Alle inzendingen over Getuigenis

Als alles mij te machtig is zintuig ik naar de Vader, beleef ik Zijn getuigenis. In 't diepst van die geheimenis komt Hij mijn ziel steeds nader als alles mij te machtig is. Zo straalt Hij door mijn duisternis, vormt Hij mijn levenskader, beleef ik Zijn getuigenis.…

ik zag een kind vallen uit een boom het ademde een woord. een eerste woord. blind. vader bevroor het kreeg omtrek en wat vormen hij droeg haar naar de dag. een eerste nacht. donker. het kind bevroor de wind liet niets blijken en schoof verder voorbij het veld van verborgen mos. doof. moeders gehoor ik zag een kind sterven en raapte…

zo als nu fluistert de wind blijkt dat er alleen maar verliezers zijn moeder vader kind man vrouw zus broer de een zonder de ander geschreven woorden op papier vertellen het verhaal van gevallen vleugels een requiem in vogelvlucht een verloren schoen getuigt…

al wat ik ben blijft deren ook het breken -God verhoede- van dorre takken die zich met niets meer kunnen voeden koude voert schuldbeladen benen langs rafels van een versleten nacht wanneer ben ik gegaan, wanneer heeft men mij tot zwijgen gebracht het is in deze donkere tijd dat al wat sterft, krimpt en kraakt mij in mijn wezen raakt…

Beste El Niño, Moge ik U Edele erop wijzen - Ter voorkoming van ongeoorloofde, redeloze geestverdoolde imitatiedrang onder uw leeghoofdige lezers - Dat het neutrum van het substantivum 'testament' Een relativum achter zich aan sleept dat eveneens in de onzijdige vorm ('dat') wordt gebezigd? Dank, mijn beste getatoeëerde…

Trump kwam bij zijn verhoor - niet onverwacht - Een aantal keer in botsing met de rechter Hij wordt beticht van fraude, Donald echter Noemt het niets minder dan een heksenjacht Dat is het en ik zal geen tranen plengen Als hij weldra zijn gif niet meer kan mengen…

Op de een of andere manier draag ik alles lijk ik alles te verdragen maar kom, ga leven, ga je begeven tussen de mensen en realiseer uiteindelijk zo toch al je wensen.…

De natuur heeft ons lente en leven beloofd bloemrijk getuigenis van onstuitbaar verlangen maar met doodsbleek gebogen hoofd zien ze de bui al hangen...…

Ik bracht je takken van de jasmijn geurig geschenk van een nieuwe zomer maar mijn hart bloedde om een verliefdheid vergaan door de tijd waarvan ik niettemin nog getuigenis aflegde…

Ik bracht je takken van de jasmijn geurig geschenk van een nieuwe zomer maar mijn hart bloedde om een verliefdheid vergaan door de tijd waarvan ik niettemin nog getuigenis aflegde…

Mijn liefde voor jou bracht me dichterbij mezelf, begeleidde me op mijn weg liet me inzien hield me op het pad weerhield me ervan op zoek te gaan naar het zwarte gat. Mijn liefde voor jou liet me een positief licht zien weer, telkens als ik jou zag keer op keer.…

De waarheid ze wandelt, verblijdt en waadt zich compleet door sprankelende beken en rivieren door diepe dalen van bronnen van leugens en wegen van dorens.. grijze torens, getuigenis van onze rechter hersenspinsels.…

woord voor woord spel jij je leven schrijf je geschiedenis praat van je af markeren je tranen waar je was gebleven een ware getuigenis verre van laf woord voor woord verlicht je je zorgen verzacht je je pijnen vergeet je verdriet schonen je tranen wat was verborgen maar altijd blijft schrijnen… …ik wist het niet…

Ik werd bewust van leugens der natuur die illusies van een mooi en eeuwig leven in mijn kinder genen heeft geschreven en de tijd in m’n brein traag liet stromen Na midlife als de tijd in vrije val raakt zag ik wat we zijn, schakel in de keten van heden naar de oorsprong van ‘t leven en na de voortplanting eindigt die taak De…

De onmacht van koraal doet het leven verbleken, verstomt elk verhaal in het fletse blozen van de aarde, getuigenis zonder kleur, een waarde die het rif doet zwijgen.…

Dus jij zegt echt dat vlinders geen dromen hebben en mijn woorden te luchtig verdeeld geen uitkomst voor jouw vrouwelijkheid bieden waarmee je toegeeft ontvankelijk te zijn voor mijn innige liefde die niets anders is dan het bezingen van een lentegetrouwe getuigenis over dat alles in jouw heimwee zucht onder het verlangen…

Laat maar, de agressie die op me af komt, laat maar, de pijn en prikkels die zich om mij heen bevinden, ik wil alleen liefde, geluk en harmonie ik wil dan ook binnen jouw aanwezigheid zijn.…

Steeds dichterbij de dood schuif ik aan; hij is mijn vriend, hij is mijn vijand maar ik ga nog niet naar zijn land ik ga naast hem staan niet tegenover hem en zo houd ik mezelf in deze morbide waan.…

Een mens speelt graag, bij voorkeur met lievelings- redeneringen.…

De hysterie is de getuigenis Dat Arjen Robben geen Odysseus is.…

Je kan tijdens het elektriseren van muggen niets betuigen ter bevestiging van het liefde genieten wat volbracht; je wekker die zoemt evenals een mug het bloed zal zuigen, getuigenis ander vrouwtje met digitaal lichaam van kracht.…

Pennevruchten plukken in opalen vazen schikken citroenschil geel uitgeknepen naar gelei een honingzoet geluid zomer 1980 getuigenis afgelegd van indrukken gevloerd in deuken snel vergeten dat ook warmte afbreekt waar opgebouwd wordt.…

Tussen rode zon en roze maan liggen brieven ter getuigenis van de geschiedenis van jouw land maar de maanbrieven zijn bijzonder ze laten een leven zien achter groene heuvels en brengen dromen stil in herleven als een reiskompas rondom het verdriet.…

de klaarheid van het moment de graagte van de geschiedenis de plek die je van vroeger kent de stilte van de getuigenis het daagt bij vloeiende vlagen een ongeschonden kindverleden van voor de bewuste dagen zo voortschrijdend vermeden wat niemand meer kan horen raakt in rangen kwijt gaat in geheugen verloren in de zomen van de tijd…

alsof we samen schrijven in een droomloze wereld we laven ons aan onwetendheid pril nog in het onderzoeken altijd onderweg naar een begin lentevriend op onzichtbaar papier onze geheimen blijven geheim altijd geheim in onze gedachten niemand hoeft te weten wat ons bezighoudt in intimiteit het is nu tijd om te gaan slapen in getuigenis…

Wie zegt dat wonderen niet bestaan dat dit niet van deze tijd is die kijkt zichzelf niet goed aan want zelf ben jij een getuigenis... Wie zegt dat wonderen niet gebeuren ze gebeuren elke dag... of heb je nooit kunnen bespeuren hoe een nieuw leven in een wiegje lag?…

Getuigenis van zinkende getijden. Individuen opeengepakt staren naar de verzonken planeet, wachtend op een veilige haven.…

Als ik op sommige momenten moeite had met het leven, kon ik niet meer zien wat U mij al had gegeven.…

Een blijk van wijsheid en inzicht en een getuigenis van geluk en gemoedsrust.…

tegelijkertijd interfereerde jij onbedoeld oplichtend in mijn spanningsveld samen kwamen wij tot exquise kleuren die schitterend verslag deden van dit gebeuren nog is ons fenomeen kleinschalig maar de uitgaande stroom fotonen lichten al op in eeuwigheid zal zich verplaatsen met de lichtsnelheid in het afleggen van onze liefde getuigenis…