Netgedichten

netgedicht (nr. 24.877):

Onvoorwaardelijk

Jij bent mijn zonsopkomst
het brein van mijn intieme gewoonte
boven diepe wateren met vrije vogels
op de golven van het meer
waar ons zomerkamp, zonder droomverlies
daar bij het bospad, droomvrijheid
achter een horizon plaatst

ons liefhebben is nu samen geworteld
jouw seizoenen zijn eilanden rond dromen
de oeverlanden zijn het blikveld
het uitzicht over een levend landschap

het leven is jong, onze liefde
nadert het licht, uit jouw hart
naast het bed van de dichter
wordt onze liefde lichter

jij bent het droomgezicht
op het naaktstrand van de blote ziel
er is onvoorwaardelijke groei
achter jouw schuilend duin
klinkt het droomlied van de liefde

onze liefde, alle liefde.