Alle inzendingen over Koen

In rijen staan ze, daar ze smachten naar Koen, die hen zo fijn verwent, gedreven op hun beurt te wachten. Zo graag gaan zij met Koen op stok. Bij ieder staat z'n lid bekend als knuppel in het hoenderhok.…

Een ochtend onheilspellend stil Eenzaam in mijn bed verlaten De angst verlammend, akelig kil In stilte lig ik, snik ik, bid De engelen ongenadig Leven en dood in hun bezit Het bed voelt koud, mijn wereld klein Roerloos verbijt ik de krampen Onheil spreekt in snijdende pijn Dan breekt er iets binnen, subtiel Warm vocht verdrijft…

Ik zag – het was het puntje-van-mijn-stoel-werk – Dat Koen verloor met één duimbreed verschil. Geloof maar dat die bitter smaakt, die pil, Dat zag je wel aan zijn chagrijnig smoelwerk. Koen leerde wel, mocht hij dit weer beleven In het vervolg geen duimbreed toe te geven.…

ze gaan het liefst met koen op stok.…

Toen sport nog sport was vier maal goud voor haar Ook bracht ze menig mannenhart op hol Heel Nederland ging juichend uit zijn bol Ze kreeg een fiets als dank, een mooi gebaar Ik ken haar naam alleen van een plantsoen: De topatlete Fanny Blankers-Koen…

Koen Geens ging gezwind naar de koning Sire: iedere Belg wil zijn woning dat is hun probleem een maag vol baksteen en geef mij een mooie beloning…

Chris en Koen Wauters rocken voor 't land tot ergernis van de Flamingant. Koning Albert II huppelt dartel mee en verheft hen straks in de adelstand.…

Een heldenstatus, koen en onverschrokken, koelbloedig, altijd moedig, steeds paraat, dat wilde ik beslist, ik werd soldaat en ben krijgshaftig naar Irak vertrokken. Nu zit ik hier, onfier ineengedoken. Ze schieten terug, dát was niet afgesproken !…

Hij bond de strijd aan met de Saracenen De koene koning uit het Roelandslied Wie van hem afstamt zegt de sage niet Hij liet een harem delen in zijn genen De Christen-koning werd gekroond tot keizer Door zijn minuskel werd Europa wijzer…

De onuitputtelijke Koen de Kort... Dat zijn pas renners waar ik blij van word Al pakten ze geen hoofdprijs op 't end De heroïek bereikt het bovenmaatse In net-niet-vluchten en in ereplaatsen…

‘Ik heb verloren en dat wil ik niet’ Zo sprak Koen na de vijftienhonderd meter Hij gleed en streed, hij kón gewoon niet beter Miniem verschil, wat gaf dat veel verdriet Het was een mooie tijd van Zbigniew Brodka Voor ons geen bakkie troost, voor Polen wodka…

welkom in ons geheugen, de intimiteit van dankbare herinnering, waarin jij, – arm in arm met jouw koene ridder – met ons meeloopt; voor – achter – boven – in ons voor altijd!…

een lol Door prachtig over tartan te zweven Een hele natie bezweren Ook stijve harken schieten vol Haar niveau bleef onverstoorbaar solide Niet door tegenlag uit haar lood te slaan bleef ze er in elk nummer koen voor gaan Niemand versloeg die lopende Bolide…

Blije, blonde bliksemschicht Veel rapper nog dan Fanny Blankers-Koen Hoe wonderbaarlijk toch dat Neerlands hope Zo snel is als een ranke anti-lope!…

In Friesland is us Atsje overleden, Meervoudig schaats- en wereldkampioen, Die net als eerder Fanny Blankers-Koen Na(ast) haar gezin haar tijd aan sport besteedde. Topsporters met daarbij nog een gezin, Twee vrouwen met de status van heldin.…

Bij haar Valt de leegte in het niets De kracht van haar zijn legt een band Van verbondenheid Alsof ik niet bewegen kan Dat ik verloren loop in haar zijn Het heelal is te klein voor haar ziel De zon te koud En venus te klein Daarom voel ik me een reus bij haar Dapperder dan de koene ridder En leuker dan de nar Dat alles Door haar…

Zoals wij allen ongetwijfeld weten, Was “onze” huisvrouw Fanny Blankers-Koen Olympisch sprint- en hordenkampioen. De Britten echter, waren dat vergeten. Vandaar een fel protest: “Wel hier en ginter…..”. Nu siert haar naam de halte van een Sprinter.…

Zouden ze vergeten wat ze met koene woorden schreven op daken en gezichten van sprookjes die liever werkelijkheid willen worden en beginnen met een verlangen naar ongeluk ? Of zouden ze de tijd weer delen en weten en zonder woorden alleen in schaduwen bestaan ?…

het is niet alleen het huis dat verdwijnt het is ook de dood die ongenood zijn intrek neemt meermaals op mijn schouders klopt ik wuif het weg als een vogelveer is zij een engel misschien ik denk aan de hand van een moeder hield zij me vast ik weet het niet aan de duiven van een vader die de tempel in en uitvliegen altijd in de…

We lopen enkel nog op kunststof schoenen Op sneakers, met een plastic onderkant Zoek het maar op, in wolters of in koenen Echt leer is haast verdwenen onderhand!…

Hij was geen heilige en ook geen zondaar hij was geen koene ridder en zeker geen lafaard Hij had geen ijzeren dicipline maar sloeg zich erdoorheen hij was geen robot of machine ze noemde hem 'vreemde eend' Hij was geen stoere Harry soms was hij wat verstrooid hij hield van zijn vrijheid, was geen vogel die paste in een kooi Hij was…

De stilte doorbrekende Echo die koen De slag der gedonder voorafgaand verlicht met stervende flitsen en dood bliksemlicht.…

Eerste geluiden van de dag, mijn ziel zingt al -- mee met de wereld.…

Ik lig naast je op bed. Je wilt niet slapen. Ik wrijf over je wangen. Je zit al te gapen. Zachtjes praat ik tegen je. Dat ik je mis en van je hou. Je moeder heeft me verlaten. Me laten staan in de kou. De tranen rollen over me wangen. Ik wilde er altijd voor je zijn. Ik heb alles voor je over. Jou moeten missen doet me zoveel pijn.…

Ik zit op het strand. Ik zie de zon wegzakken in de zee. En ik moet denken, denken aan jou. Want je kon niet met me mee. Het gaat niet helemaal goed met je. En dat doet me erg veel pijn. Het gaat thuis niet helemaal goed. En dat is voor jullie allemaal niet fijn. Je bent ook vaak verdrietig. En in jezelf ben je boos. Ik kan je alleen maar…

ik ken je niet ik weet niet wie je bent ik weet niet waar je woont ik ken je gevoel niet maar ik weet dat je bestaat ik weet niet hoe oud je bent of je goed of slecht bent ik ken je niet ik weet niet wie je bent en waar je woont en als ik je dan ooit eens tegen kom zal ik zeggen in mezelf ik ken je, maar jij mij niet.…

Penetreer het papier Het inkt droogt zijn blauwe tranen Maar ze blijven zichtbaar Voor iedereen te aanschouwen die er oog voor heeft Deze manier van verwerken Doet menig mens verbazen Bewondering voelen Of gewoonweg haten De inkt kan door schrijvers’ tranen Het papier ook weer verlaten…

de glazenwasser is er weer hij klimt omhoog op weg naar een hogere sfeer houdt hij het droog zo hoog het is een man net als ik windt me op zo'n hijger op een trap zweet breekt mij uit zal hij mijn bovenraam ook gaan doen alsof ik er in stik de spanning maakt mijn denken krap kom, wees koen vraag hem voor een bakkie en geef…

Oh, hoe mijn lendenen zachtjes smachten naar kring'len sleets omhuld Oh, hoe ik put uit mijn gedachten mijn handen met genot gevuld Stil edoch verholen bijt mij de maan In bevelen reeds bevolen van donker cellofaan Oh, hoe de bloemen grof verwelken immer dor in net te groen Oh, hore, zij die duiven melken zo dapper en zo koen.…

Weer een saaie dag Alles is wat het lijkt zonder fantasieën ik ben geen professor T die Jeroen Bosch laat schilderen wat er aan de hand is: alles belichaamd als wat het is en dus transparant De stad is groot, maar klein is mijn uitzicht, alsof we ver weg van elkaar leven in ruimteschepen, bebouwde kommen zo klein als gehuchten…