Koesteren

Een moment van rust
aan de oever van het meer
de juffer en ik


Hoe ik je bemin en eer: zoveel
zichtbare - als onzichtbare stralen reflecteren
op een opengaande bloem, geurende bomen en struiken met
bladeren en bloesems; uit onverwachte hoek begint zich vlinder in mij te ontwaken.

Rondzwervend schrijf ik stukjes
poëzie over ongeëvenaarde pracht die je deelt
met elk van ons: het uitgestrekte water, oneindige hemel met
de verschillende soorten wolken tot de aarde van waaruit een nieuw leven ontspruit.

Ongekende regels, vrije vormen
of samenhangend geheel van klanken in kleuren
zodat je elke keer weer wakker wordt met een klinkend gedicht
tegelijk ontwikkelen echte gevoelens zich terwijl de gloed van mijn hart blijft branden.

Wanneer ook nog eens een klein
aantal tranen vloeien uit de ogen en langs wangen
me zullen ontladen en ontspannen maar ook onderweg zijn naar jou
O Natuur, je blijft me wonderen van waar het einde nog niet is geschreven of gesproken.

Biografie van deze schrijver

Natuur

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.0 met 1 stemmen 54