Alle inzendingen over Opwindend

In je ogen lees ik de hunkering Om mij straks te mogen beminnen Je ogen zuigen de liefde op Die je aan mij zal geven Geruisloos voel ik je zacht Je handen strelend Voelend naar mij Om mij straks te mogen beminnen In je ogen zie ik je opwinding Zacht open je mijn dijen Je vingers maken mij gek In een trillend genot Geruisloos laat ik…

de glazenwasser is er weer hij klimt omhoog op weg naar een hogere sfeer houdt hij het droog zo hoog het is een man net als ik windt me op zo'n hijger op een trap zweet breekt mij uit zal hij mijn bovenraam ook gaan doen alsof ik er in stik de spanning maakt mijn denken krap kom, wees koen vraag hem voor een bakkie en geef…

Flitsende flatussen! Hitsig door gasvorming! Wat toch een scheet bij zo iemand vermag! Maar wat een vreselijk eproctofielenleed treft deze man op een windstille dag…

Winterzon schijnt vol door bladerloze bomen lustig baart natuur.…

Winterkou brengt ijs Schaatsen uit het vet gehaald Holland op z'n mooist…

Zit ingebakken in het vocht dat chemisch aanzet tot... maar hij is rustelozer geeft zichzelf privileges één als jager stelt zich aan als zot en spreekt in kreten zij wacht op zijn bezinning of gaat aan hem voorbij terwijl hij blind voor haar signalen alsmaar kwijlt dat windt haar op vindt hij…

meer is er dus niet wat er restte lag achter hem een vervaagde serie gebeurtenissen waarvan alléén een natrillend besef van opwinding nog even voelbaar bleef samen vormend in een kleine hand hij voelde zijn mondhoeken wegzakken in de huidplooi,die daarvoor bestemd was zo werd zijn glimlach gevormd die bij hem paste star en verbaasd in…

de morgen verwarmt – de middag in een hunkerend beminnen het bespeelt de liefde in een gekmakende (s)extase samensmeltend vloeit de middag over in de avond in een voorspel van opwinding in liefdesvuur van genot de avond vergaat in de nacht van een zalig verlangen het laat de wereld stilstaan in de passie van ongeremde lust de nacht…

Wiegend in de wind de bijna laatste rozen rood van opwinding…

opwindend zijn ze niet alleen maar rijker…

Ze staan er mooi bij die jonge beuken rood van opwinding lijkt het mij…

behoedzaam als de muis die het hol uitsluipt gelokt door nieuwe en opwindende geuren warm verrast wiegt na uren zware arbeid en pijn de verse moeder de vrucht van haar werk voorzichtig herken ik de blik in je ogen koester me in warme opwinding en bedenk hoe onverwacht het leven loopt de maan twee kanten heeft…

Opgewonden de weg naar school was iedere dag een lange zucht daar leerde ik het spel niet te spelen om welk succes dan ook, te delen het waren flarden van lucht iedere morgen die lange weg met letters van God onder mijn arm enkel de zwaai van mijn vader en de lach van mijn moeder voelde nog warm dus ik stelde God de vraag “zeg me wanneer…

De klok slaat 11 terwijl het al twaalf uur is Kan het zijn dat ik een heel uur mis... Ben ik echt vergeten wat ik het laatste uur heb gedaan Waar haal ik nu het missende uur weer vandaan? 60 minuten die geen plek hebben kunnen vinden Of is het gewoon weer tijd om jou op te winden.…

Je kunt een heleboel vergeten maar wat je inwendig raakt - muziek op z'n best, een diep doorleefd moment, een niet te plaatsen blik of een Ho-Ho, die onvoorziene Golf die jou ook nu weer overhoop haalt... Een machtig ampèrage dat tot in je haren dringt, claim je memorabel, keten je in eigen kelder. Koeien loeien elke dag maar eens per…

willen strekken; zij, een bouquet van ontluikende witte rozen zij schept een ruimte in een maagdelijk beeld waarin verleidelijke vormen groeien en haar gratie stilaan mijn hartstocht steelt allengs gaan haar ogen wijder open zoekend naar een wezenlijke verbinding en rijpt de spanning in haar lijf tot een zichtbare zuigende opwinding…

Vol aandacht kijkt hij naar de dirigent in zilverfolie vormgegeven, het ragfijn webwerk geweven om zijn handen houdt zijn blik gevangen dan spreekt hij uit wat in hem opgeroepen wordt zo stond hij vroeger de armen als die dirigent ertussen strengen wol die zij tot kluwens wond zijn armen zwenkten op haar swingbeweging nog voelt hij…

vrij naar Remco Campert een standbeeld opwinden met behulp van wat muntjes komt het voorheen onbewogen beeld voor even tot leven living statues zegt men hier in Borne hoewel er geen woord Boorns bij is... doch het verstilde leven blijft tóch voortleven in welhaast rituele beeldspraak…

ik waaide met wat woorden hing er een wimpel bij we zwaaiden of het zo hoorde zomaar een gedicht van mij met een fris applaus dat voorzichtig doorzichtig werd verwaterde tot handgeklap dat nauwelijks warmte gaf in een toch opwindend ritme ontdekkend dat is het…

seks brengt beschrijf me hoe de liefde woordloos klinkt in de nobele echo van het liefste geluid ik zal mijn plezier tot het uiterste duwen het vervult me met geluk en opwinding.…

Ochtendvreugde lang voorbij, de middag was opwindend. De avond kalm soms verdrietig, het nachtelijk duister zal ons omsluiten, o mens, wat ben je nietig.…

Ik voel opwinding ten top in dit bezoekerscentrum maar ga zo wel afdalen, afdwalen in de stilte van het dal, het veld van Dwingelo! Rijksdichter van het Koninkrijk der Nederlanden…

Haar lippen zijn machtig ze tuiten zich tot kussen die zacht zijn gehoor strelen in opwindend verlangen haar lippen zijn vurig onverbiddelijk trefzeker planten zij haar angel in zijn smachtende hart…

Een ontmoeting Zomaar Ergens Verrassend Heerlijk Een ontmoeting Iemand Onbekend Glimlacht Verleidelijk Een ontmoeting Sprankelend Opwindend Intens Warm Een ontmoeting Iemand Vindt Jou Geweldig...…

Hoe mooi Hoe lief Hoe opwindend Mijn lief is Je zult jezelf zien In mijn ogen En in mijn ziel Ik heb je zo lief !…

Het land, dat wordt beschouwd als supermacht, Probeert ons van de waarheid af te leiden, Met achterwerken van de mooiste meiden, Extreem opwindend, welgevormd en zacht. Ook ik ben iemand die om schoonheid geeft, Maar nu hoop ik dat men er schijt aan heeft.…

Lekker opwindend, weer! Scherm vol LinkedInupdates. Skillsexhibitie is wat men graag ziet. Leve de tijdlijn vol capaciteitsventers! Posts op de zijlijn: geen roem in 't verschiet.…

Nu Balkenende naar Aruba gaat Staat iedereen van opwinding te trillen Ik hoop maar dat hij daar op de Antillen Behoorlijk stevig in zijn schoenen staat En uitzoekt of Aruba heeft gelogen Of dat wij hier te vaak hebben gezwogen…

Is het opwindend genoeg om erover te schrijven? Mijn geheugen bezit niets, geen herinnering of niets dan herinnering. Ik verzin mijzelf, liggend in het gras.…

het begin het diffuse mistige begin is het mooist er is hoop opwinding en angst alles ja alles is mogelijk en dan het broze verloop van het feest het verteerde vuur dat als as de luwte buiten het blikveld vindt…