Alle inzendingen over Luchtkasteel

Om het allemaal maar te kunnen vergeten bouwen we luchtkastelen op de ruïnes van ons verleden Paleizen waar we in wegdromen Onszelf koesteren in de waan van veiligheid en vertrouwen En we bouwen en bouwen en bouwen...…

Ik was jouw lente jij mijn zomer we waren zon je maakte me een dromer tot je verdween in een bel van sop; een lege hemel achterlatend, denk ik: jouw luchtkasteel gaat niet meer op.…

in hoge wolken zoek ik een hemelse prins zachte wind steekt op…

Wanneer een vlieg op het behang, een dodelijke spin blijkt tja dan, zijn de poppen in het luchtkasteel als marionetten aan het dansen!…

binnen bescherming toch uit de hand gaan lopen het geeft de voorkeur luchtkastelen zijn intens ze laten je ademen…

Ik zou willen dichten in ritme van deining der zee met woorden die kabbelen als golven bij zachte bries wuiven als helm op duin licht zand op doen waaien. Strooien mijn gedachten langs helder blauwe lucht of in sterrennachten zenden naar licht der maan laten vliegen over horizon om daar in zonlicht verder te gaan.…

Vlieg met me mee langs de sterren. Neem me mee naar de maan. Laat mij geloven, Dat sprookjes bestaan. Vlieg met me mee over de wolken, En leid me naar de zon. Laat me nog èèn keer geloven, Dat ons sprookje zo begon. Leid me nog èèn keer de wereld rond, En zet me dan met beide benen, weer op de grond.…

voorzichtig tastend en later overmoedig als pelgrims op weg naar weer een nieuwe maan kil en koeltjes zoekend naar een warmbloedig bestaan in de striemde regens van verdriet met vage vergezichten in het verschiet Achter de kale trede een steile klim naar een wijde blik achter de horizonnen waar geleden verleden zich snel en slim vermengt met luchtkastelen…

ik kleurde vroeger met m'n stiften het ene na het andere kasteel dat ergens in de lucht, of wist ik veel, bestond en niet alleen maar in mijn schriften in mijn beleving waren al mijn giften de variaties op één groot geheel waaruit het ideale tafereel waar ik het oog op had, zou zijn te ziften een tekening van Jezus aan het kruis of sjouwende…

Ik lig stil en staar naar de wolken en wil met ze mee figuurtjes maken Tot mijn grote verbazing zie ik figuurtjes die ik daar maakte ook hier kan maken Er is geen verschil Plotseling overheerst een intens gevoel van vreugde en geluk mijn hart Want, ik was nooit echt weg geweest.…

Een aannemer uit Hazerswoude die zijn personeel niet vertrouwde ging zelf aan de slag 'k wist niet wat ik zag toen hij daar een luchtkasteel bouwde.…

in lege uren verspelen minuten hun verwachtingsvol spel tegenstrijdige emoties en verlangens opteren voor snel om zinloos te vullen door realiteit in luchtkastelen te hullen golvend op wind spelen als kind met vuur van het moment grenzen verkend tot jij opent in een vergezicht ik dicht bij je wil zijn nog vertraagt tijd als…

overdreven hoop dat jij mij ook ziet al zijn we heel verschillend toch spook je door mijn hoofd ik ben dan ook welwillend als door jouw mail verdoofd ik luister naar je woord al is er geen geluid mijn liefde aangeboord ga daar nu maar van uit ik wil van je houden maar niet enkel virtueel dus laten we gaan bouwen aan een heel mooi luchtkasteel…

Jij was de ridder, en ik speelde de prinses Spelend in ons grote luchtkasteel Zingende gevechten, en ik las jou de les Op mijn grote troon van rood fluweel Luchtkastelen bouwen, dat doen we nog wel Op een andere manier dan dat we deden Nog altijd ben jij als mijn ridder, jawel En ik jouw keukenprinses tot op heden.…

Met het drijven van de jaren bouwden zij mijn luchtkasteel waar ik dromen kon de dagen op de allerhoogste deel met mijn vlindernet vol vragen en mijn hemels gekrakeel konden zij mijn zucht verdragen was geen wervelwind teveel Speels verdroomde ik verhalen die ik speelde -één voor één hoog daarboven voor de sterren en de wolken om mij heen…

Ik noemde je mijn allerliefste Je geur bedwelmde me als een zee vol jasmijn De zoete fluisterwind was je gezang de weemoed van het zomerse land je gewaad In de lach van je ogen zag ik een wereld die blij danste in zon en maanlicht Maar aan het eind bleek het sprookje even bedrieglijk als de schoonheid van een luchtkasteel…

Je komt natuurlijk zwaar bedrogen uit Wanneer je een "chateau" huurt "en Espagne": Kijk maar eens in dat oude schoolboek van je, Dan weet je weer hoe de vertaling luidt. Of had je soms geen Frans in je pakket? Dan word je nu vakkundig afgezet.…

Van bladeren bouwde ik een fort een spiegeling van broze idealen dat reeds bij de eerste tegenwind verwaaide als een luchtkasteel meer en meer vult de slotgracht zich met alle oude bladeren tot het laatste idee verstikt in een massa rottend blad wie niet worstelt komt niet boven wie schrijft blijft meestal nog drijven al is het soms als…

hier, op de puinhoop van je zelfgebouwde luchtkasteel besef je, ook jij bent maar een mens ook jij krijgt, net als iedereen, in het leven je deel en soms is dat leven hard, krijg je niet zo veel zoek dan naar nieuwe kansen en laat je luchtkasteel voor wat het is het is toch maar gebakken lucht, illusies die je niks opbrengen ga weg en leef,…

Kastelen in de lucht in een zucht klim je er naar toe.…

En daarmee werd ze wereldkampioene "luchtkastelen bouwen" !…

Ik heb geen geld en geen juwelen, Voor 't meisje waar ik veel van hou, Geen woning om met jou te delen, Maar ik heb mooie luchtkastelen, En die zijn allemaal voor jou.…

zonder woorden bouwt god hoge wolkentorens tot een luchtkasteel…

Reis in de wolken Zovele luchtkastelen Verbeelden mijn droom…

in het luchtkasteel maakt de luchtfietser zich klaar een hemels gezicht…

Water naar de zee Luchtkastelen op het strand Neem mijn liefde mee…

jij bent mijn fundament ik bouw alles wat ik wil op jou zelfs mijn vele luchtkastelen...…

Mijn man is een fantast lacht de dichtersvrouw hij speldt vaak luchtkastelen op mijn mouw…

Zomaar een dag schrijven wij luchtkastelen in het zand gewoon omdat het mag deze nieuwe geboren dag schrijven wij kastelen in de lucht zolang wij maar blijven dromen bliven wij geloven alles gaat uiteindelijk open zolang dromers en klaprozen zingen luchtkasteel met zijn gote vlindertuin zijn open Nu…

De koeien moeten weg, zo ook het groen voor alle buitensporig grootse plannen van harde, niets ontziende vastgoedmannen die zich allang zien zwemmen in de poen. Het vlakke land en vele poldersloten zijn slinks door slimmeriken opgekocht die in hun niet te stuiten hongertocht naar 't grote geld totaal zijn doorgeschoten. Hun luchtverkoper…