Alle inzendingen over De mussen

Het is een rijzen vederlicht het zijn mussen mezen op het ranke beven van de twijgen het is een wuiven weven mussen mezen op de bamboe het is een huiveren in de wind…

Kleine mussen die spelen je weet wel... tsjilpen wat hier en daar alles door elkaar... 't zijn mijn zussen die mussen ze krijgen alles voor elkaar ten minste voor 't afgelopen jaar…

Er zijn huismussen en grasmussen en allerlei ras mussen nog daartussen misschien; maar er is bij de mussen nooit onderscheid tussen maximussen en minimussen te zien. -------------------------------------------- uit: 'Eeuwig gaat voor ogenblik', 1965.…

De mussen zijn nog niet t'rug. Moet het uitzingen...…

Mussen zonder huis tjilpen naar een stukje brood op de puinhopen.…

Mussen op dakrand kwetteren het laatste nieuws broodkorstjes hiernaast…

Nu het laatste woord op muren geschreven je loopt langs vergeelde letters meeuwen krijsen mussen laten zich niet zien en luipaarden rennen op het dek de stoel gevuld met regen en de horizon grijs. Het laatste woord gesproken stilte de meeuwen mussen de stoel en het woord laat mij alleen.…

Muggen bulten van kamelen in de woestijn muizen vallen de mussen uit het gordijn…

weer gaan de mussen dood sterft landschappelijk schoon in de klauwen van de stad beschermd natuurgezicht werpt nog een laatste blik voordat de ogen worden uitgestoken eeuwenoude kavels zijn door bulldozers ontrafeld opnieuw gebreid tot vinexwijk van wol en losse draadjes maar geen gaatjes voor een nest weer zijn de mussen weggepest…

Ze zijn zeldzaam de veelkleurige vlinders dit jaar maar koolwitjes bieden mij troost en de mussen die terugggekeerd zijn heb ik tot vrienden gemaakt en dat is geloof ik de moeite wel waard…

schransende mussen wat een gezellige boel rond een pot eten © Hilly Nicolay…

mussen en kauwtjes bezetten al de straten langzaam opent zich nu een dieprode klaproos van wat verder weg een doffe spechtenroffel de magische geur van akkerhoningklaver in een vlindertuin wat avondkoekoeksbloemen op een dakgootrand twee luid tjilpende mussen in een kruldistel de eerste paarse knoppen het witte scherm van honderdbladig…

twee mussen zitten als tortelduifjes in de zon, op de top van de bevroren klimop klimop met gepoedersuikerde blaadjes…

Een opwelling van rood vier jonge stokrozelaars uitbundig in bloei en twee of drie mussen uitgelaten daartussen…

jullie zwijgen als de mussen kwetteren nu de liefde vriendschap nodig heeft omdat tijd aan oude wonden knaagt.…

'k Zat onder het bladerdak toen er een lawaai losbrak van vechtende mussen. Ik kwam er niet tussen, het ontlokte mij een lach. Wat een mus al niet vermag.…

Lopend langs de speeltuin waar ik met jou vaak zat jij die daar altijd cola, snoep en vieze handen kreeg En waar ik droomde dat ons leven altijd zo bleef omdat ik met jou zoveel plezier in het park had Waar jij zo klein, verbaasd keek naar de mussen Die brutaal landde op onze broodjes of onze koek En jij met je handen klappend naar ze sloeg…

op hun nest de minachting genieten van de maatschappij maar zij zijn vergeten dat mussen gelukkiger en langer leven dan de koningsvogels die stressvol alles geven…

Wat is het heet, want zelfs de mussen gapen, ze vliegen niet maar zitten moe op 't land; alleen de mensen hebben geen verstand en denken zelfs bij nacht nog niet aan slapen; ze klagen maar alleen over die hitte, vergeten dus ook nog van stil te zitten.…

Winterse kale takken grijze mussen zitten als kralen van een ketting bij elkaar te klitten. Verschrompelde bladeren bedekken de grond roodborstje trippelt pikkend alleenzaam in het rond.…

zonnebrillen vullen het terras daar de zon haar mooiste glimlach opzet laat de wind zich van zijn koudste kant zien hippen mussen van terras naar terras alwaar ik me laat verleiden…

Evenals de mussen zijn de kerken het sussen van een eeuwige drang In het buitenste te vinden wat al die tijd in ons zat. De mens en al wat zij kan zijn: Ons lot…

Waar zijn de mussen gebleven?…

Mijn mussen gaan in bad!…

Mezen, mussen, vinken snel, zwellen knoppen, elzenpel.…

zonder ben ik 3 coupletten zonder ben ik paraplu zonder ben ik sigaretten zonder ben ik déjà vu zo zonder ben ik zonder ben ik scheve schoenen zonder ben ik wortel-quiche zonder ben ik zuigend zoenen zonder ben ik lichte bries zo zonder ben ik zonder ben ik dode mussen zonder ben ik oude fiets zonder ben ik kaas ertussen zonder…

Niet rooskleurig het licht van mijn feiten: een handvol dode mussen en geen vogel in zicht. Toch hoor ik hem zingen, de lijster, voorbode van de zoveelste lente en prompt steekt de hoop zijn zoveelste kop op. --------------------------- uit: 'Onvoorzien', 1966.…

Een groep rebelse mussen uit Den Ilp vertrok naar Leiden onder luid getjilp om tegen Hanlo’s tjielp te protesteren. Geen vogel kan zijn nabauwwerk waarderen. Dus eisten alle vlerken mordicus Catullus’ eeuwenoude lierdicht “Mus”…

Bij mij ben j' er niet voor de klussen al ben je de beste je doet het al voor je dochters, vriendinnen en de Russen Voor mij ben j' er voor 't kussen en ondertussen laat ik de klussen voor wat ze zijn kussen we 's morgens en luisteren naar de merel, nachtegaal 't getjilp van de mussen.…

als dode mussen in de tuin de gestorven woorden onbesproken zwarte lakens waaronder het veilig schuilen is op een dag verduistert de zon de avond valt uiteen in sombere nachtgedachten en besluit ik de sterren terug te hangen in het heelal waarna de slaap ongehinderd binnensluipt…