Alle inzendingen over Gedachten van liefde

Dit blijft voorgoed in mijn gedachten, de liefde die ik in jouw ogen las, de woorden die ons samenbrachten. Dit blijft voorgoed in mijn gedachten, bidden in hopen en verwachten, het diep geluk dat ons gegeven was. Dit blijft voorgoed in mijn gedachten, de liefde die ik in jouw ogen las.…

Hoe ver nu ook weg, altijd in mijn gedachten de liefde voor jou.…

nooit gedacht dat liefde zo snijden kon vlijmscherp gesneden hart pijnlijk mijn hart zal nooit meer zijn bewustzijn verliezen…

onzichtbare gedachten fluisteren liefde om stil ter ziele het water te zuiveren voel me krachtig zonder reden misschien heb ik slechts een licht gezien…

Het is geen eenzaamheid die mij vasthoudt echter het gemis aan onbezorgdzaamheid dat mij verandert in gedachten en liefde ik wil alleen nog maar simpele liefde ik hou van jou jij van mij ik vrij met jou jij met mij ik luister jij praat over hoe simpele liefde zou kunnen zijn…

Gedachten....Mateloos. Liefde voor schrijven.. Oeverloos. Háng naar méér... Grénzeloos. De lust naar méér is niet te stillen, maar vraag ik me af, zou 'k dat nog wel willen?…

Misschien verloren voor de toekomst vergeet ik het geleefde verleden en zoek mijn weg naar de overkant daar waar het licht op mij wacht en mij zal begeleiden naar mijn eeuwig zijn, vrij van gedachten over liefde en haat, zonder pijn en verdriet, begeleid geven maar ook ontvangen mijn eerste stap naar vrijheid…

Alleen met duizenden gedachten die me vertellen dat het voorbij is en geen mens houdt mij vast. Geen mens maar wel een gedachte van liefde en hoe het voelde samen hand in hand..…

aangeraakt door een hand zo zacht en zo liefdevol geraakt in het hart ze brengt je hoofdje op hol ze laat je draaien ze laat je spinnen nooit gedacht dat liefde en het gevoel nog zou overwinnen een streling een aanraking, een gevoel elk verliefd zieltje begrijpt wat ik ermee bedoel…

Verloren tussen woorden dwaal ik als zilverwezen door het diepe donker van de nacht op zoek naar dromen in de hersenspinsels van jouw gevoel reis ik oneindig streel ik de verloren stemmen van gedachten met liefde in mijn hart voorbij de tijd van klokslag twaalf zal ik wachten op een teken van bestaan…

Toen hadden die stoute gedachten Mijn liefde wakker gekust.…

Stralend ver schijnen mijn woorden meegevoerd in ijle wind alsof ze komen uit de kosmos waar geen oor de herkomst vindt maar waar eens mijn gedachten vanuit liefde zijn geboren wat geen mens ooit nog bindt.…

ik schrijf de schoonheid van de ontwakende morgen het dekentje van frisse dauw op bloemenbriefpapier teken op elk van hun blaadjes de initialen van mij en jou onze wereld onze gedachten van liefde en hoop ik leg ze in letters naast je mooiheid op het kussensloop droom maar droom nog maar even ik lok de vogels naar het raamkozijn…

In gedachte warme liefde van een eeuwigheid geleden de heetheid op de achterbank dan kwam ik naar haar toe van Utrecht naar Harmelen gereden de hitsigheid nog in mijn hoofd wilde haar graag van haar werk naar huis brengen in een rood gevaarte dat Renault 5TL heette maar onderweg ging ze al los en stortte zich vol gretigheid achterin op…

de liefde bedrijf…

hoop nu op een mirakel in droomland opdat mijn visioen het daglicht zal zien mijn leven drijft nu niet meer op los zand omdat ik jou in gedachte mijn liefde toedien...…

over liefde hoe men ook met een ander had kunnen zijn met geregelde bewassing en een kopje koffie Maar deze gedachten als defaitistisch verworpen en samen met Judy gekeken naar Venus die in conjunctie stond met de maan --------------------------------- uit: Gedichten, 1972.…

De steen is gelegd Het water volgt een ander spoor Ik hunker naar je liefde Maar weet het is voorbij Wennen zal het nimmer Het missen van je geur Je hoofd op mijn schouder Gevangen in jouw blik Voort schrijdt de tijd Nietsontziend en monotoon Bladerend door mijn gedachten De liefde langs mijn geestesoog In mijn hart zit je Dwaal je…

Het zijn mijn diepste gedachten over liefde, ontucht, glasheldere doorzichten naar morgen, de dood. Het zijn vijf namen die ik nooit zou kunnen vergeten. Vijf vingers en aan elke vinger een zegel van goud.…

Voorbij Op en neer Gevoelens heen en weer Ik raak in de war Verdrietig en dan weer blij Veel gepraat veel gezegd Lachen, verdriet en emoties Kijkend naar jou, verdrinken in je lach Denkend aan alles, Ik hou van jou, dit is wat ik zag Gedachte overal Liefde, passie en hartstocht Tot vroeg in de ochtend Stoppen, nu?…

Negeer je hart en vergeet me maar Doe net alsof ik nooit heb bestaan Verdring elke herinnering aan mij Laat mijn beeltenis voor altijd gaan Verzwijg mijn woorden en gedachten De liefde die ik voor jou heb gevoeld Vergeet mijn ogen met gebroken tranen Alle tederheid die voor jou was bedoeld Verwerp de vriendschap die ik voelde Je bent er…

Nee zei je, nu heb ik de regie in eigen hand nu ben ik nog vervuld van passie en geest Zomaar van de een op de andere dag in beland Maar het is fantastisch en liefdevol geweest Nee zei je, ik zal nu moeten loslaten Wat rest is de onnoemelijke liefde voor mijn gezin Ik zal de rust in mij moeten toelaten Los van iedereen die ik zo bemin Nee…

Waarom wordt er zo gedacht ? waarom niet onbevangen iets meer van het leven verwacht ! Waarom al dat doodsverlangen ?…

terwijl een paar wolkenflarden het weke licht verduisteren, als of boze tongen beweren dat liefde niet puur is. Na een zware tocht vind ik het huis waar de warmte mij omhelst, en waar mijn beperkingen niet belangrijk zijn, slechte herinneringen en pijn, maken plaats voor rust en vrede, een behaaglijke serene kalmte daalt neer.…

Die nacht ben ik uit mijn vel geklauterd in het zijne om ineen te storten in mekaar tot er tussen ons geen verschil meer was geinspir door The Paris wife P McLain…

Iets of iemand spreekt in mij, vaak wisselen we van gedachten, maar niemand spreekt of sprak. Steeds vaker neem ik besluiten, die ik onmogelijk zelf kan nemen, alsof een stille stem me leidt. Altijd voel ik een aanwezigheid, wanneer mijn gedachten zwijgen. Geleerden noemen het intuïtie. Gelovigen geloven in God.…

in die brij Van totaal onzinnige gedachtevallen Die mij zo verraderlijk Mijn vrije gedachten ontnemen…

www.metronieuws.nl/node/856683 Rijstvelden in Soekaboemi, regendruppels in Camellia thee.. zwarte thee, zwarte ogen, zwarte tranen, Indische wortel en peroxyde, zo wit kan zwart zijn. Haat uit verdriet, zo wit kan zwart zijn.. Gevang in opperst gevang,niets kan schelen. Tarantella en hoeden, mannen in het zwart.. Minder,minder, niets…

Het licht dat troostend straalt, door gebrandschilderde ramen. Het licht dat troostend valt, op een eikenhouten kist. Een kist waarin een voltooid leven, zijn laatste rustplaats vindt. Het evangelie van het brekend licht, dat ons een groot geheim laat zien. Hoe de dood zichzelf verjongt. Verterend in een hemels vuur. Vergaand in moeder aarde…

Ik heb stapels aan archieven in mijn onbewuste mee te dragen een dag is al een druppel in de oceaan dat is niet overdreven en het bestaat, zo lijkt bij mij, uit chaotische lagen Van kennis en gevoelens, zeg maar al het wel en wee, onnoembaar aantal ervaringen zijn in lijf en geest verweven tot aan het moment van heden en ik lijk al ver in mijn…