60 resultaten.
Nieuwe mogelijkheden
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen
10.029 Hoor de wind die de takken buigt
tot pijnlijke kromming.
De woudreus kreunt vervaarlijk
maar strekt steeds weer zijn rug.
Keert in nieuwe staat terug.
Om verder te buigen.
Verder dan voorheen.
Om zich weer opnieuw op te richten
maar niet te barsten.
Trots trotseert hij tegenslagen.
En draagt nieuwe vruchten.…
ontregeld
netgedicht
4.0 met 12 stemmen
466 voor het laatst zal
ik mij oprichten
in ontregelde ruimtes
vervreemd van enig perspectief
inlevingsvermogen
verstrooid in
seizoenenloos gezicht
ik die niet wist van tijd
van dagen die zich
wentelden in het onbewuste
bijna niets lijkt nu veel
het swingt soms als de pest…
De Stabij
netgedicht
5.0 met 4 stemmen
1.239 'Bijke in alle opzichten'
Door de geschiedenis van de velden
liggen de schimmen
van het verleden
onomstreden
achter ons
Als hij zijn kop oprichtte
zich in de ruimte schikte
en het veld verkoos
Op mollenjacht en murdzjen
voor de schone wei
en hoge prijs
Viel de prooi
uit zijn bek neer
voor de baas…
Alsof zij daar ligt, nu
gedicht
3.2 met 12 stemmen
3.387 Alsof zij daar ligt, nu
hier is gaan liggen, en aanbiedt
wat zij onthult: een duin, blakend
op haar zij, een waarsprekende
waaier, de rilling die mij opricht;
en geur, ooit zo doorhuifd als alleen
verbeelding het wil, opdat zij uitmaakt
hoe het is.…
evolutie
netgedicht
4.8 met 13 stemmen
607 Meedeinend
op het ritme
van
moeder aarde's
harteklop
na
eeuwen scheiding
herkenning
in overgave
aan de oneindige
beweging
geheimen
van de evolutie
zorgvuldig
opgeborgen in de
plooien
van haar sluiers
onthullen
zich in kadans
celherinnering
die ik was
mineraal en plant
zwemmend in zee
kruipend in het zand
me oprichtend
en op…
Streepjesbehang
netgedicht
2.0 met 5 stemmen
239 Zij veranderen steeds,
elke keer als ik mijn ogen wil oprichten.
Hoe langer ik kijk, hoe meer zij lijken te bewegen.
Levend geworden zijn zij,
in een stuwende herinnering aaneengeregen.
Muren en gordijnen draaien, niets blijft onbewogen.
Een bekende stem hoor ik zeggen:
“Niet lezen in bed, dat is slecht voor je ogen.”…
Emulsie
netgedicht
3.8 met 9 stemmen
258 Vandaag, vervalt
het verleden,
schrijf ik onleesbaar
uitvluchten gesmeden,
luidruchtig gezint
in onbeschreven bladen
bemint zonder te schaden
gedoopt in kleurloos water
mijn greep die loslaat
in kritiek voor later,
alles wat afvalt, weer
opricht, de poëzie
in een woord beslaat,
emulsie van de tijd
verwaaid in transparente
pennen van vlijt…
Als ik maar weet....
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen
353 Als ik maar weet in dit leven
Dat God mij nooit verlaten zal
En mij weer opricht als ik val
Ook al heb ik veel misdreven.
Als ik maar weet in dit leven
Dat God voor mij zal zorgen
Altijd tot aan de grote morgen
Ik mag mij aan Hem overgeven.…
Bijsluiter
netgedicht
3.4 met 7 stemmen
966 Uw biechtgeheim is bij ons veilig
jammer en kwezel er lustig op los
we luisteren natuurlijk niet echt
Er verandert door de biecht niets
schulden blijft U zelf betalen en
voor misdaden komt U voor 't gerecht
Het lichte gevoel in Uw moede hoofd
als U zich opricht van bidden en biecht
na bekentenis en spuien van zielenpijn
Komt niet door hemelse…
Dor en doods.
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
274 Ik weet dat ze haar blaadjes niet meer opricht.
Met slechts een blaadje,
verbleekt, verdord,
dan weet ik zeker
dat het nooit meer wat wordt.…
De Beweging
netgedicht
1.6 met 7 stemmen
608 Een fabeldier dat zich opricht.
Eekhoorn heeft een monument gekregen.
'Niemand mag iemand dwingen niet te leven.'…
Het wonder
netgedicht
5.0 met 23 stemmen
229 zacht zong
wind de eerste
ochtendgeuren
van de vroege
bloeiers in het gras
dat nat van
dauw zich nog
moeizaam aan
het oprichten was
in de kille ochtendkou
je lachte om de
eigenwijze cirkels
die je voeten altijd
schreven op de
pas geschapen dagen
in je ogen
glinsterden de kleuren
die de eerste zonnestralen
door hun lichtbreking…
tot aan de horizon
netgedicht
3.2 met 32 stemmen
1.348 sterven
of overmorgen
jouw zucht
jouw zucht alleen
zal mijn gedachten omsluiten
als een zorgeloos gebed
wanneer
vogels uit mijn ogen
zullen voorbijtrekken naar het water
uit de zee
de zee die steeds kleiner wordt
om mijn handen te
wiegen
zal zacht
in een ademtocht
langs mijn borsten glijden
en wanneer een duin
zich zal oprichten…
Aambeeld,
netgedicht
3.0 met 8 stemmen
380 Zag de manen zich in fletse
kringen verkrampen in
de handen van de nacht,
verdwenen figuren trekken
voorbij in een onafgebroken
stoet om de vege huid te
redden, vermoeide hoofden
gebogen, de witte lippen
stijf gesloten zonder klacht
of vragen op het aambeeld
van de dag gewogen, als de
zon z’n rug opricht,wordt
de droom een plicht…
Nu zal tot vervulling komen
netgedicht
4.7 met 28 stemmen
1.706 Nu zal tot vervulling komen
wat de Heer heeft aangezegd:
lentelicht voor winterbomen
en voor heel de wereld recht;
levenskracht voor de verzwakten
en de lammen zullen gaan;
oprichting van de geknakten
en wie doof is kan verstaan,
want een Kind is ons geboren:
Vredevorst en God van trouw.…
Beeldvullend
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
207 Het onvervangbare, toevertrouwd
aan rustbarend papier
om te bewaren in kantlijn
aan randen van doortast
in grensgebied van geheugen
als zinkput in wankele bodem
waar we onze gangen natrekken
berusten in een doolhof van twijfel
verweren tot goudkleurig zirkoon
ons opdelen in halftijd
Het oprichten, het nabouwen
vertellen uit losse…
Zekere Indianen
gedicht
4.3 met 3 stemmen
2.583 Als de indianen zich oprichten
duizelt het hun, de wereld wordt duister.
In liefde ontbrand voor een paar voeten en dijen
lopen ze levenslang hand in hand. Schaduw
verschijnt en verdwijnt. Het is een raadsel.
-------------------------
uit: 'Ja Nee', 2017.…
Zekere Indianen
gedicht
4.0 met 2 stemmen
2.043 Als de indianen zich oprichten
duizelt het hun de wereld wordt duister:
In liefde ontbrand voor een paar voeten en dijen
lopen ze levenslang hand in hand. Schaduw
verschijnt en verdwijnt. Het is een raadsel.
------------------------
uit: 'Ja Nee', 2017.…
Zegeningen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen
360 dat het onkruid wordt
als het zaad gaat groeien:
weet dat op de armste grond
de rijkste bloemen bloeien
Vrees niet... dat het bitter wordt
als de roos gaat zwenken:
weet dat straks een najaarsbloem
ook nectar weet te schenken
Vrees niet... dat het donker blijft
als de dag zich opricht…
Jouw donkere lach
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
234 zacht warm
en opwindend
speelde je huid mij
de hartenklop toe
reageerden
de lief blonde
haartjes van je arm
oprichtend strak
zo af en toe wat
van die hinten
dat emoties nog
bij de pinken zijn
in het lief
senso motorisch
geven en nemen
van genegenheid
wij cirkelen
wederzijds in de
kleinste radialen
van verbondenheid…
Schepper & Co
netgedicht
1.0 met 2 stemmen
266 terugwinnen wat collectief was
aan het ik en mij voorbij
scheppen is scheiding maken
in een wereld die
hemel en aarde tegelijk is
spel van licht en duisternis
denken in regenboogkleuren
in plaats van concepten
geuren beleven
voelbaar maken en weet hebben
van het onnoembare mysterie
nieuw land ontdekken
dierbare momenten markeren
stenen oprichten…
Muzikale bomen
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen
205 Wil de mens nog wel eens verwennen,
die zijn oren opricht naar een muzikaal
vogellegioen.…
met schaamte behangen
netgedicht
3.1 met 13 stemmen
1.315 je hebt me ontvoerd
in boeien gevangen
je buik is zo zacht, geplooid
en met schaamte behangen
ik zwicht voor je borsten
in streelzacht verlangen
voel hoe je opricht
je huid strak gespannen
ik lach naar je mond
de lippen geopend
fluister mijn woorden
voordat je verstomt
we rillen en trillen
in de kleur van genieten
het roze werd rood…
Herfst
hartenkreet
2.5 met 2 stemmen
394 'n Twijgje wind slechts
speelde met het laatste blad
van de bijna naakte boom,
die eenzaam, verloren haast
en half verdronken,
zich oprichtte uit laag hangende
dauw, over wat bij helder zijn
een weiland bleek.…
Geachte heer Vranken
netgedicht
3.8 met 4 stemmen
1.636 Vooral de dienst interne ontwikkelingen
laat weten
dat uw bijdrage erg vruchtbaar is gebleken;
er worden op dit moment reeds reserves vrijgemaakt
voor de oprichting van een dochtermaatschappij.
Met graagte willen wij u dan ook blijvend aantrekken
als lid van onze hereniging.…
zon
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
154 gele ploert die
schrijnend de
aarde vloert met
haar schermutselend
riant vermogen om
zonder gedraal
met één ieder
aan de haal gaat
wie is toch dat
ding die daags
naar beneden
loert, soms vind
ik haar een gans,
dan weer een
erotisch speeltje
wanneer ik naakt
in haar stralen lig te
baden en speels
mijn roede in dankbaarheid
opricht…
Kon ik eenmaal toch...
poëzie
3.8 met 14 stemmen
3.410 Kon ik eenmaal toch jouw dans weergeven
In een van het woord bevrijd gedicht,
Eenmaal even vrij en lenig zweven
Als jij in de lucht en in het licht
Met je lichaam doet, dat toch niet even
Los van de aarde is als wat ik dicht,
Zich met moeite van de grond opricht,
Zwaarder dan mijn geest, en toch kan zweven.…
Ademloos....
hartenkreet
4.4 met 44 stemmen
2.511 Zachtjes streel ik je zorgen
uit je gedachten, en op deze morgen
wil ik ze verzachten en voor je dragen
alle nachten en alle dagen tot jij je opricht
sterker dan ooit tevoren
niet gebroken, niet verloren,
Slechts tijdelijk gebogen in stormachtig tij.…
Vaticaan FM
snelsonnet
2.6 met 7 stemmen
705 Reclamespot in plaats van donderpreek
De plaats van zo'n commercial luistert nauw
De jingle 'even pauze' is te flauw
Hoe breng je dan zo'n katholieke break?
Met pauselijke promopraat on air
Maak je je ongetwijfeld pope-ulair…
Fragment La vita è bella
netgedicht
4.0 met 3 stemmen
708 Wanneer de eerste klanken
door de kamer klinken
voel ik reeds de ontroering
door mijn lichaam gaan
zie in een waas de jonge vader
bij de platenspeler
en zijn verwachtingsvol gezicht
zoekend naar zijn geliefde die zich
van haar brits opricht
langzaam in trance
zich naar het raam begeeft
hij ziet haar schim
vanachter het gordijn
ze neuriën…