Alle inzendingen over Oertijd

versteende honing beschermt een piepklein vliegje de oertijd ontvlucht…

Geboren in een verre oertijd en nooit meer doorgegaan. Zij gaat met anderen parallel, ze gaan van klein naar groot. Zij weet niet beter dan dat ik van altijd ga naar dood. Maar nee mijn kind, ik ga niet dood, ik heb het eeuwige leven, ik ben van oertijd tot vandaag altijd hier gebleven.…

Het bos- of weidebeekje drenkt en laaft zijn omgeving behoedt het leven in hem is niet te vergelijken met rivieren als Rijn en Maas doch door oertijd gewrochten mag het evenzeer bestaan.…

In je gedichten leef je, Kun je onbekommerd reizen Door de tijd, Kun je schrijven Hoe de oertijd was, En na jouw tijd De eeuwigheid - Voor ons werd je Stilaan een vreemde, Die onmerkbaar uit Het zicht verdwijnt…

Wie ooit in Staphorst rondgekeken heeft Weet dat men daar nog in de oertijd leeft…

Reeds in de oertijd waren wij seksisten. Dat zie je aan een beeldje dat men vond Met borsten en met billen, fors en rond Terwijl het lijfje wel een hoofdje miste. Wij waren toen waarschijnlijk allen apen, Maar naar dit beeld is dus de vrouw geschapen.…

Ook over twee jaar wordt dit beeld bereikt, Wanneer je met de oertijd vergelijkt.…

Een vreemd verschijnsel was die strippenkaart Waarover men diens gram geregeld haalde Omdat men dubbel voor de helft betaalde: Twee strippen waren slechts één stempel waard! 't Is iets onwennigs uit vervlogen dagen Een nieuwe kaart biedt voortaan stof tot klagen…

Als oertijdman was u geoutilleerd Met kleine harde stekels op uw penis En in uw grot was het dus dikwijls menis Want was zij ergens niet van gecharmeerd Dan had zij op haar meest intieme randjes Een hele rij met kleine scherpe tandjes. AMSTERDAM - De penis is ooit uitgerust geweest met een soort kleine weerhaakjes. Dat hebben Amerikaanse…

de zeeën zijn oeroud, en wij mensen, ach, wij komen en gaan. maar het zout van onze wateren stroomt in ons bloed, kalk zit in onze botten. en, elke keer als wij op het strand lopen geven we spontaan toe aan dat oergevoel, zonder schaamte gooien we ons schoeisel in de ruimte en ontdoen ons van de geritste en geknoopte ballast, rennen…

Wonderen bestaan nog Soms te mooi om waar te zijn Laten we ze koesteren Mysterieuze groeten Uit diep verzonken genesis In eindeloze eeuwigheid geboren voor de dageraad der aardse zonnetijd…

Ze krijgen hier twee daagjes, ai, niet veel Want elders in Europa plenty weken Is Mark soms in de oertijd blijven steken? Hij riep toch: “langer is controversieel” Nou moe! Nog langer Rutte als premier Da's pas een écht controversieel idee!…

Ergens uit oertijd wacht een week skelet misschien in klei of zand op oog en hand; een teken van leven.…

Vanavond trok de mist over de wei alsof de aarde zich opende en het grondwater buiten zijn oevers trad paarden en koeien raakten vlot en als in een moeras uit de oertijd dreven tenslotte alleen nog koppen en ruggen voorbij van het geboomte aan de overkant maakte zich iets los waarvan ik dacht dat het een roeier was die overstak voor mij…

van kim tot kam kompleet omketend duizel ik helemaal terug bij nacht verkleumd, bij zonschijn zwetend naar d'oertijd op een ezelsrug kapotgeschoten stenen krotten langs wegen zelfs die naam niet waard gemijnd, bezaaid met mensenbotten, geleiden doods mijn bedevaart muskieten zwermen om de posten van strijders in gevangenschap hun stank…

grazen in een stille cadans De herfst krijgt met hun hulp een buitenkans Intussen is mijn heg gans kaal gegeten tussen de bomen gloort thans de horizon in de verte kauwen hooglanders op de bosrand mijn huis staat nu in psychisch vaderland rust valt versterkend in mijn vermoeide hoofd was ik door oprukkend kapitalisme verdoofd rust uit de oertijd…

De glorievolle zon,die rijst over paars groene heidevelden verstrooid staande dennenbomen en lijsterbessen, de armen wijduit, als vreugdevolle gastgevers, zandmeren als gele oases grenzend aan verspreid liggende vennen…. Oergevoel bekruipt mijn gemoed, weg met alle veiligheid, geborgenheid en modernismen, terug naar berenvel, mammoethaar en…

Zacht paars randt de ijlblauwe avondlucht, waar al het eerste twinkellichtje draalt, geeft het bos koele huivering, die verhaalt van het pas ontwaakte bomengerucht. Schimmige armen zwaaien met lichte zucht; verlangen ruist voort, tot het vredig daalt. Lang verdwenen tijd wordt teruggehaald door het duister, dat schuchter hierheen vlucht.…

Slechts waar de Rhône bij mij naar binnen stroomt herken ik nog de ruigte van het rustige verleden toen reine moerassen en dichte struiken vol vogelgekwetter en verborgen teerheid zorgden voor broedsels ontluikende levens al mijn oevers sierden thans ben ik ingesloten door harde wegen en kaden waar geraas en gejoel klinkt drukke steden…

Van kim tot kam kompleet omketend duizel ik helemaal terug bij nacht verkleumd, bij zonschijn zwetend naar d'oertijd op een ezelsrug kapotgeschoten stenen krotten langs wegen zelfs die naam niet waard gemijnd, bezaaid met mensenbotten, geleiden doods mijn bedevaart muskieten zwermen om de posten van strijders in gevangenschap de stank…

dan lijkt ‘s ochtends de marmeren hemel op een heengezonden doorzon is er overal gelijkenis met toekomstige oertijd, stilgevallen in een slot van zilvervlies bomen zijn kaal maar weten zich spoedig omarmd het landschap luistert nauw, stemmig onder begeleiding van vogels de kenner weet welke, de argeloze toehoorder verzet zich nergens tegen…

Ik wilde dat wij de zon tussen onze ijsbergen plaatsten en zo de scherpe sneeuwvlokranden konden bijschaven en in alle beschaving spraken want je beweegt in mij zoals ik in jou beweeg en wat er in de oertijd bij jou of mij heeft gespeeld het is een natuurfilm opgenomen ergens in een dierentuin ik wilde dat wij de zon…

Kunstenaars uit de Oertijd gebruikten puntige stenen bij het maken van weidse tekeningen in hun tempelgrot de keiharde spitsen gingen op de rotswand in de rondte _ heen en weer begeleid door wensen voor toekomstige jacht het hert de mammoet het rund werden bekleed met kleurige poeder van verkruimeld steen en vochtige aarde om…

In 't verlaten bos klinkt nog vaag motorgegons, tikkelt het lover fijntjes als in de oertijd, waar reine eenvoud heerste. Wat eens een eik was, ligt molm en plat, vol gaatjes, begroeid met mos: een heerlijk groot woonpaleis voor het kleine kriebelvolk.…

verlangend staren holle ogen de oertijd in waar monden vertwijfelend murmelen en laten zo het troebele water spreken leg je hoofd neer op het eiland van verbeelding luister naar de hartenklop in mijn boezem en laat je woorden tot leven komen in de glans van het bestaan laat het vuur zwepen over het land giet de bliksem in een ton en laat…

de ganzen roepen in hoge V-vormige vluchten, verbinden een ieder die luistert en tuurt, met de eeuwige oertijd van zomer en winter, steeds weer naar omhoog kijken dwingen ze af, terwijl op de grond rottend blad van populieren een zwaar herfstig parfum afgeeft, in ijle geuren, heldere manen overwinnen nu het bleke zonlicht, dat wikt en vecht…

In nog slapend leeg land breekt de zon dwars door sluiers ochtendnevel; sporen wijzen op de mens hier in de oertijd tijdens de dageraad van z'n geest; hij spreekt er de eerste zin om zijn verwondering te uiten.…

al het drijfwerk of wordt het ooit weer eoliet *) was kort het antwoord op je juiste gestelde vragen blijft lang mijn uitleg als je zijn handen niet meer ziet denk hem vast zijwaarts met je voeten op een krukje buigt heel je lichaam en voel dan toch je tenen als withete sintels in je schoenen zingen weet je *) eoliet: ruw gesteente uit de oertijd…

Van de ijstijd, oertijd, prehistorie: de magie tussen ons was reeds vastgelegd! In de oudheid, pas, keek ik, jou in de ogen. In de middeleeuwen hoorde ik jouw hart kloppen, voor het eerst. En in de nieuwe tijd vanaf zeilschepen in gouden tijden tot revoluties: ik leerde steeds meer, mijn beleving van ziel naar jou toe te wijden.…

Kijk, naast die kei, die zwarte rots uit de oertijd, ruik, er geurt daar akelei zo geestrijk. Haar blauw bereikt mijn oor als klare klank. 's Morgens staren haar stengels naar de Ossenhoeder die verbleekt. Het klaart op in mijn hart, een serene open plek, door eik en els omzoomd.…