Alle inzendingen over Ivoren toetsen

luister hoe het licht ivoren toetsen laat zingen in een gedicht vlinderblauw zich afsteekt tegen wolkengrauw -jij- oh zon van paarlemoer…

Ivoren toetsen zingen vederlicht dansen kleuren van de regenboog zon ontwaakt schijnt lava in je vingertoppen tovert bloemen in mijn hart…

O zuivere klanken Gondellied De Bacarolle Bespeel mij vol en zacht mijn lief Als de trillingen van ivoren toetsen die mijn oor vangt in het trommelvlies Eustachius Ik voel een brok in mijn keel.…

ze holde met spandoeken en geblinddoekte ogen achter de vrijheid aan en bleef op het kruispunt in de vrijheid staan heel diep bewogen met innerlijke ogen het voelde zo rustig en stil de kracht van vrijheid en hoop zoals een melodie dat als een tedere bloemengeur onzichtbaar uit ivoren toetsen stroomt…

Lachend met ‘t hoofd opzij en pretlichtjes in je ogen in de blues tent aan mijn bijzijn zo gewend luisteren naar je warme stem de vrolijke blues tonen om te bewonderen je lenige vingers de klanken die razendsnel uit de ivoren toetsen komen De blues het schone lied de taal van stervelingen…

toetsen voel ik de warme hemelse muziek door mij heen stromen geluk en verdriet samen komen…

niet uit verveling maar een onheus verlangen om de muziek te splijten die me heeft verwond, de hoogte van het celibaat ketst tegen trage muren zonder vrees, want hij die vreest is niet almachtig zwart wit, de ivoren toetsen met bloed ingelegd hadden de eerste dood met stokken en pijlen diep gekwetst, geen soldij maar gratis navelstaren achter…

Je handen zijn als twee lenige acrobaten die dansend langs de bleek ivoren toetsen dwalen Wonderlijk teer, smartzuiver vol van donkere schaduwen schoonheid en geluk met verwondering luister ik naar jouw vonksproeiende verhalen Ik hoor de nachtegalen de zee in wilde maat hoge golven tot diep in de landen rouw onder blauw o mijn…

Was Roland niet die grote kleine broer Die na ruim dertig jaar (32) de plaat ging poetsen Op ebonieten en ivoren toetsen, Maar nooit visite bracht aan Lenny Kuhr?…

O stroom van zoete geurige magnolia weemoedige adem in de avondzon stralend wit zweefden de dichters overal anders strelen we de veer het papier het doek terwijl ik mijn tranen uit de ivoren toetsen voel stromen en luister naar de armzalige toon want wat is ons loon als de liefde is uitgedoofd om in duisternis verder te…

toetsen de vrijheid van een lentegedicht…

het is zó achterhaald dit alles ebbenhout en ivoor gaat in de eerste instantie over muziek en hoe die toetsen zo prachtig zij aan zij liggen kleur bij kleur om van te genieten…..toch ? hou op met oerwoud geluiden op het voetbalveld hou op met dat gescheld, niet te spreken van geweld. laat ons samen leven in harmonie.…

het is zó achterhaald dit alles ebbenhout en ivoor gaat in de eerste instantie over muziek en hoe die toetsen zo prachtig zij aan zij liggen kleur bij kleur om van te genieten…..toch? hou op met oerwoud geluiden op het voetbalveld hou op met dat gescheld, niet te spreken van geweld. laat ons samen leven in harmonie.…

hart van piano breekt open in klanken van streling bleke vingers beroeren wit zwarte toetsen het is een speeldrift in duivels genoegen waarin wij samen tuimelen in onze dans van verlangen…

de weg naar God had ik me anders voorgesteld zei mijn tante toen ze uit Afrika terugkeerde en borduurde in een steeds stillere taal verder aan een roodborstje dat tussen schaduwen van een kruis aan een geleende spijker hing in die eerste dagen wachtte ik geduldig op een toegezegd, inheems vogeltje als een teken van haar en Hem om uit mijn…

zij vinden afzonderlijk dan wel te samen hun weg over met ivoor beklede naast elkaar gelegen zwarte of witte toetsen die buigend bewegen voor mijn tien vingers in gelid doch vaker in een sprekende verhouding uitgespreid de klavieren poetsen op weg naar een kleurige klank om de verwachting na te bootsen die in een ritmiek van noten…

Ik snijd in dit ivoor de glimlach van een bruid en een prauw om mee te varen en een schouder waaraan ik slaap, en een hand die stil wordt als maanlicht in de witte schilfers ivoor, en een oog, en een mond, en een oor, en een voet voor de dans in het maanlicht in de witte schilfers ivoor.…

Mijn gezicht is bleek, er is geen licht in deze stad, ik steek mijn haar op met een ivoren kam, ivoor is het ooglid van mijn kind en het halsje, ivoor is de sneeuw in de parken ze worden gemeden behalve door dichters, mijn gezicht is bleek van heimwee, er is geen licht in deze stad geen ster te zien, verguld of bestreken met ivoor, geen…

Uit de tram staan we stil om te kijken, de wind -- waait ons folders toe.…

Bloederig ivoor Kunststoten op het biljart Wereld Natuurfonds…

Toetsen aanraken woorden worden er gevormd met een computer.…

een trillend lichaam gaat op in stalen veerkracht ivoor en kattendarm…

ivoren torens : waarin jaloerse mensen wraakpijlen smeden.…

ivoren toren de klep van de vleugel glimt Thelonious Monk…

T O R E N S van ivoor nog wel zijn zo hoog, koud en kil. Hoe kan ik zo jou nader komen Of…. is dat juist wat je niet wil? Zo stilgezwegen, buitengesloten, afgestoten, als er niet toedoende uitgekauwd en doorgespoeld, voel ik me weggesnoeid, stukgesneden en afgestorven.…

Snede van de ploeg in akkers Brede gleuven vol met korrels Tot bloei in een verrukking Zonder de Ivoren Toren.…

Wijsbegeerte retoriek is theorie voor ons die lezen Functieleer en linguïstiek geen empirie maar hypothesen Ivoren torens pragmatiek die leert van schijn maar niet van wezen Buiten echter heerst de chaos die ordeloosheid van 'het beest', Dat huist in ons reptielenbrein ja zelfs in hersenen en geest…

Tikkend en rammend Op toetsen daarvoor gemaakt Ontstaat mijn gedicht…

wanneer Satie daar de toetsen beroerde zat de lucht vol melancholie…

Ook al ben ik blind niet ziend in het donker Kan ik toch de toetsen bespelen en de noten verdelen Geluidloos in mijn oren niet horend Weet ik de juiste klanken te geven Zonder componisten aan mijn handen Open ik mijn gevoelens en geef ze klanken Waarmee ik toch weet de toetsen te bewegen En dat is hetzelfde als in mijn leven Opgesloten en…