Alle inzendingen over Klemtoon

Bij voordracht van mijn sinterklaasgedicht Zit ik hem ongelofelijk te knijpen, Omdat ik merk dat ze het niet begrijpen, Qua klemtoon wordt vaak schade aangericht. Een oproep aan mijn vrouw en mijn kleinzoon: Leg op de juiste plek graag de klemtoon.…

Rubberen namaakneus Doorbraak op hedendaags Peutergebied Dolgraag bedicht ik die Hajirerundesu Maar waar de klemtoon hoort Weet ik dus niet…

(Heden door klemtonen Geen sonnettet)…

Láten we hét hebben óver klemtónen óp hun fundáment staat óf valt het vérs óver hun hórdes springén hardlopérs: pás voor pas úitgekiendé danspatrónen tégenwicht vóor onmuzíkale gnómen máken zij, déze klemtónen, de vóor áls op het ákkerland plóegen een spóor (nóu, nou, he, hé, eindelijk éven bijkómen) kúnnen we nú alsjeblíeft weer gewóon…

Het is toch zaak hoé je die woorden zegt…, hoe de moréle klemtoon wordt gelegd?…

Laat Filip eerst goed Nederlands gaan leren, Qua klemtoon deed hij het behoorlijk slecht. Hij leek verwikkeld in een tweegevecht, Voor echte Vlamingen niet te verteren. Wie dankt ons regelmatig 'voor die blóémen'? Ik ben geneigd als antwoord hem te noemen.…

Regel zonder spatie, klanken zonder kleur, woorden zonder klemtoon, bloemen zonder geur... De tijd blijft het herhalen, en overschaduwt het gelaat... Van onbezonnen vreugde, in kilte schuilt verraad... De vloot der passie zinkt... zoals het langzaam de zee in glijdt het boek nog onbeschreven, onvoltooid verleden tijd...…

Verwensingen spellen fanatieke oren ongehoord lang verse klemtonen uit betrouwbare bron verspreken zij illusies, vangen tongen bot in oeverlicht Dichtgestucte lucht ontketent opgebouwde waarheden vrijwel onvervoegbaar op slinkse heterdaad verhangt zij vuile was, heulen oren eigen schoonschrift.…

met een laagje zink overdekt ben ik zeer gesteld op een genieting die de zinnen streelt zonder zedelijk verval een ingetogen dronkaard met witte strepen aangegeven komt telkens aan de deur dikwijls hevig, maar van korte duur buiten de gewone nachtrust soest mijn witlinnen altaarkleed terwijl een tweede zangstem van klemtoon en ritme verandert…

Meewarig schudt hij 't oude wijze hoofd Hij hoort ze aan, blijft mekkeren en malen Hij weet, 't Is lastig met die dode talen Waarin hij, een der weinigen, gelooft Hij hoort een podcast op de radio Op zijn mobiel, dus via internet Maar heeft het uit frustratie afgezet Ze weten 't niet, zelfs op het hoogst niveau Kijk, dit horlogemerk…

Wij zeggen de modelgedichten na, maar we leggen onze eigen klemtonen. Zij luistert en oordeelt streng. We leren ook voelen. Voelen wat teksten met je doen. Ik voel me vreselijk opgelaten. Wat ik heb onthouden is weinig, maar te banaal voor woorden. Vreselijk grote borsten had ze. Voelen durfde ik niet.…

Wat moet ik zeggen vluchtte ik, en overwoog op welk woord ik de klemtoon leggen zou. Alles was mogelijk door altijd in het moment te blijven. Aangeslagen scheen jij het in het raam te willen schrijven. -------------------------------------------- uit: 'De adem van de zaal', 1997.…

Voorzichtig ga ik weer proberen Om een sonnet te formuleren Door Adriaan mij ooit geleerd Dat ging toen soms wel eens verkeerd Dan wist hij mij te corrigeren De klemtoon anders te fraseren Met ritme, jambe en met rijm Het moesten veertien regels zijn Hij pent zijn lightverse niet meer neer Verblijft bij onze lieve heer Misschien…

Allen die spreken in dialect zetten de klemtoon incorrect maar de Groninger weet weer goed wanneer hij ij of ei schrijven moet. Hij slikt woorden in en knauwt het klinkt alsof hij snauwt ook heeft hij moeite met die en dat, de en het.…

gewoon er middenin wil je me niet in het verleden zetten maar me vormen naar de toekomst gericht waar je nabij vertegenwoordigt door het delen van een woord mag ik meewerken aan het voegen en het tekenen van een vraag zodat jij het lijden kunt schrappen niet passief maar door het inlassen van mijn naam leg jij de klemtoon…

Soms heb ik er toch zo schoon genoeg van, van dat rijmen en dat in de pas lopen van de klemtonen en accenten en regelmatigheid en dan lees ik een gedicht en probeer te voorspellen wat het rijmwoord zal wezen en dan vraag ik me af moet dat nou? Wie had dat eigenlijk uitgevonden?…

De ander zal huilen in de lege schoenen en ze wat bewegen, de kuil in het andere kussen zoenen zolang die daar nog is te voelen maar geen vaarwel bedoelen, ze zal nog een hele tijd knechten en kinderen moeten zeggen welke koud geworden kleren met hun menselijkheden kwijt weg te smijten, weer meer en hartverscheurend klemtoon leggen op de…

Ik zwem langs het gedicht en neem een hapje, spuug het weer uit; verkeerde klank of klemtoon. Ik ben geen snelle dichter dus, dat snap je. -------------------------------------- uit: 'Een tuil zeeanemonen', 2000.…

Regen legt een vlies over de gevels Weekt de knollen van een sierplant Verduistert de vergeten krant Wekt nieuwe tinten, andere klemtonen Zoals klei van korrel en kleur verschilt De schubben van een reptiel dat in lover vlucht De schil van een rottende vrucht Regen neemt het niet zo nauw Haalt de ziel uit dingen Regen drenkt het drogend…

door gebruik van twaalf lettergrepen – snakken naar een eigen plek en daarom slepen we twee maal vier zinnen in omarmd rijmcouplet wat nu nog rest wordt duo trio, dat past net in terzinen – mij klinkt deze naam benepen – die een wending moeten kunnen onderstrepen waarmee de kern van het gedicht wordt neergezet bekijk tot slot heel goed de klemtoon…

Vrijheid en regeltjes: dichters probleemgebied. Is het zo erg als ik lekker wat speel? Kijk, hier een voorbeeldje: Óverbeklemtoning. Hartstikke fout, maar hier héél functioneel !…

Lispelend als een kind dat biecht De voorgekauwde zonde verraadt Schijnzwanger van haar lied Met ronde klemtonen opwaaiend Beken ik dat ik broos ben Met de lage altstem die vloekt Om het simpel gebed van de mens Ik lees de welving van haar bovenlip De groef die ik te gretig openwoel Haar dubbele tong die een glimp onthult De tand die glanst…

op een nageldun, kamerbreed scherm ik koos voor een moderne snit met golven die zich in grillige bochten wringen weerborstels die speels uit mijn kruin priemen de kapper belooft een wonder een gelaagd oppervlak teder maar overweldigend hij hecht een streng aan de haarwortel strooit glitters op mijn wimpers kiest voor een verrassende klemtoon…

Wilde toch nog graag jouw aandacht even een ieder kleurt ook echt zijn eigen leven, ik weet, hiermee is nog lang niet alles gezegd het is maar net waar je de klemtoon legt.…

Met indrukwekkende Latijnse namen Is elke bloem of plant er opgesierd, En reken maar dat het er telig wiert Dankzij het werk van louter vakbekwamen. Elk raad ik aan om er eens rond te lopen: De Hortus Bonaticus is weer open.…

uit versteende woorden kan ik geen brood bakken dit opent geen zoete deuren woorden maken pas op de plaats raken hun keerpunt ik weet wat ze doen aan de binnenkant (nog altijd vraag ik om het deeg waarmee ik zacht kneden kan als warm verschijnsel) maar ik schuil weg als jij de klemtoon verkeerd legt op dat ene woord nou, daar struikel…