Ontwaken van de geest

In nog slapend leeg land breekt de
zon dwars door sluiers ochtendnevel;
sporen wijzen op de mens hier in
de oertijd tijdens de dageraad van
z'n geest; hij spreekt er de eerste
zin om zijn verwondering te uiten.

Mijn verbeelding, oersterk vandaag,
laat mijn voorvader verschijnen;
groot de afstand tussen ons in tijd
klein het geestelijk verschil;
we begrijpen elkaar woordloos
weinig is er genetisch geschreven.

Door de kleine stap per generatie,
waarmee we blijkbaar genetisch de
weg afleggen tussen voorouderlijk
dier en ultieme mens die emoties
beheerst, zijn wij pas halverwege.

Schrijver: Custor
Inzender: Janneke Koster-Baas, 8 september 2008

hkoster1quicknet.nl

Ontwaken van de gees

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 6 stemmen 335