inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 53.618):

Onvoorwaardelijk

Vroeger mijn kind
Klein was je toen
Voel je ergens nog mijn hart
Jouw huil klonk als hemelvuur
En mijn hersenen schroeiden
Nu een leven lang blussen
Want jij was mijn kind
Jouw lach bracht lach
Deed droefgeestig leven vergeten
Nooit iets verweten
Je was en bent onvergetelijk
Jij gaf.

Schrijver: Roland Hainje, 22 november 2014


Geplaatst in de categorie: emoties

4.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 139

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Hilly Nicolay
Datum:
23 november 2014
Emotievol en mooi Roland.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)