probeerde ik de bijbehorende bewegingen. Ongeveer het omgekeerde van hoe een partituur werkt: niet eerst schrift en dan spel, maar eerst gespeeld en dan pijlsnel, vrijwel vergeefs, geschreven. Of een piano: de toetsen bewegen, en mijn handen zijn…

Heb ik je al gezegd hoeveel ik van je hou Heb ik je al gezegd hoe moeilijk het soms is zonder jou Hoe kan ik je overtuigen, ik zal als je wilt heel diep voor je buigen... mijn lieve Koningin Ik hou van jou en van jou alleen.…

Het buigen was in vroeger tijd een wijd verbreid gebruik, men deed het voor de Koning dan wel Edelman met pruik en als je het vergat, welaan dan schopten ze je rot of erger nog, als ’t tegen zat dan wachtte het cachot. Er is zelfs een historie van de Kardinaal van Luik die buigen niet voldoende vond, het volk moest op de buik.…

Hoor, 't is de wind, 't is de wind, 't is de wind, en zoekende zucht hij om ruste te vinden, overal rond, en en vindt gene, nooit : of hij de daken van d'huizen verstrooit, of hij de vliegende blâren doet ruisen, of hij de bomen daarboven doet buisen, of hij de torren hun toppen afwaait, of hij de malende meulenen draait, of hij de…

Zou het zijn dat het ons leert, als een storm gaat door ons leven, te buigen, het niet op te geven en door te gaan zodra hij keert?…

een kleine oneffenheid op haar pad ze kon het niet opbrengen om over die drempel te stappen keerde om en nam een andere route het werd een molshoop die almaar hoger en hoger leek te worden het maakte haar nog meer huiverig maar waar ze ging een uitweg leek er niet het werd een berg op elk te volgen pad moedeloos werd ze ervan tot ze begreep…

Als je niet buigt word je gebogen, o, wees maar niet bang, je wordt gebogen, het buigt je, het drukt je met kracht neer. Je wordt door iedereen verlaten, ja, door jezelf. Wees niet bang, het is snel voorbij met het gekloot. Want gekloot is het en het wordt niet beter. '´t Is voorlopig nog toekomstmuziek,' luilakt de radiopresentator…

Ik buig voor je Ray Ik buig voor je schoonheid Ray Buig Ray buig! Regenboog Ray! Je kleuren schijnen dwars door me heen. Je raakt me je slaat me finaal in de grond met je kosmische straal Ray.…

Haar rede bleef dit keer alleen wat vaag: ze sprak over de noodzaak om te buigen. Dat is iets voor het nieuwe kabinet, dus deze dag gooi ik maar in m’n hoed…uh, pet!…

met dank aan H. Lodeizen de onrust voor 't onbekende het lange wachten op dat wat je nog niet weet maar vreest het grote ongewisse maakt onzeker doch wanneer de boodschapper eindelijk komt lijk ik verslagen en is uitputting zeer nabij maar ik ben buigzaam als het riet en tegenweer maakt mij veelal zoveel sterker...…

drie oude stronken kijken mij aan met hun noestige doorleefdheid jaren leefden zij van twijgje tot woudreus zij waren goede buren ik hoor hun verhalen over kabouters, vogels elfen en reeën drie oude vrienden die ooit langzaam groeiden in het Deemsterwoud…

De blaadjes buigen hun zilver naar het zonlicht: de boom vol manen.…

De droefheid komt van God de Heer, En buigt ze u neer, Zij heft ook hemelwaart! Veel erger – erger is ’t verdriet, Dat u de domme wereld baart, Dat u de mens niet spaart – ’t Verheft u niet, Het buigt alleen ter aard!…

Recht tegen over elkaar Mijn Ja tegenover jouw Nee Winnen of verliezen maar Als ik inbind win jij Als jij buigt dan win ik Hoe dan ook, er is er één niet blij De oplossing is er niet We buigen en binden geen van twee Niemand die het ziet Beide Kemphanen in serieus gevecht Wat te doen?…

Hoor jij dan de vogels niet die luid hun lied'ren fluiten wind die speelt in 't harde riet opdat het zich zou buigen laat door 't zachte boomgeruis je woorden vrij verspreiden of luister naar het kind in jou zijn lach zal je bevrijden…

Voor niemand buigen, voor niemand beven, Voor niets, al is het ook sterk in macht, Maar leven, leven, mijn eigen leven, In mijn eigen licht, in mijn eigen kracht.…

hij praat hij zwijgt met de wind soms groeit hij niet tot in de hemel is zijn grens bereikt hij bezwijkt zijn wortels aarden niet meer hij buigt zich neer…

Dat heel de wereld moge juichen Voor God, die alles gemaakt heeft En nog steeds onderhoudt wat leeft Laten we ons voor Hem buigen. Laat heel de aarde Hem loven Want Hij heeft wonderen gedaan En blijft begaan met ons bestaan Zijn liefde gaat alles te boven.…

Laat heel de aarde voor Hem buigen Zing psalmen en lofliederen voor Hem Jubel het uit met een vrolijke stem Laat alle mensen voorde Here juichen.…

Zelfs “hoge bomen”zullen eens buigen Wanneer God wederkomen zal Met trompet en met bazuingeschal En heel de aarde Hem hulde zal betuigen…

Nog steeds zijn er de klaprozen: teder en vroom en erg vergankelijk. Het zijn mijn zomerbloemen omdat ze veel vertellen door hun bloeien. De wind blaast hen omver maar toch zullen ze niet breken. Er is al gezorgd voor een vervolg in het doorschijnend kleed gehuld Papavers: rood geplooide dromen in een zomerveld vol zon. Al zullen ze verwelken…

Eerbiedig buigen wil ik. Zoals ook riet kan buigen. Voor het onbegrepen leven. Voor de wind.…

Rietstengels buigen als onderdanen met de windrichtingen mee.…

Treurwilgen buigen hun takken naar de aarde, de grond is geraakt…

ik kan het licht niet buigen wel de fase gaan verschuiven waardoor het breekt de marges zijn bekend na het ongeziene infrarood dansen golven tot ver in het mysterieuze ultraviolet ik kan het licht niet buigen rechtlijnig in getuigen straalt wit tot in oneindigheid de volmaakte kleur van eeuwig zijn…

orkaan in je hoofd woorden buigen in stormwind in haiku vertaald…

Harde windstoten – nederig buigen bomen vol overgave.…

Als de stormgod raast buigen jonge twijgen diep doch zij breken niet…

Ik buig mijn hoofd golven van emoties doorstromen het lijf trekken vochtige sporen op kleurloze wangen voordat ze heel traag zich verzwaren en nestelen in hart en in maag.…

nog trekken bollen als knollen aan ons voorbij fleurende gladiolen buigen, beuren op…