Alle inzendingen over Leipheimer schuift

hij is meesluipend maakt zelden klappers vooruit rechtdoor neemt nooit zelf initiatief leeft naar regels erkend ook administratief beent sparend bij op tandjes en trappers lepe leipheimer laat aanhankelijkheid zwaar wegen pas contre le montre zal hij solo de tour aanvegen…

Ze schuift het boek opzij klapt het dicht het is stil zegt zij, ik knik het is hier stil en vrij.…

Voor Gaston Burssens Onder de maan schuift de lange rivier Over de lange rivier schuift moede de maan Onder de maan op de lange rivier schuift de kano naar zee Langs het hoogriet langs de laagwei schuift de kano naar zee schuift met de schuivende maan de kano naar zee Zo zijn ze gezellen naar zee de kano de maan en de man Waarom…

Haast elke Pool verliest bij ons z'n baan Terwijl in Pólen afgedankte banen In handen waren van de Koreanen De tijd maakt die tendens thans ongedaan Zo gaan verschuivingen elkaar te boven: Waar niks geschoven wordt, wordt veel verschoven…

Het morgenraam schuift blauw en blinkend rechthoekig door mijn dromen heen. Splinters geluid doorboren mij en blijven steken in mijn hoofd. De klok slaat waarschuwend alarm en dreigend rolt de kamer op mij aan.…

Zijn oog glijdt aan het vreemde oog dat haar oog is Zoals een zeil aan d'einder schuift Daarvan gij denkt nu schuift het om de einder om Maar lang zo glijdt het zijn glijden al maar door Zodat het roerloos hangt aan d’einderkom Of roerloos ligt in d’einderkuip…

Gezapigheid troef het lood dat losgeschoten de slokdarm in schuift.…

[Haiku] als een envelop schuift daglicht onder de deur van het lege huis…

Traag schuift de schaduw voorbij de vijveroever naar de avond toe.…

Ik kijk naar de maan voor troost, maar ze schuift verder – zo troosten manen.…

Van licht tot donker een laag wolken schuift voorbij in de openlucht.…

Het regent zachtjes witgele krans om de maan een wolk schuift erlangs…

Zacht schuift de zon langs de einder heen zacht schaduwen warmtestrepen over de tijdslijn heen kind als zon en schaduw grenzeloze vreugde geen blok meer aan mijn been zo schuift de zon schaduwstrepen door de tijd zo brandt zij door de jaren heen denkend aan de tijd lichtend lief kind van de eeuwigheid.…

Fier het schuift zijn werelden terzijde en wordt als adem adem in haar zoen.…

Een donkere wolk schuift over me heen de wereld vol mensen maar toch voel ik me alleen…

----------------------- ------------------------------------ regen op het raam een wolk schuift voorbij de zon de meeuw zweeft op licht. ------------------------------------ ----------------------…

het maan zilver schittert voor mij waar donker diep de vijver troont schuift de zilveren maan voorbij de koude nacht die sterren toont en rust het water rimpel broos in stilte van het ogenblik en deinen zacht de eenden kroos tot troost voor mijn bezwaarde ik schuift de zilveren maan voorbij en sprankelt nog gevoel van mij…

Het plakt zo nee het plakt niet maar het schuift zo nee het schuift niet maar het zakt misschien wel weg en wie zakt mee. En zelfs niet even gaat het want men weet hoe even werkt in levens nee? ------------------------------ uit: 'Laatste lezers', 1994.…

Als de dag de nacht opzij schuift En tot het verleden verklaart Dan weet ik wat ik nog niet wist toen gisteren morgen was…

‘de tijd is een kind dat met damstenen schuift en het spel bepaalt’ was dat maar zo heracliet je maakt me blij en bang…

wolk glijdt voor de maan maan schuift achter wolken weg wat beweegt mijn blik…

onder de grijze slierten schuift de zilverblauwe rivier boven de bergen schuift het oog van de zon de bron rijzend uit de zilverblauwe rivier peinzend rust mijn oog op het watervlak wenend om de schone lelies die zijn gebroken om haar witte hart dat voor de wereld niet bestaat ontwaakt, blij ontwaakt omdat…

Zacht raak jij zinnen in harten groeit verlangen schuift jong gras opzij…

Een gordijn schuift voor het nu. Mannen worden weer jongens.…

De dag schuift langzaam voort en de muziek roept beelden op van lang geleden, van kind-zijn en dromen, van geborgenheid tot over de grenzen van de tijd.…

Woeste rotsen Een grijze Kolos Stampend en stampend Een landrug Tart zijn lot Raast Breekt En schuift op…

je hangt hier, stil er is niemand die jou opzij schuift en nog kijken wil geplooid voor het venster maar wie wenst er te kijken door glas naar wat er niet meer was je mocht er zijn…

er schuift een wolkje voor mijn ziel m'n hart verliest zich in een duistere pijn ergens achter in december schijnt nog licht te zijn…

De zon schuift Steeds maar achter wolken Wolken steeds maar Voor de zon Ik weet nog goed Hoe deze morgen Zonnig Wolkenloos begon…

schaduw schuift over de muur bloemen sluiten zich in schemer donker schurkt een oude boom takkentaal schampt verlichte ruiten…