Alle inzendingen over Onvoorwaardelijke

Vlieg maar, mijn onvoorwaardelijke liefde Ik zal er altijd voor jou zijn aan het einde van de verbinding Teken jouw eigengemaakte levenspad waarop ik meridianen zal trekken.…

nooit tevoren had ik dit gvoel een gevoel iets te beleven zo echt en puur dat het waard is ervoor te leven ik ben van jou en andersom jij bent jij voor mij volmaakt en als je bij me komt vergeet ik zo gauw jouw huid de mijne raakt zacht zo met oneindig veel geduld zoek je met je vingers mijn figuur en ietwat ruw heb je me lief maar…

Mochten stormen aanbreken, wolken over ons neergestreken.. zou je dan, ook dan, mijn hart proberen te verwarmen? Zou ik ook dan, mogen schuilen, in jouw warmtevolle armen? Neem je me dan mee ...uit die wilde onrustige zee naar het land van liefdevolle rust ...waarin je mij weer wakker kust? Wanneer je daartoe in staat bent.. zal jij…

Niks geen voorwaarden verbonden aan het JA-woord, want dat was Onvoorwaardelijk, wat jij?…

Onthoud ook dat het is voor eeuwigheid, onvoorwaardelijk, dus voor altijd!…

Het gaat erom Dat je begrip toont Medeleeft in haar verdriet Niet zelfzuchtig voor jezelf gaat Dat verdient je partner niet Het gaat erom Om haar te steunen In het verdriet dat haar zo raakt Geef haar troost en mededogen Zorg dat zij haar huilen staakt Het gaat erom Te leren leven Met een vrouw en haar verdriet Geef haar wat je hebt te…

ons liefhebben is nu samen geworteld jouw seizoenen zijn eilanden rond dromen de oeverlanden zijn het blikveld het uitzicht over een levend landschap het leven is jong, onze liefde nadert het licht, uit jouw hart naast het bed van de dichter wordt onze liefde lichter jij bent het droomgezicht op het naaktstrand van de blote ziel er is onvoorwaardelijke…

een obscuur schrijfsel van één of andere vergeten filosoof *** De essentie van het zijn is de droefheid om het eigen bestaan de natuurlijke staat van de mens is het lachen of het weglachen van het onontkoombare leed om ons heen uiteindelijk verwordt het tot een natuurlijke reflex om te sterven in onverschilligheid want het onvoorwaardelijke…

Hoe vaag kan het leven zijn; dat je niet goed meer weet wat je nou voelt, denkt en moet doen. Die momenten samen, fijn, verwarrend, pijnlijk, maar ze zijn er en moeten er toe doen. Het besef dat ik je niet meer kan vasthouden, je liefhebben, je laten weten, merken dat ik zoveel om je geef. Die momenten herbeleven in gedachten, soms nog even echt…

Vroeger mijn kind Klein was je toen Voel je ergens nog mijn hart Jouw huil klonk als hemelvuur En mijn hersenen schroeiden Nu een leven lang blussen Want jij was mijn kind Jouw lach bracht lach Deed droefgeestig leven vergeten Nooit iets verweten Je was en bent onvergetelijk Jij gaf.…

Ogen gesluierd stralen aan de waterkant met zonsondergang doordat de passie meer biedt dan in de stoutste dromen.…

Onvoorwaardelijk.…

Impulsief en onvoorwaardelijk. vroeg je mij ten huwelijk, die dag. Tussen twee zoenen, klonk het antwoord zacht: “Ja ik wil, maar ‘k poets niet jouw schoenen.” Ik hoor nog steeds jouw schaterlach.…

Het mooiste wat een mens overkomen kan, is liefde in al zijn facetten, onvoorwaardelijk geen vastomlijnd geheel, en toch, ondanks dat mooiste deel in je leven, neem je onvoorwaardelijk aan, dat het altijd wel goed zal gaan, terwijl niets, vanzelfsprekend is.…

onvoorwaardelijk is slechts de liefde die je krijgt van een moeder…

je bloeide blad voor blad maar de kring wilde niet sluiten omdat er een ontbrak diep in je hart heb je dat geweten het onvoorwaardelijke is in de tijd vergeten maar eist nu zijn part om de krans volmaakt te laten zijn heb je gekozen voor de pijn van een nieuwe start waardoor jouw bloem langer in warmte zal blijven en met onvoorwaardelijke…

Door de poortjes van je ogen straalt onvoorwaardelijk iets van mij in jou een twinkeling die je overal mee naar toe neemt.…

Doe jij dit Doe ik dat Ga ik hierheen Ga jij daarheen Maar wij met zijn twee Doen zoveel mogelijk met elkaar mee Samen delen wij veel wensen Hebben ook dezelfde kennissen En dan heb jij je mening Ik wilde niet dat je meeging Woorden met gebrek aan goeds Ja het is zeker dat dit ons niets doet Ik kijk naar jou Jij kijkt naar mij…

Sinds eeuwen wordt het gefluisterd En het wordt vast beluisterd. Een lach of een traan, ik dacht er steeds aan Bergen, kon ik beklimmen, kon ' alles ' aan. Geen uur in mijn leven, was ik eenzaam Een trouwe getuige volgde mijn bestaan. Tot mijn laatste snik zal ik prevelen: Ik Geloof.…

Toen kwam mijn kat, een echte schat, we waren onwijs rijk Het diertje schonk me alles, onvoorwaardelijk!…

liefde is hard liefde is sterk overwinnen is wat het doet liefde is meedogenloos liefde is meeleven een groot mysterie noem je dat liefde is onvoorwaardelijk liefde is water en vuur het is een gewonnen oorlog liefde is houden van liefde is toelaten genegenheid tonen is wat je doet En het mooiste is, liefde is voor ieder wils…

Alleen al jouw lach brengt iedere morgen de belofte dat die dag er één zal zijn waarin ik mij geen zorgen hoef te maken, dat ik de straat kan oversteken zonder mijn ogen open te doen alle stoplichten staan voor mij op groen geen voertuig zal mij ooit raken voor hun staat dat licht op rood en mocht er één het toch eens wagen dat te…

Er was eens een kereltje met trots op de boekentas - I hate school - gepend Partner net de deur uit dus vet genant spijbelen Ik hield mijn kop maar het was vaak toch bikkelhard Te schadelijk te tergend Wat blijkt Bijscholing heden al is het dag en nacht Dus hoge scores gegarandeerd Trots dat ik je mocht en mag blijven bijstaan! Ik bén…

Voor mijn lieve kind. Dit gedicht is speciaal voor jou! Jij bent het dierbaarste in mijn leven Het mooiste cadeau wat me ooit is gegeven Jij maakt me vrolijk en heel blij Ik ben jou mama en jij hoort bij mij Je mama is degene die het meest van je houdt Voor mij ben jij niet zomaar een kind, Maar mijn kind van goud. Ik zou voor jou door…

Vlieg maar, mijn onvoorwaardelijke liefde Ik zal er altijd voor jou zijn aan het einde van de verbinding Teken jouw eigengemaakte levenspad waarop ik meridianen zal trekken.…

Liefde voelt onvoorwaardelijk liefde lijkt onvoorwaardelijk totdat het verstand de harten bereikt.…

nog even dan lengen de dagen ik zie nu al licht, bij vlagen draag nog wel het vlies van ledigheid klevend aan mijn, onvoorwaardelijke, mensheid…

Ik heb moed om te leven ook moed om mezelf onvoorwaardelijk weg te geven. Ik heb moed om te proberen om verdriet te incasseren en om uiteindelijk te leren.…

ik wens jou toe wat je mij toewensen zou ik gun jou wat je mij gunnen zou ik geef jou wat je mij geven zou ONVOORWAARDELIJK…

Dat mijn liefde voor jou onvoorwaardelijk is Krijgt een nog diepere betekenis Door mijn nimmer naar buiten gebrachte eenzaamheid Omdat ik jou, mijn lief, zo vreselijk mis.…