inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 76.541):

Eerbertoon aan de liefde

De maan met zijn zwakke licht,
verlicht het pad wat me naar jou moet brengen.
terwijl een paar wolkenflarden het weke licht verduisteren,
als of boze tongen beweren dat liefde niet puur is.

Na een zware tocht vind ik het huis waar de warmte mij omhelst,
en waar mijn beperkingen niet belangrijk zijn,
slechte herinneringen en pijn, maken plaats voor rust en vrede,
een behaaglijke serene kalmte daalt neer.

Dit is waar iedereen naar smacht,
na de ontberingen die het leven bracht,
na de zware tochten die het vege lijf bijna sloopten,
maar wat uiteindelijk tot bedaren heeft gebracht,
en om te beseffen dat niets in het leven echte liefde kan verslaan.

Het heelt alle wonden,
het is lief en zacht,
het is waar ieder hart naar smacht.

... In gedachten ben ik bij alle Oekraïners.
Ik wens hun liefde, kracht en wijsheid. ...


Zie ook: https://youtu.be/Sfbhow28YvE

Schrijver: J van Dijck
2 maart 2022


Geplaatst in de categorie: liefde

Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 92

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)