Alle inzendingen over Eer vol leven

Eer waar is het gebleven Veel hebben geen eer Het is niet zo als vroeger meer Weinig voelen er nog eer De waarheid waar is die gebleven Velen leven in een leugen Is het zo leven beter Durft men niet in de waarheid te leven Gaat men liever oneervol door het leven Terwijl eer je kracht zal geven De waarheid geeft je een eerlijk leven…

Licht tot aan de kim. Dan de hemel nog voorbij en voor eeuwig vrij.…

Ik wil mijn vleugels spreiden en vliegen op de wind. Ik droom ervan om vrij te zijn. Geen verdriet, geen pijn. Geen woede en geen haat. Ik verlang naar mijn gevleugelde droom. Weg te vliegen, op te lossen in de lucht Geen rijkdom of macht zou mij meer vrijheid kunnen schenken. Ik zou vliegen zo hoog als een vogel maar kon. Het verenkleed…

Sterf niet voor morgen maar leef het leven van een ster. leef vandaag je leven. want de tijd draagt niet ver. Als een klaproos is het leven. Kort en vol overmoed. Vergankelijkheid wordt zo snel vergeten; als een hart om passie bloedt. Als een klaproos is het leven op de velden van eer. Strijd wordt om strijd gestreden.…

Toch ben ik in leven gebleven ook al drukte jij mij naar beneden, want ik wist: het geluk komt toe aan wie heeft geleden.…

de verte te zien Daar wil ik me dan graag in vergissen Dan kan ik je bijna aanraken Dat zou ik nog zo graag 1 keer willen Nog een laatste warme omhelzing Dat zou zoveel verdriet in mij stillen Maar het blijft bij praten Tegen een hoop zand en aarde Toch de gedachte dat je daar ligt Geeft dat zand een onschatbare waarde Mijn laatste eer…

duister en zijn sfeer o ja de heer of godin uiteindelijk is het een eer om te dienen aan het front niet die van oorlog maar dit leven zo lang zo kort.…

Je geweten, is iets anders heeft met wetten niks van doen toch zouden er wetten moeten wezen die zouden zeggen: naar eer en geweten: Heb ik de wet nooit overtreden, maar: mijn geweten, daar weet geen mens iets van, vandaar dat ik naar eer- en geweten zeggen kan: Geen wet ooit te hebben overschreden.…

Nog eer de blâren schieten, in ’t hofbeluik, hoe geren zie ’k uw sprieten, o perenstruik; hoe geren zie ’k uw takken, vol blommen staan, vol perels, al in pakken eer ze opengaan!…

ademhalen vuurspuwers van teken en taal heilige eik heeft gelijk samen deze strijd de ruimte voor tijd nog tijd genoeg snuiters als ruiters blijf koel en kalm het hart klopt nooit meer bang het symbolische tegengif help mee aan het grote geheel heelal gil dans spring de mens is onsterfelijk Marci luni insula sum kom Phoebe weer vol…

Niet omdat het herfst is de ochtend zwelgt van mist maar om alle dagen er ligt een hof vol zon te baden de deur wijd open we drinken straks bij wat wil mijn vrouw graag weten dan weet je het zelf bijlange niet…

Tot Gods eer wil ik juichen Hij die de wereld geschapen heeft En nog onderhoudt alles wat leeft Van Zijn goedheid wil ik getuigen. Tot Gods eer wil ik leven Hem danken voor alle fijne dingen Waarmee Hij mij wil omringen Ik wil Hem mijn vertrouwen geven.…

Tot Gods eer wil ik juichen Hij die de wereld geschapen heeft En nog onderhoudt alles wat leeft Van Zijn goedheid wil ik getuigen. Tot Gods eer wil ik leven Hem danken voor alle fijne dingen Waarmee Hij mij wil omringen Ik wil Hem mijn vertrouwen geven.…

door hem verwekt door haar gedragen mijn God zij dank voor alle dagen…

graag, zei spelmaker toen zei coach: sorry dan dat ik je passeer waarop spelmaker antwoordde: dan bedank ik voor de eer…

Wel een hel en hemel Ontvangen een geheel Dat is slechts een keuze Eer ik uw Zonen, ieder enkel deel…

laat jij ons zo voller dan vol dankzij de liefde en de nabijheid die jij ons steeds weer vieren laat…

of waan wat wordt wenselijk menselijke volvoering het lijkt voor die anderen zo fout of futiel maar ik zou zo graag altijd naast jou staan zo zonder zenuwen trillend met mijn ring momenteel draal ik en draai volledig dol alleen jij lief maakt mijn lege leven vol…

arm om arm en lach om lach dichtbij elkaar te horen te ruiken en te voelen, te genieten van de warmte, te rillen van de kou en soms samen te huilen van verdriet in een vol leven…

Eer het groen ontluikt glanst het licht rond de bomen en wekt tot leven.…

Hij had een leven, vol en rijk, vond status van belang, werd gewaardeerd, gerespecteerd en was voor niemand bang. Het leven lachte hem nog toe zo zorgeloos en vrij, wat kon hem nou gebeuren ?!... `t geluk ging aan zijn zij.…

Eer maakt men lakens wit met inkt, Eer spreekt men schaak met bezemstelen, Eer vindt men nog een roos die stinkt, Eer ruilt men stenen voor juwelen, Eer breekt men ijzer met zijn handen, Eer zal men stijgen in valleien, Eer legt en een garnaal aan banden, Eer leert men geiten kousen breien, Eer plant men bomen op de weg, Eer zal men kakken…

Eer maakt men lakens wit met inkt, Eer speelt men schaak met bezemstelen, Eer vindt men nog een roos die stinkt, Eer ruilt men stenen voor juwelen, Eer breekt men ijzer met zijn handen, Eer zal men stijgen in valleien, Eer legt men een garnaal aan banden, eer leert men geiten kousen breien, Eer plant men bomen op de weg, Eer zal men kakken…

Nu, wil ik van 't leven scheiden, vertrekken uit dit droevig oord. Geen liefde, vriendschap kan me nog verleiden. 'k Heb teveel geleden, en geloofd.…

het leven vertrouwd en o zo vreemd nauwgezet en wanhopig laten we de tekorten toe het leven is een schitterend ongeluk eer de vrijheid dit, hier, dat is wat telt…

Gods onvoorstelbare grootheid vol liefderijke behoedzaamheid spreekt steeds in de dwergenwereld van vlinders en kevers onzichtbare plantjes en diertjes die ons voortdurend omringen alle eer aan Hem Wiens almacht het onmetelijke Ruim bestiert.…

Ga ik vrolijk door het leven frank en vrij.…

soms is het moeilijk om te kiezen en zou je haast vergeten dat je niets meer kunt verliezen dan je eer en je geweten want in ons tijdelijk bestaan op deze godverlaten aarde zal alles ooit voorgoed vergaan en is niets van blijvende waarde weet dus goed waaraan je hecht en laat je niet zomaar verleiden in alles wat je doet en zegt op elke…

De Witte de Withstraat doet zijn naam eer aan vol met poppen stralend in vol ornaat zie je ze daar staan de kou overwonnen steenkool ogen en wortelen als reukorgaan hoed van opa die heel goed staat dikke lijven met of zonder armen zelfs één met oorproppen maar eensgezind allemaal als sneeuwbal begonnen…

P Moge U aanschuiven aan een weeld’rig welgedekt disje Met schorseneren en prei op ‘n bedje van dat kikkerige visje De troika volgt nu de troostvogel, die zachtjes neer strijkt Nu U na ’n leven vol plezierdichten heen en weer weer kijkt Virtuoos hoe u dichtte over Ernestine, Mathilde en tante Constance En prachtig, hoe u verhaalde over…