Alle inzendingen over Juffer

Zonderlinge Dingen Klinken Uit dees’ zang In mijn hart zó lang… Bij het eindigen van de dans Werpt juffer Lola kusjes met de hand, Juffer Lola, zeer charmant.…

een jonge boomvalk grijpt met gretige klauwen de blauwe juffer…

Een grote juffer klemt zich vast aan een stengel vleugels in de wind…

Gij ziet geen meisje, of straks zult gij haar vleien, roemen,— Dus mocht men u, met recht, de a a p der juffers noemen!…

Zo een juffer rijk is, deze Zal ook schoon, en deugdzaam wezen.…

doet anemonen blozen in het jonge lentelicht waar staartmeesjes juffers vangen voor ontbijt is de bonte specht niet voor één gat te vangen lacht een groene je vierkant uit met bloemen beschilderde hemel reikt een hand niet te lang, thuis huist zij allerminst maar kabbelt voort op herboren wolken waar zij in besloten mijmeringen rust…

tussen zijn benen een tas met zijn leven en nog wat kleding als reserve, voor het geval dat een brede glimlach verwelkomt haar als zij bij hem komt staan om te wachten op de volgende lijn zij snapt niet dat hij lacht beklaagt zich over de kou van de regen die haar jas doorweekt en haar humeur aantast hij kijkt haar aan en zegt: juffer…

Veluwse beek In gemoedelijke natuur Waar rust heerst Nabij een verlaten kreek Flonkerende lichtval De beek op weg naar het dal Merels zingen Een juffer dwarrelt voorbij Stroom maar Neem het mee naar binnen Rust stroomt je tegenmoet Door zachtheid van oevermossen bevangen Kolossale beukenbomen al eeuwenoud Iedere keer voelt het beeld…

droomkasteel op hen die mij zijn voorgegaan hun graven zijn mijn fundament ik heb ze allemaal gekend mannen kinderen en vrouwen hun handen geven mij vertrouwen zij helpen met het bouwen als de werelden zijn stilgezet zij beeldhouwen de lucht uit godvergeten dagen de slotgracht wordt gegraven en in de heuvels groeit het bos voor hoofse juffers…

de karikatuur van Mozes in het biezenmandje zij vrezen het nat meer dan de dood een ander lotsbestel langs grauwe hemel ergens in een sloot bij de Haven – het regende lijk de zondvloed – duisterlijk anonymus driepoot ligt op het kerkhof kofferlijk of bolletjesslikker wat is hier het ongelijk zij liggen daar als oude verfrommelde juffers…

Ik fantaseer, geniet, 'n laveloze dronken wijnproever, snoep, proef, keur, adoreer volop en gluur intens flexibel, naar mijn attractieve juffer. 'n Verlokster, deze fraaie libel.…

Ik fantaseer, geniet, 'n laveloze dronken wijnproever, snoep, proef, keur, adoreer volop en gluur intens flexibel, naar mijn attractieve juffer. 'n Verlokster, deze fraaie libel.…

Op de leuning ervan een schichtig nerveus gekwetter van musjes, bestrijdend elkaars plaats… schijnbaar redenloos… Vlak boven de spiegel van het water, de juffer ze zoekt weer een landingsplek voor één seconde….…

Een moment van rust aan de oever van het meer de juffer en ik Hoe ik je bemin en eer: zowel zichtbare als onzichtbare stralen reflecteren op een opengaande bloem, geurende bomen met bladeren en bloesems; uit een onverwachte hoek begint een vlinder in mij te ontwaken.…

In 't rijzen van de koele dag, Als ieder nog te slapen lag, Zat Appelona, die ik zag - ‘t Zijn mij geen dromen – In de schaâuw der bomen En streelde een luit, Terwijl zij uit Een heldere boezem zong. Stil hield de tong, Die ’t geveert’ Van het hele woud braveert. Het zingen, ’t Springen, ’t Fluiten, ‘t Tuiten En ‘t zwieren, Gieren…

Gaan als juffers naar de les Lopen liever vlinders na Zonder mathematica…

In 't jaar zoveel was ze een deerne met de fleurige naam Violette tezamen met hare zusteren Constance en Bernadette toog zij jong als ze was naar de kostschool voor juffers en maagden, het pensionaat Sainte Marie Antoinette De mussen vielen en bloc van de daken de koeien lagen te slapen toen ene Maurice van 't voorname geslacht…

En vele heerkens heb ik tegen omdat ik spreek de moedertaal, en juffers, in 't korset geregen, die vinden dit zo stijf en kaal. Maar, och! wat kan mij dit verschillen, 'k ben liever stijf en ongetooid, dan dat gestaag voor vreemde grillen mijn rugge plooit.…

Ja, lieve juffer, inderdaad, Ge zijt bekoorlijk schoon van wezen, En rijk daarbij, wat nimmer schaadt; Ook wordt uw aard te recht geprezen. Wel hem, die gij uw harte biedt: Gelukkig zal hij mogen heten! Maar spreek tot mij van liefde niet... Ik zal Thereze nooit vergeten.…

We gingen er soms met de fiets naar toe Mijn vader op zijn trommelrem-Gazelle De Posbank over, klimmen, dan versnellen Het doel bleek een verrassing: Burger’s Zoo Nu koninklijk. En ja dat ga ik vieren Ik woon in Utrecht maar… ik kom uit Dieren!…

verhullend veile waar die echter lonkt en lacht en wulps verleidt tot scandaleuze pronk en praal as kerft zich een wraakgierig spoor van derf in verwrongen maskers van papier-maché waarin gestolde ogen schuilgaan voor de kille glans van naakt ontwaken in een vreugdeloos bestaan as bezoedelt de guirlande van drie dolle dagen waar jonkers, juffers…

zon zelf te gemoet, Begon te lachen en sprong àp te voet En schortte 't rimplend kleed zóó dat de knie Bloot bleef -- toen stond z'en poosde -- wie Zag in den zomer bij den vollen vliet, Door 't heete weiland, in het blauwe riet, Ooit zoo een boschnimf lachen, was er ook Zingend een leeuwerik vlak bij, al dook Een voren op of dreef een juffer…