Alle inzendingen over Naaldbomen

In dat septemberlicht onder de naaldbomen vonden wij ons huis terug.…

In donker naaldbos glanzen lariksen goudgeel, geraakt door herfstzon.…

ze aaide de bast die groen zwart afgaf aan haar handen geen vies gezicht ze wist wat er komen ging in het eerste contact na de storm het was chaos geweest toen de aarde onder de kracht van een vallende wind spleet naaldbomen met een kort dikke puntwortel voor de kap in een rij vielen in bosjes op de zij een enkeling is…

Een volmaakte dag die nog volmaakter zal eindigen, Een nacht waarbij de zon prachtig afscheid neemt, Een ochtend waar de zon mij omhelzend wakker schudt, Een droom in het leven; een levendig leven, Een zonnebloem gegoten in een rode roos, Een perenboom omgetoverd tot een naaldboom, Een persoon zonder personen, een persoon zonder lach; een levendig…

Wind heeft langzaam de rug toegekeerd Regen blijft voor de natuur een zegen Druppels die zich aan takken regen Stilte uit het bos in gedachten geconfisqueerd Het spel van gelatenheid Door de natuur voorbereid Gezonde geuren door naaldbomen gegeven Gemoedelijk beleven Rust is gewild Inzichten door sferen gegeven Het bos laat je anders beleven…

Naaldbomen, ooit zelf geplant, lopen langs de jaren, dag aan dag. Ik groet de vogels, wil even aaien met mijn duim en het zicht op het heden; voortdurend. In deze ronding is alles vreemd. Alleen bladeren vallen op dit gras als veel te lage, grijze wolken. Vrienden lijken op zichzelf. Ik klapwiek vruchteloos.…

beheerst wuivend met hun krachten Soms, even, als de koele winterwind hun takken, twijgjes, streelt dan spreekt het groene hart voor elk goed geschapen mensenoor verhalen van dravende passanten al wat in haar schaduw speelt dan ruist het woud, verklapt het de geheimen van ieder lopersspoor het bladerdak fluistert, de eeuwig groene naaldboom…

lokt in natuurlijke kleuren in de verte het glinsterend lichte zand onder een groen polig opschietende helmrand in afnemende vloed krult nog steeds in het schuimend wit het welkomstlied van de blauwe zee anders was vroeger met opa familie en paard en wagen langs de zeeweg van heiloo naar egmond aan zee door duingebied vol naaldboom…

O langvervlogen carrièrebegin met zelfverkozen damescolbert over bureaustoel en uitzicht op kleine door glas omgeven binnenplaats, Japanse naaldbomen, witte keien, fonteintje... ----------------------------------------------- Uit: 'Raster poëzie', 2004.…

De weg is leeg Loopt stapsgewijs omhoog Maar kilometers lang En eindeloos rechtuit Naaldbomen tientallen meters hoog Als zwarte gestalten Aan weerszijden van de weg De maan schijnt zwak Verft de hemel donkerblauw Het einde van de helling komt in zicht De bebossing houdt acuut op En plots loopt de weg weer naar beneden Een gigantisch dal…

Deze naaldboom in knop oogt al kwiek. Kijk, die berk daar steekt zijn liefdessterke arm in de takjesharen van een beuk, zonder te blozen. De reus Sequoia ontdooit zijn geur bij de reuk van rozen en de zuidenwind bewaait zijn babyschors, fraai en warm. Beuken als afgeplatte giganten geven rust en schaduw.…

naast me in de kroeg te kletsen te vaak is mijn humor een lach waard ik meld haar stil en uiterlijk bedaard mijn flauwe grap waarderen is mij kwetsen ze zit voor me in de vernieuwde kerk ze doorkruist in vele bochten het zwerk haar blik lokt over haar schouder sterk en lokt mij naar haar bloemenperk dan klim ik naar omhoog heel hoog waar naaldbomen…

Bewonder even naaldboom! Fijne dagen! ------------------------------------------- SPIJTPRIK O dennenboom, wat zijn uw naalden schoon Kan ik bij u mijn boosterprik nog halen?…