Alle inzendingen over Gouden glans luchtig

wel gauw Zo zijn wij zo vrij Zie ik ons in een gouden glans…

glans over ziekte en dood in zware tijden van lijden en zorgen van elke dag…

hoog vloog een vogel langzaam wiekend op de koude wind soms een gouden glans als de zon scheen op een schuine vleugelkam een verre schreeuw markeerde nog gebied een mededinger was er niet wit in blauwe lucht oranje rood het licht op stille vlucht na drukke dagen nooit meer die verantwoordelijkheden dragen in de eindelijk ondergaande…

als de nacht de dageraad ontmoet ontwaakt ze uit een diepe slaap de klok wijst tien voor zeven ze verzamelt haar nog broze krachten en stapt uit bed verlangend hoort ze reeds de uren wachten die ze zichzelf heeft beloofd een gouden glans te geven nieuwsgierig zonlicht door een kier in de gordijnen fluistert: wees gerust,…

glans van oplichten door plaats en ruimte die jij het hebt gegeven in mijn leven…

zonnehoop de witte handekes luchtige dag…

in de gouden glans van regendruppels weet het fluisteren van de wind elk verhaal van “leven”…

over de velden liggen grijs grauwe sluiers luchtig gedrapeerd…

welke zin bepaalt de zin van de onzin? die van de zinnige onzin of de onzinnige zin? wat onzinnig lijkt kan zinvol zijn wat zinvol redelijk lijkt is nimmer rijk aan zinnen ik koester de onzinnigheid in zinneloos handelen en wek mijn zinnigheid in onzinnige gedachten 1979.…

geen gouden glans van zomerdagen geen late avond met rode gloed maar kou en donker in onbehagen wat is er nog dat ertoe doet…

Bordurende over het leven zal ik in gouden draden van een schitterend verleden voor de doffe glans van heden uit het weefgetouw diep in mij een kleed van verzoening weven…

in de gouden kooi van liefde hangt de droom zo mooi getralied met vrijheid van ontsnappen stappen is met een fantoom nooit verschoont realiteit een vluchtig en luchtig parlez moi d'amour jij bent the golden girl waar ik mee ga toujours…

De glans van ongekende stilte was het feit van getrooste golven vol gelach waarin de kwetsbaarheid van het gesloten hart eindelijk werd geopend door de stralen van onafhankelijke woorden.…

hoe, dit te evenaren een gratis kunstwerk in miljoenenvoud kleurstelling en vorm in volkomen harmonie als natuurlijke gratie juist vergankelijkheid geeft extra glans aan deze dag…

teder het mensje in jouw armen knuffeldicht geborgen samensmelting goud om rozenrood nieuwgeboren morgen broderiekantjes vragende handjes ontwakende glans brabbelbabbels zoeteliefjeszingend wiegend een slaapjesdans…

Mogen liefdes gouden uren Die uw ogen zijn vergeten Tot één glans van hemels weten, Zó uw witte peluw vuren, Ziel mijn ziel, waar uw gezicht In zijn laatste glimlach ligt!…

Met zinderende zonnestralen een blauwe lucht een strelende wind op het strand een zilte zee die eindigt in een zwoele avond met gouden glans in een koele serene nacht en er weer een zinderende zomerdag op ons wacht…

Het koele gras kust haar blote voeten, Het zwoele briesje streelt haar boezem, De gouden zonnestralen geven haar glans, De blauwe lucht geeft haar alle ruimte, En ik, ik kijk en zie de hemel op aarde.…

De straat is leeg, het asfalt grauw Een verlaten cypres reikt halzend naar de hemel Regendruppels vallen als een weldaad op haar bladerdak Het asfalt kijkt zwart mat terug, half lauw Druppels plassen beekjes kolken niets beweegt anders dan water Vormeloos passeert de tijd Vormeloos drijven volle grijze wolken De lucht hangt gespannen als…

Over een uur, dan kom ik je halen Gaan we verdwalen in oude verhalen En laten we ons in nieuwe verhalen bijbetalen Kunnen we weer opnieuw ademhalen. Over een uur, dan pas.…

Hij sprak tot haar: 'Heb jij geen kont? Je stinkt behoorlijk uit je mond. In jouw omgeving word ik gek: een gore walm verlaat je bek! Ik moet haast kotsen van de stank! Neem alsjeblieft een gorgeldrank.' Ze werd door hem geïrriteerd en zei: 'Doe niet gecompliceerd. 't Is simpel op te lossen, want je hebt je lot in eigen hand. Ik wil geen…

vanuit een zelfgesponnen buitenkant zweef ik als de jonge zomers en ik laat dit leven aarden, in de grond van mijn bestaan er vliegen vogels mee hun zachte vleugels zingen van de zwaluw in een ranke luchtbeschrijving lijkt hun dans de ondertoon van gaan ooit, als de seizoenen kruisen trekt mijn lijf haar sporen mee maar haar frêle…

Doorgaans verschijnen ze samen in beeld maar het luchtige raakt op.. verlangt stilte. De regen mild en haar verzachtende werking, zoals nu wanneer de glans weer op de ramen is verschenen en de verkeersdrukke straten voor even wat minder grauw.…

het donkere hout heeft afgedaan de wortelnoten glans waar kinderhanden smetten op barokke rondingen is weer een nieuwe vangst in kringloops grote netten in glas brengt licht de luchtigheid die kaatst in chroom en spiegelruit pas kleur ontmoet in het zwarte leer waarmee de bank en stoelen zijn getuigd ik heb de zon gevangen…

ik zag je dansen op de zwarte lijn die de gouden glans als schaduw had alleen je ogen twinkelden in weerkaats het ongeziene priemden stralen zonder eind met jouw pirouettes bouwde licht zijn cirkels in piramides tot de hemel waar zij in ontmoeten het sterrenlicht begroetten in de blauw- gouden kleur die zonder zwarte…

Mijn dochter is een meisje zo’n giebel meisje zo’n giebel giechel meisje zo’n giechel giebel geitje Laatst waren ze met zijn twee Dat giebelt dan nog extra, dat giechelt in ‘t kwadraat dat griebelt greit en griechelt maar wat raak Maar drie geitende grietjes bij elkaar dat giechelt in het oosten, dat giebelt overal en moeder weet bij…

de spirituele macht die kracht geeft aan het vermogen om de tekst te bevatten of vocaalt je lach in lichte hogere sferen om zo begrip en erkenning te creëren in een uiterst luchtig communiceren…

Ze liepen giechelend wijl ‘t van de regen goot op hun blote voeten op de geasfalteerde straat Eentje had blond haar de andere was vuurrood beide hadden die typische giechel op ’t gelaat Twee zonnestraaltjes wijl ‘t goot van de regen hun kleren waren door die regenbui al drijfnat Zij zongen samen, wij kunnen daar wel tegen en bovendien ach kijk…

hij bereikte de diepste bodem in de jungle in alles wat het einde in zich draagt kiemt een nieuw begin de stille maan was getuige van de glans van zijn ziel…

Alles wat leeft kan glans geven. Bij dingen duurt dat altijd maar even. Een mensenhart dat voor jou klopt, geeft de glans die nooit meer stopt.…