ivoor
de weg naar God had ik me anders voorgesteld
zei mijn tante toen ze uit Afrika terugkeerde
en borduurde in een steeds stillere taal verder
aan een roodborstje dat tussen schaduwen van een kruis
aan een geleende spijker hing
in die eerste dagen wachtte ik geduldig
op een toegezegd, inheems vogeltje als een teken van haar
en Hem om uit mijn eenzaamheid te stappen
de belofte verbleekte als een afnemende maan
en ik knikte tijdens de uren die ik met haar doorbracht
naar haar gebaren die als licht leken te lachen
terwijl mijn ellebogen leunden op haar verzwegen droefheid
ik droomde zonder ophouden tot het moment
dat wij onzichtbaar voor elkaar werden
daarna was het voorbij
nog steeds weet ik niet waar ze God
en de vleugels achtergelaten heeft.
Geplaatst in de categorie: religie