Alle inzendingen over Onzekerheid Afwachten Maatregelen

Uit vijandig Oosten vliegen toestellen dreigend zonder bemanning geheimzinnig over vreedzaam Europa die kleine luchtmonsters wekken angstige vragen in het Westen en Noorden stil loert en wacht een onheilspellende boodschap strijdvaardig Amerika verzendt sterke wapens belooft hulp aan landen met zorgen voor de toekomst grote…

Storm en kou raast door mijn lichaam. Dit voelt absoluut niet fijn. Ik ben mezelf helemaal verloren en dat veroorzaakt veel pijn. Mijn zelfvertrouwen is compleet weg. Het vertrouwen in de medemens is er bijna niet meer. De weg die ik te gaan heb is heel lang want hoe vind ik dit alles ooit weer. De mensen zijn niet meer eerlijk en oprecht…

Binnen strenge omheiningen werken mensen gedwongen onder harde bevelen vullen dozen en laden harken bezaaide aarde vinden ondanks scherp toezicht hun arbeid eenvoudig gezond maar menige avond mogen ze genieten van vrolijk toneelspel om de volgende morgen daagse plicht te hervatten waarbij voortdurend onzekerheid kwelt met tergende…

Achter haar woorden lag verse onzekerheid rimpelend te wachten terwijl ze voorzichtig de deur van haar hart op een kier zette Onder zijn eeltlaag lag oude liefdesangst afwachtend te loeren terwijl hij aarzelend de teen van zijn voet tussen haar deur stak…

en nu maar afwachten hoe het verder zal gaan zal het zich goed ontwikkelen of zal ik toch met lege handen komen te staan gaat het alsnog mis? En blijft het een beetje voort bikkelen hou mijn gedachten er zo ver mogelijk vandaan we zien wel het is immers deze onzekerheid wat tevens de enige zekerheid is in mijn huidige bestaan…

Ze duiden en duidden op de verkeerde woorden. Zíj hoorden niet hetgeen dat ik dacht; ik werd verwacht. Alles wat zich aandiende in en tijdens het leven, in mijn leven: het doet me doorgeven! Met de correct, juiste boodschap in hoofd, in hart, nieren één van zuivere hoop te laten zegevieren!…

Een onrustige vrouw uit Abcoude, die buurlieden nimmer vertrouwde, verhuisde steeds wéér. Over haar sprak een heer: 't Is een vrouw, die geen huis weet te houden.' Een onrustige moeder uit Drente begeerde steeds andere venten. Zo hield deze vrouw van gewoontegetrouw. Daarom trouwde ze iedere lente. In d'r huis had ze zo ieder jaar weer…

Het Nederlandse luchtruim is verboden voor alle vliegtuigen...…

Zij heeft een knobbel in haar borst Snel naar `t ziekenhuis De noodzaak kan schreeuwend zijn Een onderzoek Wachten vooral afwachten Slapeloze nachten Tranen Het leven staat stil Geen zorgen zegt een verzekeraar U is mens En Wij Menzis helpen onzekere mensen Komt u bij Menzis verzekeren Door onze speciale afspraken Weet u snel zeker.…

nog even maar en ik is wij nog even maar het wonder en jij nog even stil en bij elkaar dan is de grote wereld daar nog even dromen hij of zij nog even samen het wonder en jij…

Mijn kleinkind....tijd maar nog niet daar, afwachtend in spanning 't duurt lang. Uit ervaring weet ik, dat ik geduldig moet zijn, geduld is niet mijn sterkste kant helaas. Ben benieuwd naar dit mensenkind, dat ook een beetje mijn genen draagt. Warm in moeders schoot en beschermd, straks klaar voor de grote-mensen wereld.…

Weer dagen in afwachting . Zal ik mijn jongens zien ? Wat zijn ze nu aan 't doen ? Staan ze er wel bij stil , dat dit "open" ouderschapsplan vol staat met afspraken in hún belang ? Gegeven vanuit een moederhart vol liefde .…

Vroeger klapte ik alleen dicht voor de bliksem en de donder. Nu zit ik constant op slot, een verpauperde burcht is mijn woning, ik zit er constant en wacht op de regen, de zon heeft mij blind gemaakt en ik lig naakt in bed want heb verder toch niks nodig. Boven mij woont de wereld en ik wacht en wacht en wacht, de navelstaarder die ik…

[Tanka] Verwachtingsvol bespeelt de wind de bladeren maar onvermurwbaar houdt ze haar schatten bij zich tot de herfststorm overwint…

Nadien wist ik het weer jij was dat meisje met groene ogen bruine haren geheimzinnige lach. Juist mooi maar als ik je zoek zoek ik te lang. En als ik ben waar ik moet zijn ben je er niet. Nog even wachten tot ik 'hoi' hoor of iets wat daarop lijkt...…

ginds gaat een fietser mank op wielen zonder schoen hoe krijg je een oude Teflonpan schoon zonder schuren een zondag gevuld met onbewandelbaar weer dan gaat weggooien van rommel moeilijk door dode handen kijk, een bouwvakker die leegte met voegwerk vult treinen met vertraging als voorschot op eindeloze ruimte sterren die je nooit…

Wat iedereen de Heer wenst te vragen, rijst omhoog, mag de Hemel bereiken, wil de menselijke geest verrijken, met sterk geloof en voornemens schragen. De gebeden kunnen schijnbaar vervagen, blijven bij God en Diens engel prijken als damp, die steeds bestaat, nooit zal wijken tijdens het aardse loven of klagen. Woorden, bewaard in Hemelse…

Een nieuw rapport: alarm om het klimaat! Met twijfelzaaiers maakt het korte metten, toch zijn er lieden die zich nog verzetten, omdat zulk nieuws hun luxe leven schaadt. Bewoners van het Hedonistenpark staan straks vooraan te dringen bij de Ark.…

ik ken je geheimpjes die je bewaart want tijdens je dromen mompel je woordjes je mond vertelt veel pikante verhaaltjes mijn oren staan open maar in geen enkele zin hoor ik mijn naam vallen en dat vind ik zo triest die nacht maakt me bang om je hart te verliezen ik verlang naar de morgen want dan…

witte wolkjes met een rode avondrand de dagelijkse onzekerheden verdwenen met de zon in het onbekende duister hij zwaaide het roodborstje gedag zette zijn blik op oneindig en besloot te verdwalen in de wilde wilgen…

Uit duizenden Zo op het oog Ontelbare achterlichtjes Hier naamloos verzameld Op Groningen Centraal Ken ik zelfs mijn Eigen niet, toch is het Mijn toekomst die hier Voor me ligt, maar, Weet je, door de waas Van anonimiteit zie Ik haar niet Groningen, Centraal Station, september 1978.…

omdat de golf van letters geen een emotie nog raakt geen code gekraakt is alleen nog maar momenten snel wat neerzetten komen wij nooit vooruit men zegt nooit geen deadline stellen afwachten en verder vertellen in je hoofd het verhaal afronden niet opgeven maar verder rollen je grond aanvoelen wij moeten lijden moeten bloeden onzekerheden…

Om samen met mijn onzekere ik tegen mij te spelen. Alsof er iets is dat er word gezegd alleen wel in delen. Dus zoek ik daarvoor naar een realistische reden. Niet dat het iemand anders echt kan schelen. Ik ben dan ook de enige die dit blijkt te beleven. Want het is mijn gevoel dat me kwelt onder de leden.…

Asielzoekers moeten licht-gevende hesjes aan zodat mensen in ‘t donker ze zien lopen en staan Jammer is wel, dat inbrekers niet zo snel, een maatregel als deze zullen hanteren.…

Wachter in afwachting van vragen vragen over straks een straks in het verschiet of niet het voelt nu dat alles wat je bent afhangt van het moment wanneer de uitkomst het antwoord zal zijn van nooit meer in afwachting mogen zijn omdat het nu de tijd van straks gestopt heeft.…

Ik ben een eiland, ik moet maar afwachten of -- de Liefde aanlegt.…

Beetje bij beetje valt het weg Sluipend komt het Je moet sterk zijn nu maar ik weet dat je dat bent Afwachten niets dan afwachten Rusteloos In de nacht zijn mijn ogen open Starend in de duisternis Maar ik weet dat jouw innerlijke kracht groter is dan die van ons allemaal…

Klimaatjongeren zijn simplisten Beweren hoog klimaatrealisten Deze hebben Vesuviusuitbarstingen En bedelven gerichte maatregelen Met tonnen goedkope spot en hoon Een ecologische voetafdruk Groter dan hun lange tenen Een condoom over dwarsdenken Genieten, ja. Vruchtbaar niet!…

verkilt waar warmte de aarde opvallend heeft verhit de mens is onzeker zijn wij de oorzaak of heeft het heelal zijn eigen wet de basis van het puntje van de ijsberg is in mijn hart door vermeende mensen echter zorgwekkend aangetast verkracht bedorven en verbrast…

Vlinders leiden zo af, dus kreeg het kind al snel een plek ver vanaf het raam daar wiebelde friemelde en schuifelde het , veelal sloeg het agressief om zich heen gooide met propjes, altijd raak het was niet gemeen maar gewoon een bijzonder geval totdat de juf `t zat was, dat slimste kind uit de klas die zelfs met extra taken nog…