erebegraafplaats
de legerwagen rijdt over het pad door de duinen
schokkend zwaar sluiten mosgroene heuvels
zonder toeverlaat
er is een open plek waar de achterklep neerslaat
een vlakte met helmgras sluimert onder de hemel
duinzand stompt naar de begroeide kam daar achter
nadert zee eeuwig land
soldaten springen af schreeuwen bevelen mannen
krijgen geen tijd om te zien naar leven schouder
aan schouder geweerschoten knallen stilte wijkt
in een veren naar licht dat niet meer is
tolt in het lichaam ze wankelen vallen
na zoveel tijd is geborgenheid verweesd
door jaartallen in een grafsteen gesneden
waar rozen lang zwerven
graf naast graf liggen ze te sterven
het verleden is niet geheeld een verheven
bestemming heeft hen streng bedeeld
ongemerkt tussen randen van zerken
een graf in de duinen is het ruime huis
een wee van paars buigt over de tuin
lispelend van sereen leven langs paden
die het groen doorkruisen
het goede en het kwaad zijn vergeten
wind laat bladeren ruisen
de verstoorde goden luisteren.
... Eerder gepubliceerd in de bundel 'Tussen licht en geluid', Pieter Sierdsma, Demer Press, 2013. ...
Schrijver: Pieter Sierdsma, 17 mei 2013
hetnet.nlGeplaatst in de categorie: oorlog
dodenherdenking
263
Geef je reactie op deze inzending: