Alle inzendingen over Ernst Big

In mijn bittere eenzaamheid en woestijngedraal rollen de nullen als cobra's op mij af en lig ik naakt van kou te sterven in een kathedraal, die wordt gesloopt door psychiater Ernst Big.…

Er zijn van die dagen dan roep ik mijzelf bij naam om mezelf te vermannen Zo riep ik naar jou, want ik zag, dat je weggleed in zwijgen en niet in de stilte, die goed doet die neerdaalt zo langzaam overgaat in de veilige nacht Het was niet je droom tussen slapen en waken die soms ook voor mij de beelden van heden en vroeger verfraait…

We liepen door het bos, ik maakte een grapje, het grapje werd ernst, en ernst kan nu lopen.…

Het einde, dichtbij.. het einde. Is het niet de jouwe is het wel de zijne. Het einde, altijd dichtbij... Één laatste zoen op jou zachte lippen, nog één keer dat ik met je vrij Zegt zij... Ik lees verder. Hoofdstuk na hoofdstuk nog één laatste bladzij. Het einde is daar en sluit het boek. Loop naar de slaapkamer en ga liggen in bed... ik…

Het zijn mijn zaligste uren dan: O, de Ernst, die dan mijn ziel beheerst, Als 'k onweerhouden mijmren kan, Bekoort mijn stiller hart het zeerst.…

Dat heeft minister Ernst Hirsch Ballin van Justitie geopperd tijdens gesprekken met ambtgenoten in Marokko. ----- Om hun verbondenheid met Nederland te tonen Wil Hirsch Ballin dat Marokkanen, als 't kan, Hun kind door 't leven laten gaan als Ahmed- Jan Tenminste voor zover het gaat om…

De toon van echte ernst is waardig, kalm en zacht; Niet hartontzettend zwaar, noch pijnlijk scherp in de oren. Een middentoon, welluidend uitgebracht; Men kan er ’t hart, waaruit hij komt, in horen. Dat is zijn schoonheid en zijn kracht.…

Big Frank is meerdere malen veroordeeld voor seks met minderjarigen. De redactie van Filémon gebruikte hetzelfde argument als dat van College Tour inzake Holleeder: Big Frank heeft z'n straf uitgezeten en op dit moment lopen er geen strafzaken tegen hem (bron: SPITS!).…

Ernst Jan en Jan Jos in de kroeg Ze dichten er talloze stukken Men hoort er maar zelden, ‘genoeg!’ Ze hangen al uren op krukken De kroeg met Jan Jos en Ernst Jan Vaak wil er wel eens wat mislukken Men roept dan vertwijfeld ‘hoe dan?’…

Ik ben een hele dikke big en modder doet mij wat ik neem daarom ook telkens een lekker modder bad. Lekker op mij ruggetje mijn pootjes in de lucht terwijl ik van verrukking daar heel vaak diep bij zucht. Zo lig ik dan te zuchten en te knorren in die zooi en denk dan bij me eigen wat is het leven mooi.…

Een varken dacht onlangs te Rheine: Al zou 'k in het slachthuis verdwijnen Dan lijkt dat op zich Normaal voor een big Maar 'k hoop toch dat ik nog zal zwijnen…

Ze maken week en zacht wat onder plichtsbesef en ernst begraven is maar wat zo nu en dan weer kiemen wil al is het herfst.…

Ben ik dat kind, dat speelse ding of ben ik heel serieus? Wat is een boom: slechts takken nu of rijk getooid met loof? Ieder moment is alles weer anders. Panta rhei.…

Ze is zeven en heeft een oud gezicht, zo een waarop het zomerlicht nooit tot zijn recht zal komen. Je ziet al hoe ze zeventig zal zijn, haar kamer in Avondrood piekfijn en hoe ze tijd nooit zal verdromen. Ze wacht op de bus met een strippenkaart en kijkt naar een hond die kwispelstaart. Even lijkt er licht in haar te stromen. --------…

heb contacten Van hoog naar laag Ik beantwoord iedere vraag Ben behendig Ken het spel ontmoet de grote hoofden in de wereld Ben bestand tegen elke rel Ik Haper nooit Er is weinig wat mij echt ontdooit Heb de media in het vizier Hun bespelen geeft mij plezier ik blijf voor het volk Vooral gewoon leuk vol met humor Met een zekere een ernst…

Toen het spel ernst werd bleken de spelregels plots heel anders te zijn Vertwijfeld kijkt zij naar alle losse eindjes het eind is nog zoek…

Ik kan niet wachten tot Google Glass wordt gedragen en al mijn gedragingen van a tot z worden vastgelegd! Hard bewijs van vooral misdragingen Ja, door de ogen van die ander!…

's Avonds dansen we vrije expressie, ik ben vrij en veilig in het kamp Er is maar één slot, één man die de sleutel heeft, want wie zou naar buiten willen? Kom maar kijken door de draden van het hek we verbergen niets Lijntrekkerij, stiekem gedoe, een verkrachting alles wordt gezien en dan voert de politie je snel af naar het…

de eikenprocessierups heeft ons nog niet verlaten of ze is al teruggekeerd maar dan geïncarneerd als big bags en plastic vaten maar volgens mij ging er iets fout... moesten het geen vaten zijn van eikenhout?…

Voor er puin door het ruim dreef Voor de klok ons verder joeg Was er een knal uit het nulpunt Een natuurwet propt de stof samen In een kruitvat, een zuigend gat Die sterren, nevels, stelsels slikt Versnellend in de verte dijt het uit Met een golflengte voorsprong Als een naald die in het rood schuift Toen nam god het over Hij legt…

steeds die vraag natuurlijk ken ik al jaren mijn geboortedatum als ik niet antwoord word ik bestempeld ben een verkeerd persoon bij alle loketten er wordt al gewerkt aan sierlijke oormerken opsporing verzocht kan dan naar huis gaan verder komen er ook nog onderhuidse implantaten aangebracht bij verse babies op de rechter bil Big…

Voor mijn moeder In al je eenvoud Was je liefde, Ernst stond op je Voorhoofd geschreven Met in je hart altijd Vrede en verdraagzaamheid…

Intelligent en blij, dat wordt de mens, die zijn ernst verzaakt, die zijn fouten toegeeft, en die zijn stommiteiten, zelf lachwekkend en maakt.…

Geef allen als snack zo'n menu Big Mac en Obelix Giant Everzwijn !…

(een zelfportret) zoals de ernst van het leven je soms zomaar te pakken kan nemen en het bewijs levert voor later…

Ernst-Jan en Fred zijn twee rivalen. Een rookt, de ander niet. Ze zijn verliefd - en dat is balen - op juist dezelfde griet. Ernst-Jan wordt, net als Fred, verleid door Jaquelien, een stoot. Ze barsten van rivaliteit; hun jaloezie is groot. Ernst-Jan, die met 'r vrijen wil, belt aan bij Jaquelien.…

ik was vergeten, het lawaai van honderd stoelen net verlaten dat ze kraken in de stilte wat dat had moeten zijn ik was vergeten, mijn nieuwe pak drie keer gedragen toch voor donker dat mij eigenlijk zonder tranen misschien best wel goed zal staan ik was vergeten, witte gympies niet zo slim op natte aarde ik troost me wel met de gedachte…

Ach, ook als ik jou zie slaat de angst me om het hart. Niet dat je niet mooi bent, zoals een kat die zichzelf spiegelend om mijn voeten draait, en haar zwarte vacht kieskeurig aan mijn handen aanbiedt. Of zoals een vrouw uit verre en warme landen haar rug met kleurig geweven patronen naar me toedraait, en over haar schouder naar me…

Parmantig zit je naast me Met gekamde haren en diadeem Je bent mooi, een spiegeltje van jezelf en voor de wereld. Ik kijk in je oogjes en zie de ongenerfde schoonheid, Speciaal voelen en de wereld Is van ons een glimlach lang. “Mamma komt mij ophalen hè”…

Gedragen dagen van velours religare relegere Oh Plotinus, ik mis het alomvattend plot De eenheid van getijden, de stroom van woorden, de losheid van betoog I should be going Out west…