Het
Wat moet ik zeggen, zei ik
om het niet te hoeven zeggen.
Veel stilte na het omgedraaid contact.
De motor tikte, de regen regelmatiger
op het autodak, veel stilte veel wit
om de woorden dacht ik me al
een scène in. En zo onhoudbaar
lang keek je, leek je van vlees
geworden vraag. Wat moet ik zeggen
vluchtte ik, en overwoog op welk woord
ik de klemtoon leggen zou. Alles
was mogelijk door altijd in het moment
te blijven. Aangeslagen scheen jij
het in het raam te willen schrijven.
--------------------------------------------
uit: 'De adem van de zaal', 1997.
Inzender: nj, 3 juni 2024
Geplaatst in de categorie: emoties