Alle inzendingen over Opsluiting

hoeveel slaapwandelende dagen moet een opgesloten mens verzamelen voordat hij leeg is de herinneringen opraken de tijd lang geleden vastliep om stilaan te verdwijnen? hij droomt telkens weer over het herhaalbare het gewone: het bijzondere lied van de merel…

Tsaar Poetin dreigt opnieuw met nucleair Die vent is gek of ziek of allebei en maakt alleen zijn eigen kliekje blij Onthou dus goed: die oorlog blijft niet ver Maar als we één zijn wordt hij opgesloten Als straf voor al het bloed door hem vergoten…

Eenzame opsluiting Seperatistentuig Laat ons geen keus Al dat geklets over Independencia Neemt in Europa Geen hond serieus…

ik wil je opsluiten in de omhelzing van m'n armen ik wil je vastpakken om nooit meer los te laten maar ergens diep vanbinnen weet ik dat het niet kan niet jij en ik wel jij wel ik niet wij…

Als ik me opsluit in mezelf diep in mijn verstand en mijn gevoel hoor ik gegil gekrijs zo hulpeloos stemmen die er uit willen zich willen uiten zodat ze kunnen overgaan in vaag geroezemoes van tevredenheid en vriendschap…

Voor een minister die denkt dat dit de beste oplossing is ken ik ook een oplossing: Opsluiten in de donkerste kelder van de gevangenis…

jij bloeide in mijn cirkeltuin en gaf seizoenen kleur van lentelach tot zomers lui en loom gaf jij de middaghitte droom oogstte donker herfstrood legde op het winterswit je moede hoofd te ruste met heg en hek heb ik je voor gevaren afgesloten mijn zorg en liefde heeft je toen gebroken alleen in vrijheid kan jij groeien dan pas…

Op het podium ietwat bleek van verhoging maar toch gewonnen in afzondering overwon de mens zichzelf met knakworst en koek.…

ze weende want ze kreeg een kamer en vier hoeken waarin ze zich kon opsluiten zelfs toen het helemaal over was voor zijn voeten schreeuwde zij om traagheid en het naakte van de slakken die de zonde lieten neervallen en verkleurden tot purperrood ------------------------------------- illustratie: Beeldentuin Dehullu 2008…

Papa laat me niet met rust sinds ik thuis weg ben Hij is boos over mijn vrienden en haalt spullen bij mij weg Huisvredebreuk De politie probeert het te sussen, ik moet bedelen om hulp, bescherming Zijn eer is in het geding Hij wil mijn maagdelijkheid herstellen of me opsluiten Hij kan niet terug en niet vooruit, hij stikt liever…

ik wil me niet opsluiten niet achter nacht waar schaduw heerst en donker lacht toch wacht ik hier het hoofd gebogen in de luister van de stilte op een verlossend woord geen wind die stem verwacht op de kleine ik die alleen zijn angsten telt niet op de klok die zich verborgen houdt niet op het wezen dat naar muren klauwt onzichtbaar…

ik schenk je iets wat ik niet bezit het kost ook niets vederlicht neigt het neer het raakt je wang je verlangt ernaar zolang niet bewaren achter glas niet opsluiten in een kast het wordt niet gestolen niet te huren of te kopen nooit te beleggen het wordt niet geroofd een pluimgewicht dat wiegt op een lichtstraal in mijn oog onuitgesproken…

niet over mij het lukt toch niet om te zeggen wie ik ben Jij weet lang niet alles maar je wilt me meemaken zoals jij me kent Daar past geen verhaal om dat jouw ervaring verpakt en verbergt Waag je niet aan etiketten je zou er nog meer nodig hebben dan er in een boek passen dikke lagen over elkaar heen een onleesbare muur die mij opsluit…

Die dag lieten ze zich niet opsluiten. Maar achter hen bleef de kerkdeur open staan…

Kan niet voldoen Aan de eisen die Jullie aan mij Stellen - had er Niet moeten zijn Zegt mama vaak Tegen mij - en Papa die mij Twee keer in De week opsluit In de kelderkast En mama's boosheid Met klappen en Schoppen onderstreept - En zijn het niet de Blauwe plekken die Ik wekelijks krijg, Maar de slopende Verhoren…

Opsluiten...meer gun ik je niet, en hopen dat je nooit meer de buitenwereld ziet. Hard in mijn oordeel helaas, jongen.."want dat ben je" je gaat voor gaas!…

mijn ogen zoeken de echo van jouw woorden de wortels waaruit jouw lichaam vormde ik vind niets dan kaal gelopen vlakte een stekje uit de grond getrokken mijn ogen zoeken de gulheid in jouw lach de schuchtere aarzeling van je handen ik vind niets dan jouw onbezonnen leegte die mijn dansen opsluit in een kooi mijn ogen zoeken de god die in…

Een wet geldt in Egypte, waarin staat dat liefde tussen mannen is verboden, zodat een homo om de wil der goden er om (en in) een wip de bak in gaat. Maar wat bij ons niet mag, kan dáár weer wel: ze komen knus met velen in één cel.…

Hij was schrijver Schilder en zeker Antiapartheids- activist 'De ware bekente- nissen van een wit- te terrorist' is een van zijn vele werken Vele decennia in- middels woonde en werkte hij in Frankrijk Vaak eenzame op- sluiting in Zuid- Afrikaanse cel In 1975 opgepakt tijdens een ge- heim bezoek aan Zuid-Afrika Destijds…

Inclusief opsluiten en misbruiken van een Franse aap.…

een steen door de ruit van een auto er wordt nauwelijks getreurd ja, een lawaaitocht voor een laffe tasjesdief waarbij het slachtoffer werd gearresteerd want de dader was crimineel lief en nu een psychiatrisch onderzoek op de moordenaar van Theo van Gogh waar zijn we toch mee bezig gewoon opsluiten, die foute alloch maar of je nu alloch…

afgebrokkeld vreet elke minuut zich vast in de aarde grijze sporen stijgen weerloos tot stuurloze, ontwortelde kreten in een effen blik vol regenslag uitgeteerde wangen kronkelen in vergane dromen schuren langs meedogenloze bomen wanneer tussen morgen en avond de dood waait in verzegelde ogen en zich opsluit in een droge mond…

Ze heeft me, ze zal me opsluiten met slangen of spinnen of levend villen, roosteren, leegzuigen of beheksen, ik ben verloren Waarom waagde ik me in de boom, wurmde ik me door de spleet nieuwsgierig, misschien al betoverd Wat zocht ik hier?…

Mijn hartje huilt tranen met tuiten, ik kan mijn liefde voor jou niet opsluiten! We moeten proberen afstand te bewaren, maar ik kan mijn hartje niet bedaren. Hoe ik ook probeer mijn gevoelens te bedwingen, het lukt me niet om ze te verdringen. Het valt mij zo vreselijk zwaar, de pijn maakt me zo ontroostbaar.…

Een tikje knetter ben ik wel, al bedenk ik me supersnel, vooraleer men me opsluiten wil, ik even laat weten vanwege welke gril, ik dit schrijf. Een tikje knetter op mijn bed, want weet je zonet, vertrekt mijn hulp die als een tornado door ons huis trekt.…

moet ik je meenemen naar de kuilen van bedrog je met zand overdekken of je opsluiten in een hok en steeds gaan kijken of je nog in leven bent?…

water is daar de onveranderlijkheid van de dingen van rusteloze mensen die komen en altijd weer gaan er is het weerloze weten van de immense schoonheid van het bestaan hij schreef haar: het weten van liefde dát is geluk er is het herhaalde weten van meeslepende draaikolken in verlies en verraad er is het onverdraaglijke van de opsluiting…

Ik lieg niet en ik heb geen fantasie. Ik heb ook in de rechtszaal niets bekend. Ik ben geen bruut, geen gokker, geen patiënt. Ik moord niet. En ik ken geen Nathalie. He lekker ding, ook mijn accóunt is waar. Volg jij me over 28 jaar?…

Vertel maar hoe met een ander exemplaar opsluiten? Wanneer het dan tenslotte bedtijd is hoor je, ja dat is eerlijk geen bedrog, Vele mompelgeluidjes over ‘t vuilnis ach zelfs in haar slaap, praat zij nòg…

bijna nooit raak ik aan het gelijk hekkens en tekens in overvloed maar de deuren gaan niet open en bijna nooit heb ik recht hier te zijn ik verdwaal niet in mijn gedichten de beelden die ik mezelf inschep de verdwijnend' woorden zoals ‘liever’ en ‘eerder’ mezelf in het dicht plakkend in de metaforen die zichzelf opsluiten afgesloten van…