Alle inzendingen over Dodenherdenking 2005

Op 4 mei wordt in Lelystad tijdens de dodenherdenking mijn gedicht "Oorlog en Vrede" voorgedragen. Zestig jaar na dood en verschrikking moeten wij schouder aan schouder staan er voor waken dat gestoorde lieden nooit weer onrecht en wreedheden begaan.…

dodenherdenking is nodig herinnering blijft bestaan aan hen die sneuvelden helden…

(dodenherdenking) het versteend verdriet uit een pijnlijk verleden geklonken aan de spijlen van het gietijzeren hekwerk... nog éénmaal per jaar legt men er bloemen…

O heer geef Lance nog weer de kracht Om deze tour te winnen, en met macht Nog eenmaal bovenaan te kunnen prijken Zodat de renners met verbazing naar hem kijken Naar deze kleine, grote man Die 7 maal de tour toch winnen kan Reaktie op wielergebed van Driek van Wissen…

Op 1 Januari 2005 wordt de groene stroom door de Nuon in prijs verhoogd.…

Vier mei kracht voorbij want stille woorden vullen de ruimte. Samen één bij het denken aan gevallen helden stilstaan bij onschuldige burgers twee minuten- ja...twee... Stilte voor alle mensen en het leed dat zij hebben moeten dragen en nog voelen na zoveel jaar. Vier mei nooit voorbij want hen is eeuwig zwijgen opgelegd…

Sinds Darwins onbedoeld geslaagde Coup om God uit onze wereld te verbannen kreeg een heel leger machtig domme mannen de mensheid in zijn greep - 'n Elite groep - Ik zoek naar het Waarom der Holocaust en vind: De bron van Hitlers waanideeën - de drijfveer achter Arische Armeeën - blijkt Darwins neef: F. Galton; Adolf's Faust Die fantaseerde…

Nationale Dodenherdenking Op 4 mei vindt de Nationale Dodenherdenking plaats in het land. Het zal heel anders verlopen dan andere jaren. De vlag halfstok, ter nagedachtenis aan de oorlogsslachtoffers.…

Je hoeft de oorlog niet te hebben meegemaakt om de dodenherdenking mee te mogen maken! Aan den lijve te voelen, te ervaren dat gedenken van de doden als een geschenk voelt voor mij als levende een leven in volle vrijheid! Daarom gedenk ik, dank ik ben ik even dankbaar stil ben ik graag 2 minuten doodstil!…

We vierden ieder jaar 'voor hen die vielen'. Ik vond het wel een beetje raar, had daar nog nooit iemand zien vallen. Het monument staat er nu nog. Het kruis gebroken wit. De letters donkerder maar toch nog steeds: 'voor hen die vielen'. De dag erna ontsnapten we. Mijn moeder zei: "waar ga je heen?" We plukten allemaal één bloem; bevrijden…

Niet te bevatten, niet te geloven, niet in te schatten al die zinloze oorlogen. Niet een plaats te geven, niet te kunnen begraven, niet te mogen rouwen, of simpelweg naar de laatste rustplaats te dragen. Niet te begrijpen, niet te snappen, vijf minuten stilte is alles wat we kunnen. Onbegrijpelijk…

Diep verborgen leed laat geen tijd verstrijken Laat een getal nietszeggend zijn heelt wonden, niet de pijn voor zij die weten en proberen te vergeten of in vergetelheid geraken En dan wij, in tijd die wel verstrijkt De onvoorstelbaarheid ons niet bereikt in Godsnaam nooit in Godsnaam nooit Als we niets meer kunnen dan eventjes vredig…

Een zonnige dag in mei vogels die vrolijk kwinkeleren geritsel van een bamboeplant mieren met kruimels jongleren. Even wordt de rust verstoord door het blaffen van een hond zit 'n lieveheersbeest op m'n hand er fladdert een vlinder rond. Een zonnige dag in mei de doden worden herdacht bij Monumenten klinkt de Last Post morgen wordt…

Doden herdenken is een uiting van leven dwars door tranen heen…

Donker trekt de nacht voorbij en in het ochtendgloren begint een nieuwe dag in mei en vrijheid is geboren. Waarom zovelen zijn vermoord, verminkt, en voor altijd met vragen, waarom het duister werd gehoord en er zoveel was te verdragen. Hoe komt het dat van huis en haard zovelen vluchten moesten dat slechts één waanzinnige onvervaard zoveel…

In verloren oorden, ver voorbij een demarcatielijn van uitgesproken woorden, zoekt men veilig samenzijn. Doden zijn er levend en levenden gaan er dood, gewoon. Voor hen die vrezen in angstige dromen te worden gekwetst en verlaten. Immers, de doden kwetsen niet de doden verlaten niet de doden sterven niet. De doden leven niet en de levenden…

(ik had me óók verzet als onrechtvaardigheid voor rechter speelde) in de verloren hoop van dode ogen school de kracht van duizend verzen vrijheid en de moed van zuivere gewetens daar, op vlaktes of in bos tegen muren, wanden, op de grond bloedde toen een grote wond in uitgestrekte harten honderd smarten zeiden niets maar de eerste…

de legerwagen rijdt over het pad door de duinen schokkend zwaar sluiten mosgroene heuvels zonder toeverlaat er is een open plek waar de achterklep neerslaat een vlakte met helmgras sluimert onder de hemel duinzand stompt naar de begroeide kam daar achter nadert zee eeuwig land soldaten springen af schreeuwen bevelen mannen krijgen geen…

Herdenken is aandacht schenken Bij de verstening van de tijd. Een monument, een symbool van het lijden Van een oorlog uit grijze tijden, Die een verbeelding is van ons gevoel van spijt. Wanneer het volkslied klinkt En de vlag weer halfstok hangt, Verzamelt zich de massa in medeleven Om het monument op de Dam in respect te beleven En worden…

Publiek is welkom, maar niet te massaal De burgemeester heeft het zo besloten Als altijd klinken de vertrouwde noten De trompettist van dienst blaast zijn signaal Om acht uur wordt het twee minuten stil Of zijn er toch verstoringen op til…

Mijn vader was wat stiller rond die dagen, En Ma zei: ‘blijf maar even uit z’n buurt’, We werden dan bij hem vandaan gestuurd, ’t Was haast 4 mei, we hoefden niets te vragen. Het maakt niet uit hoelang iets is geleden, Een zwaar verlies blijft altijd van het heden.…

de stilte suist door 't lentelover, alleen een merel zingt zijn lied; de schare staart in 't blauw oneindig, een ieder alleen met z'n eigen verdriet. verdriet om allen die eens vielen, voor vrijheid, toen zo duur betaald; twee minuten intense stilte terwijl de zon ter kimme daalt de wind waait zachtjes door de bomen, jong groen ritselt heen…

Traag beweegt de kleine groep vooruit. Traag ook golven de bronzen klanken van de kerkklok op het heldere lenteconcert van de vogels. De lage zon doet het jonge groen van d’ oude linden oplichten. In het onregelmatig geroffel van de voetstappen hoor ik de zware soldatentred van weleer. Bloemen bij het monument, bloemen bij de graven. De…

Traag beweegt de kleine groep vooruit. Traag ook golven de bronzen klanken van de kerkklok op het heldere lenteconcert van de vogels. De lage zon doet het jonge groen van d’ oude linden oplichten. In het onregelmatig geroffel van de voetstappen hoor ik de zware soldatentred van weleer. Bloemen bij het monument, bloemen bij de graven. De…

Dood Verjaardag Stilte En leven door elkaar Voor mij een jaar ouder Plezier en gelach Voor een ander verdriet En een sombere dag Mijn verjaardag Doden worden herdacht De bedroefde mensen die ik zie Hebben mijn verjaardag verkracht…

Herdenken is ieder jaar een pleister op een oude wond. De jood, soldaat en passant, zijn aan elkaar verwant. Het verdriet zit in hun genen, als door een jas omsloten. Het verdriet slijt, maar verdwijnt niet. Bij het herdenken wordt verdriet weer actueel. De jas gaat open en de zon schijnt even op die oude wond. Zonneprikkeling wordt pleister…

Schuifelend komt de stille groep tot staan voor de ruwe steen beplakt met namen van hen die nooit meer tot ons kwamen; wie voelen nog de pijn die hen werd aangedaan? Dan gaan wij verder naar de witte graven voor zeven jonge mannen van de R - A – F; bracht de vroege dood hen nog juist het besef dat ook bommen hun leed naar mensen dragen?…

Met mijn kleinzoon loop ik tussen de kruizen Opa, ik ben bijna even groot hardop leest hij de namen ineens stopt hij verschrikt. Opa zo heet ik ook we zitten nu allebei op onze knieën het kruis is wit en glanzend schoon vragend kijkt Lukas mij aan deze soldaat is voor ons gestorven hij vocht en vond in Nederland de dood wij hebben de…

door en door doortrapt moordmachine sobibor onvatbaar verdriet…

Als je herdenkt vergeet je niet juist niet Alles wordt herinnerd alles wordt opgehaald veel wordt er verwerkt In die 2 minuten stilte Zowel warmte als kilte zowel woede als hartstocht zowel man als vrouw zowel jongen als meisje zowel rijk als arm zowel oud als jong Maar allemaal in rouw Ieder z'n gedachten ieder z’n idee ieder…