Alle inzendingen over DUIKEN

ik ga de trap op: meer dan zestien treden hoog, op de tribune steekt mijn vader trots zijn duim op maar ik ben acht, angstig, m’n badpak nog te droog; daar beneden wacht het water, maar ik stop ‘k verwerp de duik, overweeg de laffe sprong, maar ga liever op m’n knieën nog de trap af ik weet bij god niet meer waarom ik hieraan ooit begon: of ik…

deze morgen wou ik diep duiken in het herfstig rood ontluiken verder leven in een wereld vol fantasie waar sensatie onbegrensd lijkt…

Op een kei een meeuw een glimmend reusachtig ei vlakbij is de zee al meteen take off een overmoedig zwenken een borend gekrijs een schuimende zee een scheren op vier winden vermetele duik…

Ook ik was bij de Nieuwjaarsduik present Al word ik onder kruiend ijs bedolven Ik stort mij onbekommerd in de golven Omdat je niet voor niets een bikkel bent U ziet me op de foto's vast wel staan  Ik draag een muts en heb m'n zwembroek aan.…

(op uw plaatsen) het lijkt op een duik in het voorjaar je zou haast in de verleiding komen zolang hebben we er naar uitgekeken en dan eindelijk het welbehagen van de aangename voorjaarszon...…

Ik doe onderzoek met woorden, als mijn opzet -- als mijn landkaarten.…

Kustslag: water dringt de branding binnen. Asfalt, betonnen kering, weert de wolken die regen wel beloven maar niet geven. Flarden grootspraak storten neer in de zeeketel die sist en slurpt. Wie baant zich een weg door de sporaden?…

Af en toe, duik ik in elkaar, maar ik weet dat het morgen ( bijna dan) over is. Terwijl aan de andere kant van de wereld, de mensen weg moeten blijven duiken! Gelukkig nieuwjaar!…

En ik kon niet anders meer dan duiken In de put waar ik me af liet slachten door al mijn eigen duistere gedachten die me wilden verkrachten en misbruiken ik voelde me meer min en een kuiken me opzadelend met ladingen vrachten waar jij die last juist trachtte te verzachten maar ik kon al niet anders meer dan duiken mijn liefde verpakken tegen…

soms droom ik het grote diep en ik duik in al mijn naïviteit jeugdige zorgeloosheid en zweef ja weer op verwachtings - volle wolken en ik lach en gil en proest als nooit tevoren en ik leef en zweef en iedereen mag het horen ik leef en duik en zweef en droom soms wel…

Naast de boot duiken de meeuwen tot ons plezier – af op stukjes brood.…

Koppeltje kuifeend duiken, vliegen en zwemmen telkens weer samen…

Op de tijdsbrug die de jongen droeg, waarop hij een vals liedje leekt te zingen toen dit wankel brugje bezweek voer daaronder een boot en waaruit de scheepshoorn een uitnodigend wijsje floot. Hij weigerde te springen in de richting van het hem aangeboden geluid om de diepe sprong te wagen, de angst doorboorde z'n gepijnigde huid door…

ik zie de vogels gaan zacht ruisen hun vleugels rust en vertrouwen een enkeling lijkt even stil te blijven staan om daarna te duiken in volle snelheid kwaadaardig te fluiten het is met jou gedaan nog sta ik met lege handen wieken zij in vlucht voorbij…

koralen weer gezien nee geen groot barrière rif maar dichterbij ze kleurden leven maar al stromend kwam ook voor hen het dodende beschavingstij zag restanten van de oude steden schepen die hun aards bestaan al eeuwen onder water leden moest omhoog zag zonlicht breken in de kleuren van de regenboog en wist dit is mijn laatste duik…

torenkamer was te groot in uitzicht over leven en de dood toch ga ik hen ontsnappen door met een andere verslaving aan te pappen treed in het koninkrijk van zeven geesten, zij willen geld zorgen voor mijn beesten tot wij door honger zijn geveld ik heb het opgegeven dit leven is een spel dat wordt gespeeld door wezensvreemden ik duik…

bloed, zweet en tranen ik zweef, ik leef, ik beleef, ik geef me ik zal blijven zweven, ik zal blijven beleven als ik me uiteindelijk op de kant druk denk ik weer aan de dood, aan het sterven en troost me met de gedachte dat het altijd en voor iedereen een duik in het diepe zal blijven…

boven een blauw witte golf leek te zweven glinsterend applaudisseerden rollers in opkomende vloed hun verfrissing in zomerse gloed jij rende lange passen vol courage in nog onbekend gebied ik kende de diepe kou die je zo niet ziet je lachte om mijn voorzichtigheid ik genoot mateloos de heerlijke bravoure van je eerste duik…

zal wel moeten gaan duiken in de geboden ruimte geen keus als je niet wil verdrinken op het droge het onbekende bodemloze met een onzichtbaar vangnet van mededogen het laatste stukje voorzichtig proberen te landen op het in zicht komend heldere verfrissende water als een jonge zwaan die nog een lange weg hoopt te gaan in het later…

De geur van weiden vol sappig gras en bloemen vliegt op en zweeft door teer lover dat voorzichtig ontwaakt is streelt de bodem van boerenland en in 't woelige Drachten daalt ontdekkend neer beurt nijvere fabrieken op speurt langs winkelrijen drentelt heen en weer tussen een banketbakkerij en een hoog huis met witte raamranden en daklijsten…

ik ken een holle weg waarin ik duik als ik ontsnappen wil links in een rij staan jonge eiken die naar het weiland de handen reiken aan de overkant een ongerepte zee van turkooisgroen waar wilgen zeilen en als de zon tegen de avond zwemmen gaat duik ik kopje onder wij stoeien dan ketsen op elkander en blussen onder water…

alles wat fraai was merkwaardig buitennissig of opmerkelijk werd door hem vastgelegd en altijd met hartstocht zo knipte hij tot aan zijn dood zeker zo'n honderdduizend foto's op een vroeg exemplaar uit 1913 zien we iemand een duik nemen in het spiegelende water die duik werd vereeuwigd de beweging bevroren om stand te houden als een…

donkere herinneringen verdreven door de wind duiken soms nog eens op als 't heden ertoe dwingt…

we doken hadden genoeg aan de lucht in elkaars ogen met handen vast weerstonden we de opwaartse kracht van het water door de snelheid die we samen naar de diepte maakten het was nog licht maar het zicht nam zienderogen af we keken elkaar aan brekend zijn wij naar boven gegaan een oneindige klim die met pijn als bevrijding…

Straaltjes licht In het schemerdonker Reiken tot de bodem Van de zee Druppels water Beroeren je huid De smaak van zout Bellen lucht En vissen van klatergoud Wat zou dat heerlijk zijn…

voor een weekje luieren wil zij wel in zee en dobberen in zonoverstroomde baaien kliploos opvarend in de mediterranee doch bruinbakkende beelden blijken té fraaie ploffend, aan de wind, de ingewanden draaien plat op ‘t achterdek gedwongen golft zij mee in stilte bidt zij de Mistral naar de haaien op: ”nog zo’n zeilreis?” replikeert zij jachtig…

Onhoorbaar zinkt de klok van klaar kristal, En binnen-in zit ik. Al dieper zinkt hij …. ´k Glij marmerstammen langs, albast gebloemt; ik glij Langs rozerood koraal naar ´t diepe dal Tot op de bodem. Nu eerst klinkt geschal Van ammonshoorn en turriliet om mij; Nu zingt versteende bonte bloemenrij Met zilverstem in zoete tonenval. Een lichte…

Daar danst een trio: twee citroenvlinders draaien om het koolwitje. Om de boomtoppen vliegen twee buizerds rondjes; liefdesroep klinkt. De eend zwemt door dicht kroos, maakt een warrig lijnenspel. Snel zwemt de zwaan voort, kleppert luid met zijn vleugels: eenden kijken boos. De valk grijpt zijn prooi, maar schrikt... Die merel ontsnapt…

een duik in het verleden is met een plons in de vorige eeuw terechtkomen wentelen in weemoed watertrappelen in de moederschoot van herinneringen en dit vol blijven houden tot je bent geslaagd voor zwemdiploma A…

ga de golven voor je beuken de zeeën splijten in obsceen gebaar op zoek naar het ultieme waarvoor ik altijd met je ga duik naar dieptes in het zwart heb alles wel gehad wrakken en koralen haaien die me paaien willen snaaien tot ik jou eindelijk vind in het labyrint van riffen die de dag bepalen jij bent het kind dat ik zo godvergeten…