Alle inzendingen over Kruispunt

Plots sta je daar dan op een kruispunt Een kruispunt in je leven En je hebt je gps niet bij Welke weg ga je kiezen Is er nog wel een juiste weg?…

Lopend op de weg van mijn leven Zwevend in de zee van tijd Moet ik geven en nemen Door het lot geleid 2 wegen die elkaar kruisen Dat moment vergeet ik niet gauw Een afdruk van de zon in mijn ogen Zo is die herinnering aan jou 2 wegen die hun weg vervolgen Hun kruising was slechts één moment In liefde was ik verzwolgen Ik ben blij…

Op een kruispunt in je leven, schakel je verstand dan uit. Je komt tot een goed besluit, als je je hart de leiding zult geven. Stralend ga je dan op pad. Je leven zal aan glans gaan winnen, er woont vrede bij je van binnen, die je niet eerder bezat.…

Vanaf Kattenburg over het plein recht door het rode licht naar het Scheepvaartmuseum gefietst Dat nog jaren dicht bleek te zijn met voor de deur twee oudere heren die naar dat licht zaten te staren Op hun knie ieder een briefje met kader voor een turfrubriekje Ik vroeg of ze auto's noteerden Ze hadden er allebei één staan Nee zei de…

Licht vertraagt het landschap stokt in een verstild kader het kruispunt vult de ruimte het asfalt trilt onder wat hitte de akkers slaan bruin uit warmte draagt zingend nog wat wind weg de voetganger van achter het kader genomen stopt in dit desolate plaatje het kruis slaat een zucht van verlichting haar bestemming is die van smal…

eens was jij een kruispunt van blikken een opgaande zon nu een sliertje westerlicht uitstervend boven zee…

Kon ik nog maar even wachten Maar het leven duwt me voort Naar dit kruispunt van gedachten Naar die storm die niemand hoort En de vragen die daar wachten Op een eerlijk duidelijk woord Want als de stille jammerklachten niet worden gesmoord Zullen ze deze liefde slechts ontkrachten En wordt ons geluk vermoord…

Het snijpunt van twee lijnen geeft een evenwicht onze levens kruisen op één enkel punt korte momenten in dit leven zijn we één en lopen samen hand in hand tot onze wegen scheiden na dit kruispunt vloeiend uit elkander gaan…

overbevolkt, mijn dood heeft geen wensen in de kieren van zijn adem en ontnuchtering zetelt de wens die dan toch ongenoeglijk maar duidbaar de kans creëert door hongerige staven te scherpen die het lichaam zullen breken het heeft gebietst, gezadeld in zijn eigen octrooi hecht het bloed niet langer aan het leven het spectrum kent geen eer op het kruispunt…

God woont niet meer in Nederland vandaag Ik dacht het al maar nu is het bewezen Daarnet heb ik het in de krant gelezen en hoe nu verder is de grote vraag Gelukkig is geloof geen wetenschap Geloof mij :t is een doordeweekse grap…

De littekens op hun zielen blijven zeurend delen De open wonden blijken niet te helen hoogstens mee te dealen Het tonen van echt berouw kan enigszins verlichten De open wonden die hen nog meer verplichten aan echte liefde, echte trouw!…

een goede morgen op het kruispunt stoplichten rood met denklussen…

In rook vervlogen - op het kruispunt speelt de wind met rood papier…

in rook vervlogen - op het kruispunt speelt de wind met rood papier…

onzichtbaar uit de prille vrucht, onomkoombaar voor elke vloek of zucht in een bekend bestaan, veegt de laatste zon de sproeten van mijn gezicht en de gewogen woorden uit een gedicht, in de kromming van de tijd vergoten, spiegeling uit voorspelbare bron, gewichtloos, doorschijnende bestemmingen voorbijgeschoten, om op onbekende kruispunten…

Al zoekend naar de diepgang de nieuwsgierigheid voorbij dromend over al het goede voor mij zoek ik de weg die ik verlang De juiste weg niet waargenomen het kruispunt ooit al wel begroet misschien dat ik de diepgang toch ontmoet als ik de weg zal blijven dromen Opnieuw zal ik op het kruispunt kiezen keuze is mijn macht Dit keer zal ik mijzelf…

Mijn wegen gingen als ze gaan, tot jij zei tof, dat vind ik jou, van wie ik hou; toen kwam ik op een kruispunt aan.…

Het gevaar zit in een klein hoekje echter ’t kruispunt is enorm toch zei de automobilist “ik zag haar niet”?…

Ik kan alleen maar hopen dat god ons in een ver verleden en in al zijn scheppingsdrang gescheiden heeft met alle liefde en dat het jouw bestemming is evenals de mijne om snel weer tot elkaar te komen op het heilige kruispunt der lotgenoten.…

ze draalde op het kruispunt in haar hand de vogelkooi voor de vergeten vogel het was bijna ochtend in de donkere vijver dreef een rozenknop ze dwaalde af met open ogen verdween ze acher de pieken van het gebergte…

Ik kan alleen maar hopen dat God ons in een ver verleden en in al zijn scheppingsdrang gescheiden heeft met alle liefde en dat het jouw bestemming is evenals de mijne om snel weer tot elkaar te komen op het heilige kruispunt der lotgenoten.…

Sta ik op het kruispunt van de waarheid dan zie ik de toekomst die nergens op wil lijken en is mijn geluk elke dag waarin ik naar mijn eigen dagdromen mag kijken.…

Zijn of niet zijn, Woorden die Ten diepste Hamlets ziel Hebben gedragen Op het kruispunt Van zijn leven, Krijgen een andere Dimensie als ik Besluit er niet Meer te willen zijn Omdat het zijn voor Mij heeft afgedaan, Mijn leven genoeg Is weggekeken door Hen die mijn Leven nooit hebben Zien zitten…

ik heb al op vele wegen gestaan vaak wist ik niet meer hoe te gaan door zijwegen en bochten heb ik me heen gevochten op kruispunten en viaducten heb ik lopen zuchten ik liep daar maar te lopen en stilletjes te hopen dat ik eens zou weten hoe mijn doel gaat heten…

verkeerslawaai nadert opnieuw het razend monument op 't harteloze kruispunt van onheilspellend leven tussen de stille bloemen zoekt zij beschroomd naast zoveel groter leed haar plek voor niet vergoten tranen…

op het kruispunt van gedachten hangen dromen in touwen de tijd ingaand als een klopgeest toegelaten in de zachte delen van onwetendheid op haar dooie gemak zeilend tussen duim en wijsvinger lonkend naar mijn geestgronden als voer voor mijn intellect…

Kijk naar die wilg een bos van twijgen op wat zijn kop zou moeten zijn uitgehold om er doorheen te kijken getordeerd de dood op 't lijf stilzwijgend gehavend de toorn voorbij op de hoek van een wei op een kruispunt van twee wegen…

Waarom nog verdwalen, twijf’lend bij een kruispunt staan, als er Een is die reeds elke weg is voorgegaan?…

Staande bij het zelfde kruispunt op de dode helft van het spoor is het alsof je niets meer hoort niets meer ziet dan leegte Traag slepend vervolgt zich de weg in zuigende modder zonder bodem neemt de zwaartekracht weer toe genadeloos als de botte realiteit Dit is niet het goede moment om nu hier te zijn zonder koers niet klaar voor een…

Wat je niet hebt gehad of gedaan trekt vooral als de rek uit de tijd is gegaan en je bestaan is gereduceerd tot de vraag wil ik sterven zoals ik nu leef…