Alle inzendingen over Dame de coeur

de Coeur sneeuwend over het veld de duif die koerend door elk beleefde dag zijn liefde aan jou vertelt * opgedragen aan Saskia *…

zal je mij vinden en me naar het huis der gedichten dragen waar ik de zee kan opsnuiven of waar de bladeren van ieder seizoen duizelen bij het ontwaken van de dag de stilte zal daar volmaakt zijn zodat ik nooit hoef te sterven met sneeuw op wind en als je me vindt wil je me dan nog zien als een bloem verborgen en met rood doorweven…

nog erger dan het sterven is bij leven verlatenheid erven en chaos je zuigt in een kolk waar de ziel likt aan een scherpe dolk *dans le paradis du coeur* het touw naar de hemel lijkt gebroken de opperherder is, onaangekondigd, ondergedoken ik hoef niemand te vertellen hoe mensen mensen pellen *dans le paradis du coeur…

vierstemmig na het één voor één de lijnen zingen dat alles à capella de dirigent noemt men hier 'Chef de coeur'…

dag mevrouw, dag meneer heeft u het al gehoord er is hier een vrouw overleden wellicht is ze uitgegleden nee, ze is zeker niet vermoord dag mevrouw, dag meneer weet u toevallig haar naam hoe bijzonder zij was waar ze van hield, welke boeken zij las had zij vrienden of was ze eenzaam dag mevrouw, dag meneer heeft u het al vernomen een…

Kijk nou eens wat een gedrag, een vrachtwagenchauffeur die het net op tijd zag, claxonneerde om haar te ontwijken, echter zonder op- of om te kijken, stak de nette dame haar middelvinger omhoog!…

hoe smal haar taille import uit versailles licht is gauw te licht ze doet d'r ogen dicht haar standje is dan braille en al doende met mon seigneur was haar cri-de-coeur 'mijn vrij in de rij zit rechts ter linkerzij van de autodeur'…

Lieve Maria Jagerdijn Jij bent zo uitzonderlijk fijn Jij bent heel edel en puur Jouw nabij zijn is een bevoorrecht avontuur Voor degene die is uitverkoren Je gezelschap te mogen bekoren Niemand is zo fris en rein Als jij alleen kunt zijn Je bent een fantastisch mens Contacten met jou zijn altijd diep en intens Zij raken tot in de ziel…

Er was eens een dame uit Millen die had twee enorm dikke billen ze at een boleet en liet toen een scheet de aarde begon hevig te trillen.…

amy, kleine dame vol met ondeugd en met gein vriendelijk, vrolijk altijd samen ik zal altijd bij je zijn…

Het hek is van de "Dam" veroorzaakt door een schreeuw van een enkele man…

Ik kwam, ik zag, en kocht warempel een van Dam en dacht een prachtig dichtwerk op mijn kont, dat went. Maar op m’n achterkant, daar prijkt een oude prent. Of het dus door de hitte of een dichter kwam die Willem Jan, dat was nou net niet DE van Dam.…

De “Notre Dame” in vlammen opgegaan. De “Oude Dame” ging er achteraan.…

hoe lief een nachtegaal passie leegschudt in huiverend glas woorden kweekt als rijpende vruchten tegen een bezinnende boezem net voor de val in licht en donker met een buitelend hart schaduwen temt langs de kamerwand de bodem vult met geoogste sterren : haar dromen in een komende dans…

De Notre-Dame is best wel oud: al zal ze heel misschien Parijs nog eens begraven, dat haar geboorte heeft gezien; maar na eeuwen zal de Tijd zoals een wolf dreigt bij een stier toch haar zware lijf terug doen deinzen, elke stalen spier en pees verdraaien, met een stompe tand helaas gaan knauwen aan de oude stenen botten en er tergend traag op kauwen…

Mon coeur, brille dans mon corps. Tes yeux, je ne sais pas où ils vont. Ce sont eux, qui me touchent.…

Onze dame Onze Grand dame in de greep van vlammen die om zich heen grijpen als een dolle verzot zijn op droog hout Onze dame Onze Grand Dame lijkt niet te blussen daar de vuurzee nietsontziend om zich heen slaat Onze dame Onze Grand Dame kijkt machteloos toe evenals de Parijzenaren waarbij een gat wordt geslagen in het hart van…

J'entends ton coeur.…

Ik weet niet of ik schrijven moet: mijn licht, mijn hel en schreiend bloed, of: tu es mon coeur du matin, Fleur de Blasin. De eerste, groene lentewind. Onopgeloste dissonant, onstoffelijk.…

Er was eens een dame beeldschoon en van stande, waar wij eens langs kwamen op reis door vele landen. "Bonjour" zei deze dame vroom, "goedendag" reageerden wij zonder schroom. Waarna de dame vroeg: "waar zijt gij naar op reis?" "Mijn edele dame, wij zijn op zoek naar het paradijs!…

alleenstaande zuid-molukse met gierende hormonen één motorfiets zeven zonen ze boert goed te zeewolde elke maandagavond krijt zij haar permanente keu ze gaat voor tien over rood in plusfour kostuum stemmig grijs in Sociëteit De Witte zonder overdrijven zij is bedreven in het drijven van ballen…

ze was een mooie vrouw maar grenzend aan het ordinaire terwijl ze toch zo graag een dame was geweest met intellectuele kwaliteiten en hoogstaande moraal ze zuchtte wanhopig links ze zuchtte mismoedig rechts om maar begrip te vinden maar al wat ze bereikte was dat men dan dacht nou die lust er wel wat van ze ging dus maar naar…

je man.. trots, blij een dame…..de mijne…

als genarcotiseerd staren we naar de beelden ze droegen rugzakjes dicht tegen elkaar gepropt in plaats van mondkapjes in 't land waar de dood woei onder de zwart witte wolken nog niet zo lang geleden waar de tranen stroomden de kwetsbare mens in zijn verlatenheid tot rust gekomen jouw vrije adem laait de vlam van barmhartigheid…

het minnen ener onbekende dame is niet zonder risico ofwel ze blijkt geen dame ofwel ze is een vent…

Zoals in Nice geschiedde in een kerk Je bent gewoon als koster aan het werk En moet ineens dat met de dood bekopen Er vallen nog meer doden en gewonden De dader is er vast van overtuigd Dat hij als held zal worden toegejuicht Als hij ze snoert die vrijgevochten monden ´t Is bijna Allerzielen, in mineur Klinkt er in diepe rouw un cri du coeur…

Nederland achter ons 'het gaat góed' verlaten de zon tegemoet, de palmen de ruimte, de beekjes en zoveel tinten groen wie blijft krijgt gelijk: nooit komt zij weerom mijn landje, gevangen in Kamer en straat, verlaten voor beter en/en niet, of/óf een kwestie van keuze dan geldt wereldwijd verre van Nederlands: loin des yeux, loin du coeur…

De avond kwam en de houtskool werd ontstoken en met een stuk karton het vuur aangeblazen Op de roosters lamsvlees gelegd dichtgeschroeid en omgedraaid er hing een geur van ketjap Om het vuur werd naar elkaar en naar een mot gekeken, die in een flits van licht verdween Ook deze huiskamer is onderdeel van een uitdijend heelal,waarin jij…

Maggie moest opeens streng diëten mocht juist een appelschijfje eten ze kon het niet aan werd net een sprinkhaan die alles begon op te vreten…

langs gebarsten lippen fluistert een cri du coeur nauwelijks verstaanbaar door gloeiende malheur verstrooid probeer ik te luisteren naar het raadselachtig klankdicht onsamenhangend verpakt in lucht vaag beschenen door wat maanlicht brandende ogen zouden liever capituleren maar haar onderbewustzijn laat zich niet kalmeren ze spiegelt…